1. Czy otrzymane środki na podjęcie działalności gospodarczej stanowią przychód w rozumieniu art. (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 29 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia dotacji:

• w części dotyczącej możliwości zwolnienia z opodatkowania środków wypłacanych osobom niepełnosprawnym ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podjęcie działalności gospodarczej ? jest prawidłowe,
• w części dotyczącej zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podstawy prawnej tego zwolnienia ? jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na nabycie wyposażenia ksera, faxu i towarów handlowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia dotacji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i 14f § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 marca 2010 r., znak ILPB1/415-140/10-2/IM ILPP2/443-138/10-2/BA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 marca 2010 r. Wniosku nie uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwraca się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej odpowiedzi co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego ponieważ spotkał się z różną interpretacją przepisów przez pracowników Urzędu Skarbowego.

Informuje, że w 21 października 2009 r. podpisał umowę o przyznanie osobie niepełnosprawnej środków na podjęcie działalności gospodarczej ze Starostą Powiatu w imieniu którego działał Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy, na podstawie której Zainteresowany otrzymał jednorazowe środki finansowe udzielone ze środków PEFRON stanowiące pomoc de minimis w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006 roku w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (nr 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007 roku w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej (nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu da pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1860/2004.

W tym samym dniu Wnioskodawca otrzymał zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy o udzielonej pomocy de minimis. Jako osoba niepełnosprawna zaliczona do l grupy inwalidztwa, poszukująca pracy zarejestrował w dniu 26 października 2009 r. po raz pierwszy działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży artykułów chemicznych, biurowych i opakowań jednorazowych. z tego tytułu Wnioskodawca został czynnym płatnikiem podatku VAT i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych na ogólnych zasadach wg skali progresywnej prowadzącym na podstawie przepisów rozporządzenia ministra finansów podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Po zarejestrowaniu działalności gospodarczej, Zainteresowany wykorzystał przyznane środki na cele określone w ww. umowie, tj. na zakup: samochodu dostawczego, ksera, faxu, wyposażenia oraz pierwszej partii towarów handlowych.

Wnioskodawca uważa, że jeżeli przyznane środki finansowe przeznaczył na uruchomienie działalności, to poniesione wydatki będą kosztem uzyskania przychodów z działalności gospodarczej pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wg którego kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy.

Mając na uwadze, ogólną regułę dotyczącą możliwości zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów ,w praktyce powstaje szereg wątpliwości, czy prawidłowo Zainteresowany stosuje przepisy prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie rozliczenia dotacji.

Czy otrzymane środki na podjęcie działalności gospodarczej stanowią przychód w rozumieniu art. 21 ust.1 pkt 129 czy art. 21 ust.1 pkt 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jak je rozliczyć... Czy fakt sfinansowania wydatków na nabycie, wyposażenia ksera, faxu i towarów handlowych ze środków przyznanych osobie poszukującej pracy z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznane osobie poszukującej pracy jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej podlegają zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Zainteresowany nie ma obowiązku ujmowania tych środków jako przychód w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zasady zaliczania w koszty i rozliczenia podatku VAT poszczególnych rodzajów wydatków sfinansowanych z dotacji przedstawiają się następująco:

Towary handlowe.

Zakup towarów podlega wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 10-11 ?zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu', niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do sprzedaży (§ 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Dz. u. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Towary stają się kosztem w dniu ich zakupu.

Wyposażenie. w przypadku składnika majątku stanowiącego wyposażenie (o wartości do 3500 zł), istnieje obowiązek wpisania go do Ewidencji Wyposażenia. Wyposażenie zakupione od razu na firmę, może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Oprócz ujęcia w Ewidencji Wyposażenia, zakup jest wykazany w kolumnie 13 ?Pozostałe wydatki?.

Jak podaje Wnioskodawca czynnym płatnikom VAT przysługuje odliczenie VAT na zasadach ogólnych.

Środki Trwałe. Zakupiony z dotacji i własnych środków samochód dostawczy, przedsiębiorca musi wpisać do Ewidencji Środków Trwałych. Zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaliczamy do kosztów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sfinansowanych z dotacji na rozpoczęcie działalności. Jeżeli część wydatku sfinansowaliśmy z innych środków, to odpisy od wartości im odpowiadającej są kosztem uzyskania przychodu. Dowód umorzenia środków trwałych (odpis amortyzacyjny) jest wykazany jako koszt w kolumnie 13 ?Pozostałe wydatki'.

Zdaniem Wnioskodawcy VAT od zakupu wyposażenia lub środka trwałego. Bez względu na fakt, czy zakup stanowi koszt uzyskania przychodu, czynnym płatnikom VAT dokonujących takiego zakupu bezpośrednio na firmę, przysługuje odliczenie VAT na zasadach ogólnych. Taką możliwość wniosła nowelizacja przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązująca od 1 grudnia 2008 r.

