Podatek dochodowy osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej przekazywania (...)

Podatek dochodowy osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej przekazywania informacji PIT-8C.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 28 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej przekazywania informacji PIT-8C ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej przekazywania informacji PIT-8C oraz w części dotyczącej sporządzania informacji PIT-8C w przypadku umorzenia małych lub bardzo małych kwot.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 15 maja 2012 r. znak ILPB1/415-299/12-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 maja 2012 r., a w dniu 28 maja 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 25 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu x.02.2012 r. Prezydent Miasta x zarządzeniem nr x/2012 umorzył osobom fizycznym nieprowadzącym pozarolniczej działalności gospodarczej zaległości z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntów położonych w granicach administracyjnych m. x. Zaległości dotyczą małych kwot w granicach od 0,03 do 24 złotych należności głównej. Zaległości te zostały umorzone zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1, 3 i 9, § 3 ust. 3, § 3 ust. 5, § 5 ust. 1, § 11 ust. 1 i 2 Uchwały Nr x/2010 Rady Miejskiej w x z dnia x października 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny przypadających Gminie Miejskiej x lub jej jednostkom podległym oraz wskazania organu i osób do tego uprawnionych.

Na podstawie tej Uchwały Prezydent Miasta x uprawniony jest do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności, co do których nie mają zastosowania przepisy ustawy Ordynacja Podatkowa.

Na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązanym, którym umorzono zaległości z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntu powstaje przysporzenie majątkowe. Od kwoty umorzonej podatnik winien zapłacić podatek dochodowy na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych (Dz. U. z 2010, Nr 51, poz. 307).

W związku z powyższym zadano następujące pytania (wynikające z wniosku ORD-IN).

  1. Czy kwoty umorzonych należności z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntu stanowią nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy powoduje to powstanie po stronie osoby, której umorzono należności obowiązku podatkowego, a w konsekwencji po stronie Gminy Miejskiej obowiązku przekazywania informacji PIT- 8C?
  2. Czy istnieje możliwość nie sporządzania informacji PIT -8C w przypadkach, gdy umorzeniu podlegają bardzo małe kwoty? Koszty prowadzenia korespondencji znacznie przekraczają wartość umorzonych kwot.
  3. W jakich przypadkach Gmina nie ma obowiązku sporządzania PIT-8C?
  4. Czy stanowisko Gminy jest słuszne?
  5. Czy istnieją przepisy, które nie nakładają takiego obowiązku na Gminę, gdy umorzeniu podlega bardzo mała kwota?

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany skonkretyzował pytania:

  1. Czy Gmina ma obowiązek sporządzania informacji PIT- 8C w przypadkach, gdy umorzeniu podlegają bardzo małe kwoty, nieprzekraczające 1 zł?
  2. Czy Gmina ma obowiązek sporządzania informacji PIT- 8C w przypadkach, gdy umorzeniu podlega mała kwota od 1 do 10 złotych?

Przedmiotowa interpretacja dotyczy pytania oznaczonego numerem 1 (wynikającego z wniosku ORD-IN), natomiast w zakresie pozostałych pytań wniosek rozstrzygnięto w dniu 12 czerwca 2012 r. postanowieniem nr ILPB1/415-299/12-5/AG.

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec ww. ustawy Gmina Miejska x na podstawie art. 42 przytoczonej ustawy jest zobowiązana sporządzić informację o przychodzie z innych źródeł ? PIT-8C.

Stanowisko z uzupełnienia wniosku:

Gmina Miejska x powinna wystawić PIT- 8C osobom fizycznym nieprowadzącym pozarolniczej działalności gospodarczej korzystającym z umorzeń. Jednak wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, że traktowanie wymienionych kwot jako dochodu, który wymaga wystawienia PIT- 8C prowadzi do olbrzymiej biurokracji, gdyż kwoty to nie są jakimkolwiek przysporzeniem majątkowym w sensie wielkości dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 199 1r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne ? to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 powołanej ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są ?inne źródła?.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Natomiast jak dowodzi użycie sformułowania ?w szczególności?, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Prezydent Miasta x umorzył osobom fizycznym nieprowadzącym pozarolniczej działalności gospodarczej zaległości z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntów położonych w granicach administracyjnych m. x. Zaległości dotyczą małych kwot w granicach od 0,03 do 24 złotych należności głównej. Zaległości te zostały umorzone uchwałą Rady Miejskiej w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny przypadających Gminie Miejskiej x lub jej jednostkom podległym oraz wskazania organu i osób do tego uprawnionych.

Przepisy art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowią, że zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. W efekcie zwolnienia dłużnika z całości lub części długu następuje u niego trwały przyrost majątku. Umorzenie zobowiązania oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego, skutkiem czego jest wystąpienie po stronie dłużnika określonej korzyści.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy uznać, że korzyści jakie osiągnie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej z tytułu umorzenia zaległości z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntów położonych w granicach administracyjnych miasta, będą stanowić dla tej osoby realne przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić bowiem należy, że w efekcie zwolnienia dłużnika z całości lub części długu następuje u niego trwały przyrost majątku. Umorzenie zobowiązania oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego, skutkiem czego jest wystąpienie po stronie dłużnika określonej korzyści.

Umorzenie przez wierzyciela (Wnioskodawcę) zobowiązania osobie fizycznej z tytułu opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu jest co do zasady tożsame ze spełnieniem na jej rzecz nieodpłatnego świadczenia. Prowadzi ono bowiem do przysporzenia w majątku dłużnika, który zostaje w ten sposób zwolniony z długu. Należy bowiem zauważyć, iż w wyniku umorzenia kwoty ww. należności osoba fizyczna odnosi rzeczywistą korzyść, nie wydatkując środków, które byłaby zobowiązana wydatkować płacąc ww. opłatę. Nie ma przy tym znaczenia czy do umorzenia powyższych należności doszło na wniosek dłużnika, czy też nastąpiło z urzędu, stosownie do postanowień uchwały Rady Miasta. Żaden przepis ustawy podatkowej nie pozwala na takie różnicowanie prawnopodatkowych skutków dokonanego umorzenia. Treść art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1, w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wiąże powstanie obowiązku podatkowego z wystąpieniem określonego zdarzenia (tu ? nieodpłatnego świadczenia), a nie formą aktywności podatnika.

Wobec powyższego, umorzone należności osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej na podstawie uchwały Rady Miasta będą stanowić dla tych osób przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku umorzenia osobom fizycznym zaległych należności pieniężnych z tytułu opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów, Wnioskodawca jako płatnik będzie obowiązany sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż kwoty umorzonych należności z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntu stanowią dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po stronie osoby, której umorzono należności powstanie obowiązek podatkowy, a w konsekwencji po stronie Wnioskodawcy - obowiązek przekazywania informacji PIT- 8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika