Czy Wnioskodawczyni ma płacić za najem 8,5% podatku od dochodu?

Czy Wnioskodawczyni ma płacić za najem 8,5% podatku od dochodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 7 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu z najmu prywatnego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu z najmu prywatnego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. znak ILPB1/415-411/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 maja 2010 r., a w dniu 7 maja 2010 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zwraca się z zapytaniem dotyczącym sposobu opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu najmu czterech pokoi dla Biura. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej. Najem jest sporadyczny w zależności od potrzeb Biura. z Biurem posiada podpisane całoroczne umowy, to Biuro decyduje o długości trwania i częstotliwości wynajmu, są to okresy dłuższe i krótsze. Aby zamieszkać w pokoju należy skontaktować się z Biurem.

W czasie najmu Wnioskodawczyni nocuje w piwnicy. Opłaca wszystkie świadczenia związane z utrzymaniem mieszkania jak: czynsz, gaz, światło, woda, telefon, środki czystości, a opłaty co rok są wyższe.

Biuro Zakwaterowania poinformowało Wnioskodawczynię, że 80% osób wynajmujących mieszkania w dzielnicy miasta płaci tylko 8,5% do Urzędu Skarbowego, a Wnioskodawczyni jako jedyna płaci 17% od takiego samego najmu. Zainteresowana nie uchyla się od płacenia podatku, ale 17% jest dla niej krzywdzące.

Wnioskodawczyni od 20 lat jest na emeryturze, ma 76 lat, a emerytura nie wystarcza na utrzymanie domu, wykupienie wszystkich przepisanych leków i rehabilitację oraz wizyty u specjalistów. Zainteresowana zmuszona jest w miarę możliwości dorobić sobie poprzez najem pokoi.

Pismem z dnia xx stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni zgłosiła w Urzędzie Skarbowym, że w 2010 roku będzie płacić 8,5% podatku.

Najem prowadzony przez Wnioskodawczynię został sklasyfikowany wg PKWiU pod numerem 55.20.Z. Zainteresowana prosi o szybką odpowiedź w swojej sprawie, ponieważ uważa, że niepotrzebnie nadpłaca podatek z tytułu najmu. Ponadto Wnioskodawczyni podała, iż w identycznej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu udzielił odpowiedzi kwaterodawczyni pismem ILPB2/415-483/08-2/AJ w październiku 2008 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma płacić za najem 8,5% podatku od dochodu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna płacić od najmu 8,5% podatku, tak jak inne osoby za taki sam najem w Urzędach Skarbowych na terenie miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. u. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

  • prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,
  • osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.


W myśl art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadząca najem poza działalnością gospodarczą, którego numer klasyfikacji wg PKWiU wynosi 55.20.Z, wybrała na 2010 r. formę opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu najmu na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych podając jako stawkę opodatkowania 8,5%.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. d) cyt. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 17 % przychodów ze świadczenia usług hoteli (PKWiU grupa 55.1), świadczonych przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU grupa 55.2).

Mając powyższe na względzie, jak również przedstawiony we wniosku stan faktyczny, z którego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi najem czterech pokoi dla Biura Zakwaterowania (PKWiU 55.20.Z), stwierdzić należy, iż przychody uzyskane z tego tytułu, jako przychody ze świadczenia usług wymienionych w art. 12 ust.1 pkt 2 lit. d) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, winny podlegać opodatkowaniu 17%, określoną w tym przepisie stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika