Czy przeprowadzone prace są remontem ? będą więc kosztem bezpośrednim uzyskania przychodu, czy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 marca 2010 r., znak ILPB1/415-31/10-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 2 marca 2010 r., a w dniu 8 marca 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem budynków oraz użytkownikiem wieczystym terenu pod budynkami placów, dróg dojazdowych. Prowadzi działalność handlową ? sprzedaż materiałów budowlanych. W 2009 r. Zainteresowany podjął decyzję o remoncie. Przedmiotowy majątek stanowi środek trwały, który podlega amortyzacji.

Wnioskodawca podał, iż remont polegał na:

1. zdjęciu płyt eternitowych z dachu jednego budynku i pokrycie go płytą dachową, tj. płytą warstwową z rdzeniem styropianowym,
2. naprawie posadzki betonowej ? usunięto dziury, spękania, nierówności i na całą powierzchnię wylano beton o grubości 8 cm,
3. ociepleniu ścian wewnątrz budynku warstwą waty mineralnej i płytami gipsowo-kartonowymi,
4. naprawie elewacji ? uzupełniono tynk w miejscu gdzie odpadł i popękał, następnie pokryto ściany styropianem o grubości 2 cm i tynkiem, ponieważ ściany były bardzo krzywe i brudne, przemalowano również ściany farbą,
5. naprawie asfaltowej nawierzchni dróg dojazdowych i placów (dziury, ubytki) poprzez położenie kostki brukowej. Ze względu na duży ruch samochodów ciężarowych przywożących i wywożących towar jak i samochodów osobowych klientów asfalt był bardzo często naprawiany. Koszt wylania nowego asfaltu byłby mniejszy, jednak nowa powłoka asfaltowa wystarczyłaby przy takim natężeniu ruchu na rok. Dlatego podjęto decyzję o położeniu kostki.

Zainteresowany podał, że prace nie zmieniły funkcji i charakteru budynków, placów i dróg. Budynki są stare, wręcz domagały się remontu. Ponadto zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Uwzględniając tę definicję oraz zakres wykonanych prac Wnioskodawca uznał, iż prace wymienione w pkt 1, 2, 4, 5 są remontem, natomiast prace wskazane w pkt 3 są ulepszeniem. Według Wnioskodawcy prace związane z ociepleniem ścian budynku są ulepszeniem, ponieważ będą miały istotny wpływ na poprawę jakości eksploatacyjnych tego obiektu, m.in. obniżą koszty ogrzewania, obiekt zyska większą wartość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeprowadzone prace są remontem ? będą więc kosztem bezpośrednim uzyskania przychodu, czy są modernizacją i będą kosztem pośrednim poprzez odpisy amortyzacyjne...

Zdaniem Wnioskodawcy, prace wskazane w pkt 1, 2, 4 i 5 (tj. zdjęcie eternitu, naprawa posadzki, elewacji, dróg i placów) są remontem, czyli wydatek będzie kosztem bezpośrednim, natomiast wymienione w pkt 3 (tj. ocieplenie budynku) są ulepszeniem, czyli wydatek będzie kosztem pośrednim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

nbspnbspnbsp - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na podstawie art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Treść art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (?).

Natomiast wydatki o charakterze remontowym polegające na odtworzeniu stanu pierwotnego środka trwałego mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

O tym, czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont i są bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też będą uznane za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą podlegały odpisom amortyzacyjnym odnoszonym w koszty sukcesywnie ? zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ? decyduje zakres przeprowadzonych przez podatnika robót.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane uregulowania prawne uznać należy, że wydatki na wykonane prace wymienione w pkt 1, 2, 4 i 5 (tj. zdjęcie eternitu, naprawa posadzki, elewacji, dróg i placów) mogły zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast wykonane prace wskazane w pkt 3 (tj. ocieplenie budynku) powiększają wartość początkową środka trwałego i stanowią pośrednio koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Końcowo tut. Organ wskazuje, iż w przedmiotowej interpretacji nie odniósł się do prawidłowości określenia charakteru przeprowadzonych przez Wnioskodawcę prac.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.