Czy do powyższych przypadków należy zastosować ogólne zasady poboru zaliczki na podatek od osób (...)

Czy do powyższych przypadków należy zastosować ogólne zasady poboru zaliczki na podatek od osób fizycznych, czy też zastosowanie znajduje zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych zleceniobiorcom ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 5 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych zleceniobiorcom.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Spółka angażuje w celu wykonania usług na rzecz swoich klientów m.in. osoby na podstawie umów zlecenia z uwagi na nieregularny system realizacji usług. Umowy zawierane są na okres od tygodnia do 12 miesięcy.

Szczegółowa ilość zlecanych czynności nie jest znana w chwili zawierania umowy. Ilość zlecanych czynności uzależniona jest od potrzeb zleceniodawcy, które ustalane są w odniesieniu do okresów miesięcznych w trakcie realizacji umowy. Rozliczenia ze zleceniobiorcą następują w okresach miesięcznych w oparciu o uzgodnioną stawkę godzinową oraz liczbę godzin faktycznie wykonanych zleconych czynności przez zleceniobiorcę w danym miesiącu. Wynagrodzenia miesięczne kształtują się każdorazowo na innym poziomie.

Zdarzają się okresy rozliczeniowe, w których wyliczone według powyższych zasad wynagrodzenie dla zleceniobiorcy nie przekracza 200 zł. Natomiast łączna suma wynagrodzenia dla zleceniobiorcy w okresie obowiązywania umowy obowiązującej dłużej niż miesiąc w większości przypadków przekracza 200 zł.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy do powyższych przypadków należy zastosować ogólne zasady poboru zaliczki na podatek od osób fizycznych, czy też zastosowanie znajduje zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanych przypadków znajdują zastosowanie zasady ogólne poboru zaliczki podatku od zleceniobiorców. Nie można w powyższych przypadkach stosować art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, iż nie są spełnione warunki wskazane w tym przepisie. W szczególności suma należności określonych w umowach zlecenia nie jest znana, kształtuje się ona bowiem dopiero w trakcie realizacji umowy w oparciu o ustalone stawki godzinowe wynagrodzenia.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
    - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).


Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca angażuje w celu wykonywania usług na rzecz swoich klientów osoby na podstawie umów zlecenia. Rozliczenia ze zleceniobiorcą następują w okresach miesięcznych w oparciu o uzgodnioną stawkę godzinową oraz liczbę godzin faktycznie wykonanych zleconych czynności przez zleceniobiorcę w danym miesiącu.


Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

  • suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz
  • umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.


Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków. Zatem zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9 ustawy, co do których kwota należności miesięcznej jest określona.

W odniesieniu do wynagrodzeń wypłacanych zleceniobiorcom, którym wynagrodzenia są ustalane w stawce godzinowej, wskazuje się, iż cytowany przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do dochodów (przychodów) z tytułu określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 8 art. 13 ww. ustawy. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie. Niemniej jednak skoro z umowy zlecenia nie wynika wprost określona kwota należności za dany miesiąc z tytułu wykonania zlecenia, tylko zawiera ona sposób wyliczenia tej należności, to w takiej sytuacji nie jest spełniony warunek do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mogły mieć zastosowanie, to z treści umowy zlecenia, na podstawie której wypłacane jest wynagrodzenie winna wynikać miesięczna kwota należności.

Z przeprowadzonej analizy zawartych we wniosku informacji wynika, że w umowie zlecenia zawartej ze zleceniobiorcami nie została określona należność miesięczna, a tylko stawka godzinowa. Tym samym nie zostały spełnione przesłanki określone w treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezbędne do zastosowania zryczałtowanego opodatkowania przedmiotowych wynagrodzeń.

Reasumując, do powyższych przypadków należy zastosować ogólne zasady poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (zleceniobiorców) - wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie należy pobierać podatku ryczałtowego od należności wypłacanych zleceniobiorcom, którzy mają zawarte umowy zlecenia i wynagrodzenie określono w stawce godzinowej a z umowy nie wynika kwota określona za miesiąc nawet, gdy kwota tego wynagrodzenia, z tego samego tytułu w miesiącu wypłaty nie przekracza 200 zł, gdyż w tych przypadkach przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy nie ma zastosowania.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika