Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 13 stycznia 2015., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności licencyjnych wypłacanych obywatelom Niemiec (pytanie nr 2) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym dywidendy wypłacanej spółce niemieckiej (pytanie nr 1),
• opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności licencyjnych wypłacanych spółce niemieckiej (pytanie nr 2).
  
  

Pismem z dnia 30 grudnia 2014 r. nr ILPB4/423-480/14-2/ŁM, ILPB1/415-1437/14-2/AMN wezwano Wnioskodawcę o jednoznaczne wskazanie (w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia) czy przedmiotem wniosku ma być również odpowiedź w zakresie dwóch stanów faktycznych oraz dwóch zdarzeń przyszłych dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych. Jeżeli tak ? wniosek należało uzupełnić przez doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz poprzez uiszczenie brakującej opłaty w wysokości 160 zł.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 stycznia 2015 r., a w dniu 13 stycznia 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 12 stycznia 2015 r.).

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku ma być również odpowiedź w zakresie dwóch stanów faktycznych oraz dwóch zdarzeń przyszłych dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto Zainteresowany doprecyzował własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także uiścił brakującą opłatę w wysokości 160 zł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma status Spółki z o.o., której udziałowcami są osoby zagraniczne − dwaj obywatele Niemiec oraz spółka niemiecka GmbH. Udziałowcy posiadają łącznie 100 kapitału, w tym spółka GmbH 56,04%, obywatele Niemiec odpowiednio po 39,56% i 4,40% udziałów. Udziały są w posiadaniu udziałowców nieprzerwanie od 2005 roku.

1. Wnioskodawca zamierza po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za bieżący rok obrotowy podjąć uchwałę o wypłacie na rzecz udziałowców dywidendy.
2. Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy dzierżawy urządzenia przemysłowe oraz środki transportu, będące własnością obywateli Niemiec oraz niemieckiej spółki GmbH. Z tytułu używania przedmiotów dzierżawy Wnioskodawca płaci kwartalny czynsz, od którego nalicza i pobiera podatek dochodowy w wysokości 5%.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien naliczyć i pobrać podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z planowaną wypłatą dywidendy dla udziałowców − obywateli Niemiec?
2. W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien naliczać i pobierać podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanego obywatelom Niemiec czynszu za użytkowanie maszyn i środków transportu?
   
   

Pytania wynikają z uzupełnienia wniosku.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną z dnia 15 stycznia 2015 r. nr ILPB1/415-1437/14-4/AMN.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 30a ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając na względzie powyższe przepisy Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłata dywidendy dla udziałowców − obywateli Niemiec, niemających osobowości prawnej, będzie się wiązała z koniecznością naliczenia i pobrania podatku dochodowego w wysokości 15% wypłaconej dywidendy.

Ad. 2

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy PIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.
   
   

W myśl art. 29 ust. 2 ustawy PIT przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wnioskodawca posiada certyfikaty rezydencji podmiotów, na rzecz których wypłaca czynsz za dzierżawę. W oparciu o zapis art. 12 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy RP a RFN z dnia 14 maja 2003 r. od kwot wypłaconego czynszu nalicza się podatek w wysokości 5%.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od wypłaconych obywatelom niemieckim czynszów za dzierżawę maszyn nalicza się i pobiera podatek dochodowy w wysokości 5% wypłaconych należności.

Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) ? art. 3 ust. 2a ww. ustawy.

Przy czym, zgodnie z art. 4a cytowanej ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca płaci kwartalny czynsz z tytułu używania urządzeń przemysłowych oraz środków transportu obywatelom Niemiec, skutki podatkowe związane z wypłatą ww. czynszu, należy rozpatrywać z uwzględnieniem umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Przepis art. 4 ust. 1 ww. umowy stanowi, że w rozumieniu niniejszej umowy, określenie ?osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie? oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej umowy, należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże w myśl art. 12 ust. 2 ww. umowy, należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Określenie ?należności licencyjne? użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów (art. 12 ust. 3 ww. umowy).

Stosownie do treści art. 12 ust. 5 ww. umowy, uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jednakże, jeżeli osoba płacąca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych, a należności te są pokrywane przez ten zakład lub stałą placówkę, wówczas uważa się, iż należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną do należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych płacona za użytkowanie, prawo lub informację, przekracza kwotę, którą płatnik i osoba uprawniona do należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy (art. 12 ust. 6 ww. umowy).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).

Przytoczony przepis (art. 29 ust. 1 ww. ustawy) reguluje opodatkowanie opłat licencyjnych tzw. ?podatkiem u źródła?. Wynika z niego, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają opłaty licencyjne uzyskiwane przez podatników podlegających w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zatem z powyższego wynika, że należności licencyjne są opodatkowane zarówno w państwie zamieszkania lub siedziby ich odbiorcy, jak i w państwie źródła, jednak wysokość podatku pobranego w tym państwie źródła została w konwencji ograniczona. Zatem strona wypłacająca należności licencyjne zobowiązana jest do poboru podatku u źródła od całej kwoty wypłaconych należności licencyjnych w maksymalnej wysokości − pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji − nieprzekraczającej 5% kwoty brutto tych należności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma status Spółki z o.o., której udziałowcami są m.in. obywatele Niemiec. Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy dzierżawy urządzenia przemysłowe oraz środki transportu, będące własnością obywateli Niemiec. Z tytułu używania przedmiotów dzierżawy Wnioskodawca płaci kwartalny czynsz.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz opis zdarzenia przyszłego, a także ww. uregulowania prawne, należy wskazać, że Wnioskodawca jako płatnik, obowiązany jest naliczyć i pobrać podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanego podmiotom niemieckim czynszu za użytkowanie maszyn i środków transportu w wysokości 5% kwoty brutto tych należności.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.