1. Czy przychód (dochód) Wnioskodawcy posiadającego status akcjonariusza SKA uzyskiwany w formie dywidendy (...)

1. Czy przychód (dochód) Wnioskodawcy posiadającego status akcjonariusza SKA uzyskiwany w formie dywidendy wypłacanej przez SKA jest dochodem z działalności gospodarczej - tj. jest kwalifikowany do źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, a w konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania omawianego dochodu z zastosowaniem stawki PDOF w wysokości 19%, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o PDOF?2. Czy przychód (dochód) Wnioskodawcy posiadającego status akcjonariusza SKA podlega opodatkowaniu PDOF jedynie w dniu podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku w formie wypłaty dywidendy na rzecz akcjonariuszy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. (data wpływu 10 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej: Wnioskodawca) jest aktualnie wspólnikiem w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce.

W przyszłości planowane jest przekształcenie jednej ze spółek, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem, w spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: SKA). Wnioskodawca będzie posiadać status akcjonariusza SKA, w związku z czym będzie mu przysługiwać prawo do udziału w zyskach SKA, które otrzymać może faktycznie na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o wypłacie dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy przychód (dochód) Wnioskodawcy posiadającego status akcjonariusza SKA uzyskiwany w formie dywidendy wypłacanej przez SKA jest dochodem z działalności gospodarczej - tj. jest kwalifikowany do źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, a w konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania omawianego dochodu z zastosowaniem stawki PDOF w wysokości 19%, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o PDOF?
  2. Czy przychód (dochód) Wnioskodawcy posiadającego status akcjonariusza SKA podlega opodatkowaniu PDOF jedynie w dniu podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku w formie wypłaty dywidendy na rzecz akcjonariuszy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód (dochód) Wnioskodawcy posiadającego status akcjonariusza SKA uzyskiwany w formie dywidendy wypłacanej przez SKA jest dochodem z działalności gospodarczej - tj. jest kwalifikowany do źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, a w konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania omawianego dochodu z zastosowaniem stawki PDOF w wysokości 19%, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o PDOF.

Wnioskodawca w pełni zgadza się z poglądem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1925/09), w którym sąd stwierdził, że ?dochody uzyskiwane przez wspólnika w spółce, w tym w spółce komandytowo-akcyjnej najeży kwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), co wynika wprost z gramatycznej (językowej) wykładni przepisów art. 5b ust. 2, art. 8 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 3, a także art. 17 ust. 1 pkt 41 art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.?.

Zdaniem Wnioskodawcy, co zostało potwierdzone również w zacytowanym powyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1925/09), zasadnicze znaczenie dla kwalifikacji źródła dochodów z tytułu posiadania statusu akcjonariusza SKA na gruncie PDOF ma art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF, zgodnie z którym jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, czyli za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wskazany przepis wprowadza zasadę, zgodnie z którą przychody wspólnika będącego osobą fizyczną z udziału w każdej spółce nieposiadającej osobowości prawnej, bez względu na jej rodzaj (a więc także komandytowo-akcyjnej) są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie pod pojęciem wspólnika zdaniem Wnioskodawcy należy rozumieć wszystkich udziałowców każdej spółki osobowej, w tym komplementariusza i akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej. Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższa zasada dotycząca opodatkowania wspólników spółek nieposiadających osobowości prawnej została systemowo uregulowana zarówno w przepisach podatkowych, jak też w przepisach prawa spółek handlowych. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz zasadniczo (z określonymi wyjątkami określonymi w ustawie o PDOF) łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PDOF. Zgodnie przy tym z art. 8 ust 2 ustawy o PDOF zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF stosuje się odpowiednio m.in. do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów i strat. Podobną regulację zawiera również ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) w art. 5 ust. 1. Powyższe regulacje pozostają jednocześnie w bezpośrednim związku z art. 147 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) który stanowi, że komplementariusz oraz akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

W opinii Wnioskodawcy, dodatkowym argumentem na poparcie tezy, że dochód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powinien być traktowany jako dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej dla celów PDOF jest uregulowanie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF. Zgodnie ze wskazanym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni (omawiane przychody są zasadniczo opodatkowane 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF). Wnioskodawca pragnie wskazać, że dywidendy wypłacane przez spółkę komandytowo-akcyjną nie mogą być traktowane jako dywidendy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF, gdyż wskazane w omawianym przepisie dywidendy odnoszą się wyłącznie do dywidend wypłacanych przez osoby prawne. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, ponieważ spółka komandytowo-akcyjna nie jest osobą prawną, akcjonariusze będący osobami fizycznymi nie mogą uzyskiwać z niej dochodu w postaci dywidend, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF.

