1. Czy należy wystawić korektę PIT-u 11, jeżeli bezrobotny nie pobrał naliczonego świadczenia, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności złożenia korekty informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 marca 2010 r. znak ILPB1/415-209/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Osobie bezrobotnej przyznano zasiłek od xx marca 2009 r. do xx kwietnia 2009 r. w dniu xx maja 2009 r. naliczono świadczenie za miesiąc kwiecień 2009 roku w wysokości 165.60 zł oraz dokonano przekazania środków na konto petenta przelewem bankowym. Dnia xx maja 2009 r. nastąpił zwrot pieniędzy z konta osoby bezrobotnej ze względu na zamknięcie rachunku bankowego. w dniu xx maja 2009 r. wygenerowano PIT-11 na kwotę 165.60 zł.

W dniu xx maja 2009 r. petent telefonicznie został poinformowany o zwrocie z jego rachunku bankowego przelewu zasiłku i o możliwościach jego ponownego otrzymania. Natomiast xx października 2009 r., ze względu na brak zainteresowania przez bezrobotnego zaległym do odbioru świadczeniem wysłano wezwanie. Na wysłane wezwanie petent nie stawił się.

Następnie xx listopada 2009 r. ww. świadczenie uległo przedawnieniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy należy wystawić korektę PIT-u 11, jeżeli bezrobotny nie pobrał naliczonego świadczenia, od którego została odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy a świadczenie to uległo przedawnieniu...

Co w przypadku kiedy przedawnienie następuje w roku następnym (np. należne świadczenie wrzesień 2009 r. przedawnienie marzec 2010 r.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, Urząd nie powinien korygować informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 biorąc pod uwagę n/w regulacje prawne oraz stan faktyczny. Stanowisko to odnosi się zarówno do przedawnienia w tym samym, jak i w następnym roku kalendarzowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.), źródłem przychodów są m.in. inne źródła(..). z art. 11 ust. 1 przedmiotowej ustawy wynika, iż przychodami są (..) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), jako źródło przychodów określa inne źródła w art. 10 ust. 1 pkt 9, nie zaś jak Wnioskodawca wskazał w opisie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego pytania ? w art. 10 ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powołanego powyżej art. 11 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niedobrany lub pobrany a nie wpłacony.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Od ww. przychodów stosownie do art. 35 ust. 5 ustawy, płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3.

W myśl art. 38 ust 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast art. 39 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. pkt 46 i 74. w informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W myśl art. 39 ust. 2 ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na pisemny wniosek podatnika w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, są obowiązani do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje wypłat dla osób bezrobotnych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy. Powyższe świadczenia z Funduszu Pracy są traktowane jako świadczenia postawione do dyspozycji bezrobotnego. Nieodebranie w terminie 6 miesięcy od dnia postawienia do dyspozycji bezrobotnego przedmiotowego świadczenia skutkuje jego przedawnieniem, tj. utratą prawa do skutecznego ubiegania się o jego wypłatę. Wnioskodawca od postawionych do dyspozycji bezrobotnego świadczeń dokonuje poboru zaliczek na podatek dochodowy. Wątpliwość dotyczy sytuacji gdy postawione do dyspozycji bezrobotnego świadczenie nie zostanie odebrane w okresie 6 miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w ww. sytuacji nie wystąpi konieczność korygowania informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

Należy podkreślić, iż przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne.

Przez pojęcie ?otrzymane' - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast 'postawionymi do dyspozycji' są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego - roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również - miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

Przychód w postaci pieniędzy lub wartości pieniężnych powstaje w momencie otrzymania ich przez podatnika lub w momencie postawienia ich do dyspozycji podatnika.

W przedmiotowej sprawie przez postawienie do dyspozycji podatnika pieniędzy lub innych wartości należy rozumieć sytuację, w której podatnik z przyczyn leżących po jego stronie nie odbiera należnego mu świadczenia, np. z kasy urzędu pracy.

Mając na uwadze ww. uregulowania prawne, jak również przedstawiony stan faktyczny organ podatkowy zauważa, że dla osoby bezrobotnej uprawnionej do otrzymywania świadczenia od organu zatrudnienia przychód powstaje z chwilą postawienia tego świadczenia do dyspozycji uprawnionego. Co skutkuje obowiązkiem Wnioskodawcy, jako płatnika do pobrania zaliczki na podatek w miesiącu, w którym postawiono świadczenie do dyspozycji uprawnionego.

W konsekwencji osobom bezrobotnym, które figurują w ewidencji i mają uprawnienia do poboru w ciągu roku świadczenia, należy sporządzić niezależnie od tego czy dokonają odbioru świadczenia czy też nie imienną informację o wypłaconych świadczeniach (postawionych do dyspozycji) i przekazać w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym (art. 39 ust. 1 ustawy).

Należy zauważyć, że na powyższe nie ma wpływu fakt, umorzenia nieodebranych świadczeń po upływie 6 m-cy od postawienia ich do dyspozycji bezrobotnego.

Reasumując, Wnioskodawca nie powinien wystawiać korekty informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, jeżeli bezrobotny nie pobrał naliczonego świadczenia, od którego została odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy a świadczenie to uległo przedawnieniu, również w przypadku kiedy przedawnienie następuje w roku następnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.