Czy w związku z otrzymaniem należnych kwot wynikających z wyroku sądowego wraz z należnymi odsetkami (...)

Czy w związku z otrzymaniem należnych kwot wynikających z wyroku sądowego wraz z należnymi odsetkami za zwłokę od jednego z dłużników kwoty te stanowią przychód podlegający opodatkowaniu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 25 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wierzytelności ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadząc działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Wnioskodawca posiadał nierozliczone należności z tytułu dostaw towarów i usług od firmy Sp. z o.o. na kwotę 307.800,45 zł (trzysta siedem tysięcy osiemset złotych 45/100).

W dniu 31 października 2003 r. Wnioskodawca podpisał ugodę na mocy której, w zamian za te wierzytelności Sp. z o.o. w celu zwolnienia z długu przeniosła swoje wierzytelności o wartości 527.374,83 zł przysługujące jej na podstawie wyroków sądowych. Umowa cesji była bezpłatna tzn. w wyniku jej zawarcia żadna ze stron nie poniosła dodatkowych opłat, prowizji czy wynagrodzeń. Całe rozliczenie odbyło się bezgotówkowo.

Z przejętych wierzytelności Wnioskodawca nie wyegzekwował dotychczas żadnych środków pieniężnych głównie przez fakt niewypłacalności dłużników. W bieżącym roku istnieje wysokie prawdopodobieństwo wyegzekwowania jednej z przysługujących na podstawie umowy cesji wierzytelności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymaniem należnych kwot wynikających z wyroku sądowego wraz z należnymi odsetkami za zwłokę od jednego z dłużników kwoty te stanowią przychód podlegający opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty te nie stanowią przychodu do opodatkowania, ponieważ pokrywają nierozliczoną kwotę wierzytelności Sp. z o.o. wobec firmy Wnioskodawcy. Swoje należności z tytułu sprzedaży usług i towarów dla sp. z o.o. Zainteresowany opodatkował zgodnie z przepisami podatkowymi.

Firma Sp. z o.o. nie zapłaciła należnych kwot. Obecnie wyegzekwowanie jednej z wielu wierzytelności przeniesionych na podstawie cesji pokryje w nieznacznym stopniu należne Wnioskodawcy kwoty od Sp. z o.o.

Dlatego Zainteresowany uważa, że kwoty te raz już opodatkowane nie podlegają opodatkowaniu powtórnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż kwestia cesji wierzytelności uregulowana została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 453 § 1 tej ustawy jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Uregulowana w tym przepisie instytucja świadczenia w miejsce wypełnienia/wykonania (datio in solutum) stanowi jeden z wyjątków od zasady realnego wykonywania zobowiązań cywilnych, znajdujący podstawę w zasadzie swobody umów. Wskutek zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wypełnienia dłużnik uzyskuje upoważnienie przemienne (facultas alternativa), umożliwiające mu wykonanie zobowiązania przez spełnienie świadczenia innego niż pierwotne. Z chwilą wypełnienia świadczenia zastępczego następuje wykonanie umowy datio in solutum, a zarazem wykonanie istniejącego zobowiązania, co prowadzi do jego wygaśnięcia. Roszczenie wierzyciela, wynikające z umowy zobowiązaniowej zostaje zaspokojone wskutek spełnienia przez dłużnika na jego rzecz świadczenia zastępczego.

Tut. organ zauważa, iż przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. ?Należność? wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności.

W przedmiotowej sprawie w wyniku podpisania ugody na mocy której, w zamian za należne Wnioskodawcy nierozliczone należności z tytułu dostaw towarów i usług, Sp. z o.o. w celu zwolnienia z długu przeniosła swoje wierzytelności, przysługujące jej na podstawie wyroków sądowych. Umowa cesji była bezpłatna, tzn. w wyniku jej zawarcia żadna ze stron nie poniosła dodatkowych opłat, prowizji, czy wynagrodzeń. Całe rozliczenie odbyło się bezgotówkowo.

Skutkiem dokonanej przez dłużnika cesji będzie zwolnienie go, za zgodą Wnioskodawcy, z jego długu wobec Zainteresowanego, poprzez spełnienie innego świadczenia, tj. dokonanie cesji wierzytelności w zamian za zwolnienie z długu.

Ponadto należy zauważyć, iż tego typu forma rozliczenia stanowi swoistego rodzaju formę rozliczenia bezgotówkowego, zastosowaną wyłącznie w celu zwolnienia się dłużnika ? cedenta z długu wobec cesjonariusza. Wyłączną przesłanką dokonania przedmiotowego przelewu wierzytelności będzie zwolnienie dłużnika z pierwotnego długu, jakim były nierozliczone należności z tytułu dostawy towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie cesja wierzytelności spowoduje wygaśnięcie zobowiązania od Sp. z o.o. i żadna ze stron nie będzie już wobec siebie zobowiązana.

Jak już wspomniano powyżej, wykonanie umowy datio in solutum dokona się poprzez cesję wierzytelności. Instytucja cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z treścią tego przepisu, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego, przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności (tutaj umowy datio in solutum).

Celem datio in solutum jest zatem wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie, przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umową stron - jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż w dacie cesji mającej miejsce pomiędzy Wnioskodawcą, a Sp. z o.o. (dłużnikiem) doszło do zaspokojenia wierzytelności Wnioskodawcy, oraz spełnienia zobowiązania przez Sp. z o.o. Jednocześnie Wnioskodawca nabył nową wierzytelność. Tym samym samo wyegzekwowanie przejętej wierzytelności stanowi następne zdarzenie gospodarcze powodujące powstanie przychodu.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1i ww. ustawy w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że samo nabycie wierzytelności, skutkujące wygaśnięciem zobowiązania drugiej strony, nie stanowi podstawy do rozpoznania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Przychód ten powstanie jednak w momencie faktycznego otrzymania wyegzekwowanych należności wraz z odsetkami za zwłokę.

Zatem otrzymane w związku z zawartą umową cesji, kwoty należne wynikające z wyroku sądowego wraz z należnymi odsetkami za zwłokę od jednego z dłużników, stanowią przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika