Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie pracownikom okularów korygujących wzrok w (...)

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury VAT wystawionej bądź na pracodawcę bądź na pracownika będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 11 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zwrotu kosztów zakupu okularów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 18 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zwrotu kosztów zakupu okularów oraz w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zwrotu kosztów zakupu soczewek kontaktowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 grudnia 2011 r., znak ILPB1/415-1200/11-2/TW, ILPP4/443-696/11-2/ISN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.


Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 grudnia 2011 r., a w dniu 11 stycznia 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 9 stycznia 2012 r.).


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.


Spółka zapewnia pracownikom wykonującym pracę przy monitorach ekranowych okulary korygujące wzrok, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 148, poz. 973).

Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami, Spółka ponosi koszt związany z nabyciem okularów korygujących, ale jej udział w całkowitym koszcie zakupu okularów nie może być wyższy niż 350 zł brutto.

Obowiązek wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, Spółka realizuje na dwa sposoby:

  1. Spółka otrzymuje od pracownika fakturę VAT, na której jako nabywca wskazana jest Spółka. W praktyce zatem to pracownik ponosi koszt nabycia okularów korygujących wzrok, a następnie Spółka na podstawie faktury VAT, na której wskazana jest jako nabywca, zwraca pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka odlicza podatek VAT z faktury za okulary (w całości, bądź w części, proporcjonalnie do zwracanej pracownikom kwoty 350 zł);
  2. Spółka otrzymuje od pracownika fakturę VAT, na której jako nabywca imiennie wskazany jest pracownik nabywający okulary. Spółka na podstawie okazanej faktury zwraca pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka nie odlicza podatku VAT z faktury za okulary, wystawionej na pracownika.


Spółka zamierza w przyszłości dokonywać zwrotów na rzecz pracowników kosztów nabycia soczewek kontaktowych zamiast okularów korygujących wzrok, ponieważ w niektórych przypadkach pracownicy, dla których jest wskazanie lekarskie dla noszenia okularów, preferują, ze względów estetycznych, jednak soczewki. Zapewnienie soczewek kontaktowych odbywałoby się na tych samych zasadach, a więc na podstawie faktury VAT wystawionej na pracodawcę, bądź na pracownika, a zwrot przysługiwałby do kwoty 350 zł.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie zaistniałego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zwrotu kosztów zakupu okularów.


Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury VAT wystawionej bądź na pracodawcę bądź na pracownika będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapewnienie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury VAT wystawionej bądź na pracodawcę bądź na pracownika będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.


Uzasadnienie.


Pracodawca na podstawie § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że zapewnienie pracownikom okularów korygujących wzrok jest nakazem, obowiązkiem pracodawcy, z którego nie może się on zwolnić. Spółka obowiązek ten realizuje poprzez dokonywanie zwrotu całościowego, bądź częściowego do kwoty 350 zł kosztów nabycia okularów przez pracownika. Przy czym faktura wystawiana jest na pracodawcę, bowiem to pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok.


Z literalnego brzmienia § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wynika, że pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia okularów korygujących wzrok w sytuacji, gdy:

  • pracownik użytkuje w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy,
  • wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.


Powyższy przepis nie określa w jakiej formie powinno nastąpić zapewnienie pracownikowi okularów korygujących wzrok, możliwe jest zatem nabycie ich przez pracodawcę (pracodawca jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca i pokrywa koszt zakupu), bądź pracownika (pracownik jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca, ale pracodawca zwraca mu całość, bądź część kosztów nabycia okularów korygujących wzrok).


Jak wskazuje się w literaturze fachowej ?wobec znacznie zróżnicowanych cen szkieł optycznych i oprawek pracodawca może mieć wątpliwości co do obowiązku ponoszenia pełnych kosztów wykonania okularów. Względy słuszności przemawiają za tym, by pracodawca ponosił pełny koszt robocizny i szkieł o parametrach oznaczonych przez lekarza. Nie ma natomiast formalnoprawnych przeszkód, aby pracodawca ograniczył swój udział w ponoszeniu kosztów oprawy poprzez ustalenie kwoty partycypacji nie niższej jednak niż koszt oprawy odpowiadającej co najmniej standardowi podstawowemu?. (Pióro Jan, Praca i zabezpieczenie społeczne 2002/3/40).


Mając na uwadze powyższe Spółka wewnętrznie uregulowała kwestię zwrotu pracownikom kosztu zakupu okularów korygujących wzrok, ustalając kwotę partycypacji Spółki w koszcie nabycia na sumę 350 zł. Spółka dokonuje zwrotu na podstawie otrzymanej faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka, bądź pracownik Spółki.


Zapewnienie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury VAT wystawionej bądź na pracodawcę bądź na pracownika będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.


W myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Takim przepisem jest właśnie § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. Ani przepisy ustawy PIT ani przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe nie regulują kwestii dokumentacyjnej związanej ze spełnieniem świadczenia przez pracodawcę. W ocenie Spółki zapewnienie okularów korygujących pracownikowi następuje zarówno w oparciu o fakturę VAT dokumentującą nabycie okularów przez Spółkę, jak i pracownika. Nie ma znaczenia dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT, czy jako nabywca na fakturze wskazany będzie pracodawca czy pracownik.


Jak wynika z ogólnej interpretacji Ministra Finansów z dnia 16 marca 2011 r.

, sygn. DD3/033/30/CRS/11/95 dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do świadczeń związanych z zapewnieniem pracownikom okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego w celu zastosowania zwolnienia w podatku PIT nie ma znaczenia, czy faktura VAT z tytułu nabycia okularów wystawiona jest na pracownika, czy na pracodawcę. Obie formy są poprawne.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zgodnie z art. 2376 § 1 i § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.


Przepis art. 23715 § 1 i § 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.


W rozpatrywanym przypadku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973).


Zgodnie z § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Formę zapewnienia okularów korygujących wzrok określa pracodawca; istotne jest, aby pracownik został zaopatrzony w okulary zgodnie z zaleceniem lekarza.


W świetle uregulowań ww. rozporządzenia, jeżeli:

  • badania okulistyczne przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, co potwierdzi aktualne zaświadczenie lekarza medycyny pracy,
  • pracownicy stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia użytkują monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy,

to uzyskane przez pracownika dofinansowanie kosztów zakupu okularów korekcyjnych korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Przy czym, bez znaczenia jest, czy zakup okularów korekcyjnych udokumentowany jest fakturą wystawioną na pracownika czy na pracodawcę.

Ponadto należy wskazać, iż w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy ? wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.


Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż całościowy bądź częściowy zwrot kosztów na podstawie faktury za zakup okularów korygujących wzrok, wystawionej na pracownika lub na zakład pracy, stanowi przychód pracownika, który korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zwrotu kosztów zakupu okularów w dniu 27 stycznia 2012 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1200/11-5/TW.

Natomiast wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zwrotu kosztów zakupu soczewek kontaktowych w dniu 27 stycznia 2012 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1200/11-6/TW.

Z kolei wniosek dotyczący podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnymi pismami.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika