1. Czy koszty podatku od nieruchomości, czynszu dla wspólnoty i inne stałe opłaty związane z przedmiotem (...)

1. Czy koszty podatku od nieruchomości, czynszu dla wspólnoty i inne stałe opłaty związane z przedmiotem tytułu najmu (kiosk, grunt) mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, pomniejszające przychód z tytułu najmu pierwszego lokalu, tj. lokalu handlowego, którego najem trwa od stycznia 2008 roku?


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości oraz czynszu i innych opłat stałych z tytułu użytkowania środka trwałego będącego przedmiotem najmu, a także możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego używanego sezonowo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2008 roku Wnioskodawca wynajmuje lokal użytkowy, a pod koniec roku 2008 kupił kiosk (ruchomość), który jest w trakcie remontu i przenoszenia na dzierżawiony od miasta grunt. Do momentu oddania go w dzierżawę, Wnioskodawca będzie ponosił stałe koszty użytkowania ww. kiosku, jak podatek od nieruchomości, czynsz dzierżawny itp. Ponieważ od lokalu użytkowego Wnioskodawca płaci podatek dochodowy wg skali podatkowej, w związku z tym chciałby od kosztów tego lokalu odliczać koszty stałe kiosku.

Z chwilą ukończenia robót przy kiosku, Wnioskodawca chce go wydzierżawiać, nie jest jednak pewien, czy uda mu się od razu zaleźć klienta na wynajem na 1 rok i 1 dzień, ponieważ jest to kiosk typu ?RUCH? i często zostaje wynajęty na jakiś sezon.

Jednak od dnia zawarcia pierwszej umowy dzierżawy Wnioskodawca chce wprowadzić kiosk do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy koszty podatku od nieruchomości, czynszu dla wspólnoty i inne stałe opłaty związane z przedmiotem tytułu najmu (kiosk, grunt) mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, pomniejszające przychód z tytułu najmu pierwszego lokalu, tj. lokalu handlowego, którego najem trwa od stycznia 2008 roku...

Ponieważ jest to kiosk (ruchomość), czy pierwsza umowa musi być zawarta na okres ponad 1 roku, żeby stanowił środek trwały... Czy mogą to być np. 4 umowy po 3 miesiące i 1 dzień... Czy jeśli między umowami najmu nastąpi przerwa np. między pierwszą a drugą umową będzie np. miesięczna przerwa, to czy Wnioskodawcy przysługuje zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji ww. kiosku... Czy wystarczającym jest fakt, że Wnioskodawca wprowadzi kiosk jako środek trwały do ewidencji z przewidywanym okresem użytkowania ponad 1 rok...

Zdaniem Wnioskodawcy, można odliczyć koszty kiosku razem z kosztami lokalu użytkowego, gdyż stanowi to jedno źródło przychodów z tytułu najmu i opłacany będzie jeden podatek.

Odnośnie odliczeń z tytułu amortyzacji ? zdaniem Wnioskodawcy ? powinien być uwzględniony charakter wynajmu i specyfika obiektu, a amortyzacja powinna być liczona od dnia zawarcia pierwszej umowy najmu i zakończona w dniu zaprzestania wynajmowania lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Zatem, aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być faktycznie poniesiony i spełnione winny być łącznie dwie przesłanki:

  • wydatek służy osiągnięciu przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
  • nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.


Kosztami uzyskania przychodów będą więc ww. udokumentowane kwoty na uiszczenie: podatku od nieruchomości, czynszu dla wspólnoty i inne stałe opłaty związane z przedmiotem tytułu najmu ponoszone przez Wnioskodawcę do momentu oddania go w dzierżawę wynajmującego na utrzymanie kiosku, o ile z umowy dzierżawy nie będzie wynikało, że do uiszczenia tych opłat będzie nadal zobowiązany Wnioskodawca. Wówczas nadal koszty te mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Zainteresowany słusznie uważa, że koszty te można odliczyć łącznie z kosztami użytkowania lokalu handlowego, ponieważ odnoszą się one do jednego źródła przychodów, tj. z tytułu najmu lub dzierżawy.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu sezonowego użytkowania środka trwałego tut. Organ wyjaśnia co następuje.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

A zatem jeżeli wprowadzenie środka trwałego do ewidencji nastąpi w trakcie roku, to odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od pierwszego miesiąca następującego po tym wprowadzeniu.

Mając na uwadze cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż umowy najmu kiosku nie muszą zostać zawierane na okres ponad 1 roku. Aby kiosk mógł zostać uznany za środek trwały, jego przewidywany okres używania powinien być dłuższy niż rok oraz kiosk winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Wnioskodawca podał, że od momentu zawarcia pierwszej umowy dzierżawy ma zamiar wprowadzić ww. środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca podał, że ww. środek trwały ? kiosk typu ?RUCH? często zostaje wynajęty na sezon.

Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostały uregulowane w art. 22h ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.

Wysokość odpisu miesięcznego może zostać zatem ustalona na dwa sposoby:

  • przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie (w miesiącach używania składniki majątku ulegają przyspieszonej amortyzacji, a suma odpisów w tych miesiącach jest w tym przypadku równa odpisowi rocznemu) lub
  • przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku (następuje wówczas wydłużenie okresu amortyzowania).


W obu przypadkach odpisy amortyzacyjne ujmowane są w kosztach uzyskania przychodów tylko w miesiącach wykorzystywania środków trwałych.

Zatem gdy środek trwały nie jest przedmiotem najmu odpisy amortyzacyjne dokonywane od tego środka nie powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Jednakże w świetle powołanego na wstępie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy podkreślić, że skoro kosztem uzyskania przychodu mogą być wszelkie wydatki poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono dochody w przyszłości, to w przypadku czasowego zaprzestania wynajmu kiosku, jeżeli Wnioskodawca w istocie udowodni, że czynił starania dla pozyskania najemców, czyli nie zrezygnował z najmu odpisy amortyzacyjne dokonane w tym okresie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika