Czy wypłacone odszkodowanie z tytułu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej w związku z wypadkiem (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji surówki spirytusowej. We wrześniu 2006 r. doszło do wypadku przy pracy i zostało poszkodowanych dwóch pracowników. Sprawa została skierowana do Sądu Okręgowego. Wyrokiem sądu Zainteresowana została uniewinniona, ale strona poszkodowana odwołała się od wyroku. Wnioskodawczyni wyrokiem sądu została ukarana kwotą 75.696,00 zł tytułem: odszkodowanie z tytułu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej w związku z wypadkiem przy pracy - art. 446 § 3 k.c. plus kosztami sądowymi na rzecz Skarbu Państwa w kwocie 3.785,00 zł.

Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Rozlicza się podatkiem liniowym na PIT-36L.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyżej wymienione zasądzone koszty odszkodowania są kosztami uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zasądzone odszkodowanie w kwocie 75.696,00 zł plus koszty sądowe w kwocie 3.785,00 zł to łączna kwota 79.481,00 zł do wypłaty. Jest to bardzo duży wydatek w firmie Wnioskodawczyni. Na wypłatę ww. odszkodowania Zainteresowana zaciągnęła kredyt w banku, ponieważ opłacalność w produkcji surówki spirytusowej jest bardzo niska. Opisany wypadek miał miejsce w pracy, stąd też ww. koszty odszkodowania powinny stanowić koszty uzyskania przychodów w rozliczeniu z urzędem skarbowym. Przedmiotowe odszkodowanie zostało przekazane 25 listopada 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu powinien, w myśl powołanych przepisów spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy.

Przepis ten odnosi się do jednorazowego odszkodowania uregulowanego w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322), w której określono rodzaje i zasady przyznawania jednorazowych świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Zaistnienie wypadku przy pracy rodzi dla pracodawcy szereg obowiązków. Obowiązki te regulują przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz stosowne przepisy wykonawcze.

Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych albo czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia.

Wypadkiem przy pracy jest również ww. zdarzenie, które ma miejsce w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Powyższe reguluje art. 3 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w 2009 r. na podstawie wyroku sądu wypłaciła odszkodowanie z tytułu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej w związku z wypadkiem przy pracy, zgodnie z art. 446 § 3 Kodeksu cywilnego oraz poniosła koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 446 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż poniesione przez Wnioskodawczynię przedmiotowe koszty nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Zainteresowaną pozarolniczej działalności gospodarczej. Wydatki poniesione na ten cel będą miały wprawdzie związek z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością, nie zostały jednak poniesione w celu uzyskania przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Celem zapłaty było bowiem zwolnienie się Wnioskodawczyni z ciążącej na niej odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę. Brak jest zatem spełnienia podstawowej przesłanki uznania wypłaconego odszkodowania za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.