W jakiej wysokości należy opłacać podatek od wynajmu podpiwniczenia budynku na małą gastronomię (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania najmu.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 15 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 marca 2010 r., wniosek uzupełniono w dniu 25 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wynajmuje podpiwniczenie domu na małą gastronomię od 1 lipca 2009 r. Zgodnie z umową najmu i aneksem do niej, Wnioskodawca do końca 2009 r. nie otrzymuje zapłaty za wynajem w zamian za kompensatę ? remont zewnętrzny budynku. Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, że był zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie kiedy nie otrzymywał zapłaty od wynajmującego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedmiotem interpretacji indywidualnej jest art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy Wnioskodawca jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z nie otrzymaniem zapłaty za wynajem pomieszczeń w budynku na małą gastronomię...
2. W jakiej wysokości i od kiedy (2010 r.) Wnioskodawca powinien płacić podatek od wynajmu podpiwniczenia budynku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nie otrzymywaniem zapłaty za wynajem pomieszczeń w podpiwniczeniu domu na małą gastronomię, powinien być zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) w art. 10 w ust. 1, zostały wyszczególnione rodzaje źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Wśród nich w pkt 6 został wymieniony najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Jeżeli przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą i umowa najmu nie została zawarta w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychody z tego najmu mogą być zaliczone do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy i opodatkowane na zasadach ogólnych ? według skali podatkowej.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który jak wynika z cytowanego powyżej przepisu art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być zastrzeżony w pieniądzu lub świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż zgodnie z umową najmu i aneksem do niej, Wnioskodawca do końca 2009 r. nie otrzymywał zapłaty za wynajem w zamian za kompensatę ? remont zewnętrzny budynku

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wynajęcie nieruchomości w zamian za jej remont będzie stanowić dla Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe, stanowiące przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. w wyniku bowiem wynajęcia nieruchomości Wnioskodawca będzie uzyskiwał czynsz w wysokości ponoszonych przez najemcę nakładów na tę nieruchomość.

Tym samym wartość wykonanego remontu stanowić będzie czynsz z tytułu najmu postawiony do dyspozycji wynajmującego. Jeżeli zatem najemca nieruchomości w zamian za czynsz przekazał na rzecz wynajmującego wartość poniesionych przez siebie nakładów na tę nieruchomość, to dojdzie do zapłaty czynszu kosztami remontu, jakie poniósł najemca. Wartość tych nakładów jest dla wynajmującego przychodem z tytułu najmu.

W związku z powyższym wynajmujący osiągnie w tym przypadku przychód w wysokości wartości wykonanego remontu, który należy opodatkować zgodnie z wybraną formą opodatkowania. Przychód ten winien być opodatkowany podatkiem dochodowym od momentu kompensaty poniesionych nakładów na remont podpiwniczenia budynku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług, wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.