Czy otrzymane środki stanowią przychód podatkowy, który należy ująć w PKPiR a następnie w zeznaniu (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2012 r. (data wpływu 12 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2012 r. Pan złożył trzy wnioski z dnia 10 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów, a także w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Analiza złożonych wniosków o udzielenie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, wykazała iż są one tej samej treści (tożsame).

Natomiast w dniu 10 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca dokonał przelewu na konto Izby Skarbowej w XXXX opłaty w kwocie 40 zł od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ORD-IN, tj. w wysokości odpowiadającej jednemu zaistniałemu stanowi faktycznemu.

W związku z powyższym faktem tut. organ zwrócił się pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. nr ILPB1/415-373/12-2/AA, ILPB1/415-374/12-2/AA, ILPB1/415-375/12-2/AA o wyjaśnienie, czy Wnioskodawca był zainteresowany uzyskaniem odrębnego rozstrzygnięcia wniosków, które wpłynęły do tut. organu w dniu 12 kwietnia 2012 r.

W odpowiedzi, należało wskazać, czy rozpatrzeniu mają podlegać trzy tożsame wnioski, czy jeden z ww. wniosków. Jeśli wolą Wnioskodawcy było, aby każdy z wniosków został rozpatrzony oddzielnie, to należało dopłacić kwotę 200 zł.

Natomiast jeśli rozpatrzeniu miał podlegać tylko jeden z ww. wniosków dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych zarówno w zakresie przychodów, jak i w zakresie kosztów uzyskania przychodów, to należało uzupełnić ww. wniosek o brakującą opłatę w wysokości 40 zł, bądź wskazać, którego zaistniałego stanu faktycznego dotyczy wpłacona kwota.

Jednocześnie wskazano, iż nieuzupełnienie podania o brakującą opłatę spowoduje, iż rozpatrzeniu będzie podlegał tylko jeden wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów, natomiast w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz dwa pozostałe wnioski (identyczne co do treści) zostaną pozostawione bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 czerwca 2012 r., natomiast w dniu 21 czerwca 2012 r. do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie do wniosku, w którym Wnioskodawca wskazał, iż rozpatrzeniu ma podlegać tylko jeden z przesłanych wniosków w zakresie przychodów, jak i kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie dokonano wpłaty brakującej opłaty w wysokości 40 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 7 października 2011 r. Wnioskodawca zawarł z Powiatowym Urzędem Pracy w XXX umowę w sprawie przyznania jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 17.840,00 zł. Pomoc ta zrealizowana została w ramach projektu współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Społecznego, pt. ? (...)? 6.1.3 PO KL. Umowa zawarta została na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 ze zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 lipca 2011 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 155, poz. 922).

W dniu 4 listopada 2011 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod symbolem PKD 43.21.Z - Wykonywanie instalacji elektrycznych. Tego samego dnia otrzymał środki, które zgodnie z umową zostały przyznane na podjęcie działalności gospodarczej na własny rachunek z przeznaczeniem na poniesienie wydatków, tj.:

1. wiertarka udarowa - 1049,00 zł (brutto),
2. szlifierka kątowa - 419,00 zł (brutto),
3. młot udarowy - 2799,00 zł (brutto),
4. wkrętarko-wiertarka - 799,00 zł (brutto),
5. klucze nasadowe - 169,00 zł (brutto),
6. klucze płaskie - 149,00 zł (brutto),
7. bruzdownica - 2699,00 zł (brutto),
8. odkurzacz przemysłowy - 938,00 zł (brutto),
9. miernik laserowy - 627,00 zł (brutto),
10. drabina rozstawna - 590,00 zł (brutto),
11. drabina wysuwna - 1355,00 zł (brutto),
12. śrubokręty - 196,00 zł (brutto),
13. miernik cęgowy -861,00 zł (brutto),
14. lokalizator przewodów - 990,00 zł (brutto),
15. reklama - 350,00 zł (brutto),
16. komputer - 2000,00 zł (brutto),
17. oprogramowanie (...) - 1850,00 zł (brutto).
    
    

Wnioskodawca otrzymanych środków nie zaliczył do przychodów podlegających opodatkowaniu, natomiast zakupy potraktował jako koszty uzyskania przychodów i ujął w kolumnie 13 (pozostałe wydatki), a koszty przesyłek związane z zakupem ujął w kolumnie 11 (koszty uboczne zakupu) podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wszystkie zakupy zostały dokonane po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej, co dokumentują faktury VAT.

Wydatki z jednorazowych środków zostały zaakceptowane i rozliczone przez Powiatowy Urząd Pracy.

Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych, z tym że Zainteresowany nie jest płatnikiem VAT, a ewidencję księgową prowadzi w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przyznane środki stanowią pomoc de minimis, spełniającą warunki określone w Rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. U UE L 379, z 28.12.2006 r., str. 5).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie przychodów.

Czy otrzymane środki stanowią przychód podatkowy, który należy ująć w PKPiR, a następnie w zeznaniu rocznym za 2011 rok?

Zdaniem Wnioskodawcy, jednorazowe środki otrzymane z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) W myśl tego przepisu Starosta może ze środków Funduszu Pracy przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej. Szczegółowe warunki przyznawania owych środków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lutego 2010 r.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane środki z Powiatowego Urzędu Pracy nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a także w zeznaniu rocznym za 2011 r.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja z dnia 24 grudnia 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, oznaczona nr ILPB1/415-803/08-2/AA, oraz interpretacja z dnia 7 października 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, oznaczona nr IPPB/415-663/11-4/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ? zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych ? nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 powołanej ustawy wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł z Powiatowym Urzędem Pracy umowę w sprawie przyznania jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej. Umowa zawarta została na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 lipca 2011 r. w sprawie dokonywania z Funduszu pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Zasady przyznawania dotacji z Funduszu Pracy na rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej regulują przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.). W myśl art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, Starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia.

W świetle ww. przepisów, otrzymane środki z Powiatowego Urzędu Pracy nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem otrzymane środki nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jak również w zeznaniu rocznym za 2011 rok.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, iż w dniu 11 lipca 2012 r., wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-373/12-5/AA.

Jednocześnie informuje się, że pozostałe dwa wnioski rozstrzygnięto w dniu 11 lipca 2012 r. odrębnymi pismami nr ILPB1/415-374/12-4/AA, ILPB1/415-375/12-4/AA.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.