W świetle przytoczonych powyżej argumentów zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że przychód Wnioskodawcy jako akcjonariusza SKA powinien być opodatkowany tak samo jak przychód komplementariusza SKA czyli jako przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania omawianego przychodu (dochodu) z zastosowaniem liniowej stawki PDOF w wysokości 19%, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o PDOF.

Wskazane powyżej stanowisko Wnioskodawcy odnośnie sposobu kwalifikacji przychodów akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej dla celów PDOF znajduje też potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów (np. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 8 lutego 2012 r. (sygn. IPTPB2/415-685/11-4/Akr), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 stycznia 2012 r. (sygn. IPTPB2/415-736/11-2/KR), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 listopada 2010 r. (sygn. IPPBI/415-749/10- 2/ES) oraz interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 września 2010 r. (sygn. ILPB2/415-773/10-3/JK), jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 marca 2012 r. (sygn. III SA/Wa 356/12), wyroku WSA w Krakowie z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. I SA/Kr 2154/11) oraz w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 26 kwietnia 2012 r. (sygn. II FSK 1070/10), z dnia 5 maja 2011 r. (sygn. II FSK 2148/09) oraz z dnia 15 lipca 2010 r. (sygn. II FSK 3110).

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód (dochód) osiągany w związku z posiadaniem przez niego statusu akcjonariusza SKA podlega opodatkowaniu PDOF jedynie w dniu podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku w formie wypłaty dywidendy na rzecz akcjonariuszy i nie podlega opodatkowaniu na bieżąco w okresach, w których SKA osiąga zyski z własnej działalności. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy przychód (dochód) osiągany w związku z posiadaniem przez niego statusu akcjonariusza SKA nie będzie również podlegał opodatkowaniu w momencie podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku w sposób powodujący jego przekazanie na kapitał zapasowy.

Wnioskodawca w pełni zgadza się z poglądem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1925/09), w którym sąd stwierdził: ?(...) należy przyjąć, w świetle przepisów k.s.h., że akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą uchwałę o jego podziale.

Z tą chwilą (a więc dopiero po spełnieniu określonych w k.s.h. przesłanek), akcjonariusz nabywa wierzytelność o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy). Wierzytelność ta, jest skonkretyzowana przedmiotowo i podmiotowo i od momentu powstania przyjmuje postać roszczenia o wypłatę dywidendy (por. I. Komarnicki, Prawo akcjonariusza do udziału w zysku, Warszawa 2007, str. L i nast.). Stanowi także przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jest bowiem przychodem z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f.?.

W konsekwencji, w przytoczonym powyżej wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się ze stanowiskiem, zgodnie z którym ?przychód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powstaje dopiero w momencie powstania roszczenia akcjonariusza o wypłatę dywidendy. (?) w takiej sytuacji konieczne jest zastosowanie reguły ogólnej przewidzianej w art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f, przy czym biorąc pod uwagę, że w odniesieniu do uzyskanego przychodu z zysku, u akcjonariusza nie wystąpią koszty uzyskania przychodu, to przychodem (dochodem) podlegającym opodatkowaniu będzie cała kwota należna?.

Wskazane powyżej podejście odnośnie momentu powstania przychodu dla celów PDOF z tytułu posiadania statusu akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej zostało również zaprezentowane w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 26 kwietnia 2012 r. (sygn. II FSK 1070/10) oraz z dnia 5 maja 2011 r. (sygn. II FSK 2148/09), jak również w wyrokach WSA: np. w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 29 marca 2012 r. (sygn. I SA/Po 104/12) i wyroku WSA w Krakowie z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. I SA/Kr 2154/11).

Zdaniem Wnioskodawcy, co zostało również potwierdzone w przytoczonym powyżej wyroku NSA z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1925/09), przyjęcie wskazanego podejścia odnośnie sposobu powstawania przychodu u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej determinuje zastosowanie odpowiednich przepisów dotyczących wpłacania zaliczek na PDOF, określonych w art. 44 ustawy o PDOF. Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOF podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h ustawy o PDOF.

Zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o PDOF podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne na podatek dochodowy począwszy od miesiąca, w którym dochody z działalności gospodarczej przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PDOF (do którego odwołuje się przepis art. 44 ust. 1 pkt 1 dotyczący opłacania zaliczek z działalności gospodarczej) stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zasadnicze zatem znaczenie dla celów określenia obowiązku zapłaty PDOF od dochodów z działalności gospodarczej ma ustalenie pojęcia ?kwota należna?.