Podatnik spełniający określone warunki nie może skorzystać z metody jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

Według wiedzy Zainteresowanego pomimo, iż przepisy prawa wspólnotowego zezwalają na zakwalifikowanie w koszty uzyskania przychodów wydatki na zakup samochodu dostawczego, to zastosowanie ma art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Reasumując, osoba otrzymująca z urzędu pracy dotację na założenie firmy nie tylko nie musi zapłacić od niej podatku, ale może zaliczyć sfinansowane z niej wydatki do kosztów uzyskania przychodów o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• w części dotyczącej możliwości zwolnienia z opodatkowania środków wypłacanych osobom niepełnosprawnym ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podjęcie działalności gospodarczej ? jest prawidłowe,
• w części dotyczącej zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podstawy prawnej tego zwolnienia ? jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na nabycie wyposażenia ksera, faxu i towarów handlowych ? jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca podał art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis, zawierający specyfikację kosztów uzyskania przychodów. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. Organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), na który powołuje się przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Zakres zwolnionych od podatku dochodowego świadczeń, o których mowa w ww. przepisie określa ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. u. z 2008 r. nr 14, poz. 92).

W myśl art. 8. ust. 1 tej ustawy rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

W myśl z art. 8 ust. 2 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych do realizacji celu, o którym mowa w ust. 1, niezbędne jest:

1. dokonanie oceny zdolności do pracy, w szczególności przez:
   1. przeprowadzenie badań lekarskich i psychologicznych umożliwiających określenie sprawności fizycznej, psychicznej i umysłowej do wykonywania zawodu oraz ocenę możliwości zwiększenia tej sprawności,
   2. ustalenie kwalifikacji, doświadczeń zawodowych, uzdolnień i zainteresowań;
2. prowadzenie poradnictwa zawodowego uwzględniającego ocenę zdolności do pracy oraz umożliwiającego wybór odpowiedniego zawodu i szkolenia;
3. przygotowanie zawodowe z uwzględnieniem perspektyw zatrudnienia;
4. dobór odpowiedniego miejsca pracy i jego wyposażenie;
5. określenie środków technicznych umożliwiających lub ułatwiających wykonywanie pracy, a w razie potrzeby - przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych, sprzętu rehabilitacyjnego itp.
   
   

Rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym ? art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Rehabilitacja społeczna, w myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, realizowana jest przede wszystkim przez:

1. wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej;
2. wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych;
3. likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji;
4. kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.

Natomiast w myśl art. 12a ust. 1 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych osoba niepełnosprawna, o której mowa w art. 11 ust. 1, może otrzymać ze środków Funduszu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej, albo na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej w wysokości określonej w umowie zawartej ze starostą, nie więcej jednak niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli nie otrzymała środków publicznych na ten cel.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako niepełnosprawna osoba bezrobotna otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowe środki finansowe udzielone ze środków PEFRON na uruchomienie działalności gospodarczej.

W świetle cytowanych przepisów jeżeli wypłacenie osobie niepełnosprawnej, zarejestrowanej jako bezrobotna albo poszukująca pracy, niepozostającej w zatrudnieniu, środków na podjęcie działalności gospodarczej, wynika z przepisów powołanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, to przedmiotowe świadczenia mogą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków wypłacanych osobom niepełnosprawnym ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podjęcie działalności gospodarczej jest prawidłowe.

Natomiast wskazanie jako podstawy prawnej art. 21 ust. 1 pkt 129 należy uznać za nieprawidłowe ponieważ przedmiotowe świadczenie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów handlowych stwierdzić należy, iż zgodnie art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Wydatki na zakup towarów handlowych czyli wydatki poniesione na zakup składników majątkowych nie stanowiących środków trwałych, sfinansowane ze środków przyznanych osobie niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w szczególności do wydatków tych nie znajduje zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. w przepisie tym bowiem nie wskazano przepisu art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) stanowiącego, jak wyżej wskazano, podstawę zwolnienia otrzymanych przez Wnioskodawcę środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podjęcie działalności gospodarczej.

Niemniej jednak w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Dz. u. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) zakup towarów handlowych podlega wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 10-11 ?zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu', niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do sprzedaży, natomiast w przypadku składnika majątku stanowiącego wyposażenie (o wartości do 3500 zł), istnieje obowiązek wpisania go do Ewidencji Wyposażenia. Wyposażenie może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, a jego zakup jest wykazany w kolumnie 13 ?Pozostałe wydatki?.

W związku z powyższym, opisane we wniosku wydatki sfinansowane ze środków otrzymanych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podjęcie działalności gospodarczej przeznaczone na zakup wyposażenia, ksera, faksu i towarów handlowych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej, o ile spełnione zostały warunki określone powołanym wyżej przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej sfinansowanych z ww. środków wydatków jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w części podatku dochodowego dotyczącej amortyzacji samochodu dostawczego oraz w części podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty w dniu 23 kwietnia 2010 r. postanowieniem o pozostawieniu bez rozpatrzenia nr ILPB1/415-140/10-4/09, ILPP2/443-138/10-3/BA.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny przedłożonych wraz z wnioskiem dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. w związku z tym analizie pod kątem stosowania przepisów prawa podatkowego zostanie poddany tylko opis zaistniałego stanu faktycznego przedstawiony na wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.