Zdaniem Wnioskodawcy, o powstaniu przychodu można mówić jedynie wówczas, gdy istnieje podstawa prawna, na mocy której dany podmiot może się skutecznie domagać świadczenia od drugiego podmiotu. ?Kwoty należne? są to więc przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy w ciągu roku u Wnioskodawcy nie powstanie przychód należny dla celów PDOF z tytułu posiadania przez niego statusu akcjonariusza SKA, nie będzie on miał obowiązku odprowadzania odpowiednich zaliczek na PDOF od omawianego przychodu. Jednocześnie, w opinii Wnioskodawcy, przychód należny z tytułu posiadania przez niego statusu akcjonariusza SKA powstanie dopiero w momencie powstania roszczenia o wypłatę dywidendy.

Powyższe podejście zostało również potwierdzone w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. II FPS 1/11), w której uznano, iż ?w sytuacji (...), gdy akcjonariusz nie otrzyma przychodu (dochodu) z zysku w ciągu danego roku podatkowego, obowiązek uiszczenia zaliczki w ogóle się nie zrealizuje. W tym stanie rzeczy odprowadzanie zaliczek na podatek dochodowy wciągu roku podatkowego z tytułu udziału w zysku, który nie został osiągnięty przez akcjonariusza, nie znajduje usprawiedliwionych podstaw faktycznych i prawnych. Zgodnie więc z treścią art. 25 ust. 1 ustawy podatkowej o podatku dochodowym od osób prawnych w warunkach, w których akcjonariusz nie otrzymał przychodów w ciągu roku obrotowego, lecz dopiero po jego zakończeniu obowiązek uiszczenia zaliczki w tym roku się nie ziści. Niemożliwe staje się więc zastosowanie zarówno art. 25 ust. 1, jak art. 5 ust. 1 ustawy podatkowej o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, zgodnie z art. 25 ust. 1 tej ustawy, obowiązek wpłacania zaliczki powstaje z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku. Dopiero wówczas akcjonariusz będzie zobowiązany do wykazania dochodu w zeznaniu podatkowym. W przypadku zatem otrzymania przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej przychodu z dywidendy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, akcjonariusz powinien uiścić sporadyczną zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu otrzymanego przychodu z zysku spółki za miesiąc, w którym otrzymał wypłatę z zysku. W takim wypadku, zgodnie z art. 5 ust. 1 tej samej ustawy, przychody z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej łączy się z innymi przychodami akcjonariusza.?

Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, że co prawda cytowane powyżej rozstrzygnięcie w formie uchwały 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadło na gruncie przepisów z zakresu PDOP, niemniej jednak, ze względu na tożsamość odpowiednich przepisów ustawy o PDOF, można je zdaniem Wnioskodawcy stosować również w przedmiotowym przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka osobowa to ? spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem (art. 125 Kodeksu spółek handlowych).

Z kolei art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, iż komplementariusz i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2012 r., poz. 361 ze zm.), odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jako działalność zarobkowa:

  1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
  2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

? prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia ?przychód należny?. Wobec tego sięgnąć należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się w pozostałych sprawach ? odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.

Stosownie do art. 347 § 1 Kodeksu spółek handlowych akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Z kolei w myśl art. 348 § 2 Kodeksu spółek handlowych uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1. Uchwałę o przesunięciu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu.

Zatem z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą ? stosownie do art. 5b ust. 2 i art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Jak wyżej wskazano stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? kwota przyznanej przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej akcjonariuszowi (osobie fizycznej) dywidendy, na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód z działalności gospodarczej, od którego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiąc, w którym go uzyskano.

Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ? są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

  1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
  2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
  3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające (art. 44 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów ? pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W takim przypadku stosownie do przepisu art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Reasumując, dochód z udziału w zysku spółki komandytowo-akcyjnej (z dywidendy) stanowi przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, który może podlegać opodatkowaniu według zasad obowiązujących przy opodatkowywaniu przychodów z tego źródła, tj. według progresywnej skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub po spełnieniu przez podatnika warunków określonych przepisami art. 9a ww. ustawy, może być opodatkowany zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 19% podatkiem, określanym potocznie jako podatek liniowy.

Dniem, w którym przychód należny powstaje jest dzień podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki o wypłacie dywidendy ? opodatkowany zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy.

Od kwoty przyznanej dywidendy jako przychodu z działalności gospodarczej należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do uregulowań art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek zapłaty zaliczki nie powstaje w trakcie roku podatkowego, za który dywidenda jest należna, lecz dopiero za miesiąc, w którym przychód uzyskano.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcia zapadły bowiem w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika