Kiedy w przedmiotowej sprawie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Kiedy w przedmiotowej sprawie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (wg daty wpływu), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży komisowej ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży komisowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 czerwca 2009 r., znak ILPP1/443-566/09-2/BD, ILPB1/415-558/09-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.


Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 czerwca 2009 r., a w dniu 24 czerwca 2009 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 czerwca 2009 r.).


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowana jest właścicielką firmy produkującej I sprzedającej odzież ciążową. Wytwarzane produkty są sprzedawane do sklepów detalicznych na terenie całej Polski. Wnioskodawczyni planuje rozpocząć współpracę z wybranymi klientami w oparciu o umowę komisową. Chciałaby przekazywać towar klientowi (komisantowi) na dokument WZ z dokładnie oznaczoną datą. Zabezpieczeniem towaru będzie weksel podpisany przez klienta. W umowie komisu będzie zapis, iż cena sprzedaży do odbiorcy finalnego produktów przekazanych przez Zainteresowaną klientowi, nie może być niższa aniżeli ustalona w odrębnym piśmie przekazanym wraz z dokumentem WZ dotyczącym cen sprzedaży do klienta. Zatem wynagrodzeniem komisanta będzie cena jaką uzyska ze sprzedaży do klienta finalnego, pomniejszona o cenę, jaką powinien zapłacić firmie Wnioskodawczyni, czyli narzut na produktach.

Jeżeli klient ? komisant sprzeda część przekazanego towaru, to uiści Zainteresowanej opłatę w wysokości równej ilości sprzedanego towaru po ustalonych cenach.

Po otrzymaniu zapłaty Wnioskodawczyni będzie wystawiała fakturę klientowi.

Osoba wnosząca zapytanie wskazuje, iż od dnia 1 czerwca 2005 r., zgodnie z art. 19 ust. 16a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy w komisie powstaje w dacie otrzymania zapłaty od komisanta nie później niż w terminie 30 dni od daty dokonania dostawy do komisanta.

Zainteresowana przewiduje również możliwość zwrotu przez klienta (komisanta) towaru, którego nie sprzeda w ciągu 30 dni od daty dostawy.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.


Kiedy w przedmiotowej sprawie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych...


Zdaniem Wnioskodawczyni, obowiązek zapłaty podatku dochodowego powstaje w momencie rozliczenia się klienta z firmą Zainteresowanej poprzez uregulowanie należności za sprzedany towar.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14. ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


Powyższy przepis wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.


Natomiast, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty, o czym stanowi art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W celu określenia momentu powstania przychodu u komitenta, zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie przedstawionej w nim sytuacji.


Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, iż przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powstaje w dniu wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

  • wystawienie faktury dokumentującej dostawę towarów lub usługi przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi ? datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,
  • uregulowanie należności przed dniem wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi ? datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Z kolei przez umowę komisu, zgodnie z przepisem art. 765 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.


Na podstawie art. 766 Kodeksu cywilnego, komisant powinien wydać komitentowi wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, w szczególności powinien przelać na niego wierzytelności, które nabył na jego rachunek.


Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć współpracę z klientami (komisantami) w oparciu o umowę komisową, na mocy której będzie dostarczała produkowaną przez swoją firmę odzież ciążową.

Wynagrodzeniem komisanta będzie cena jaką uzyska ze sprzedaży do konsumenta finalnego, pomniejszona o cenę, jaką powinien zapłacić jej firmie. Jeżeli komisant sprzeda część przekazanego towaru, to uiści Zainteresowanej opłatę w wysokości równej ilości sprzedanego towaru po ustalonych cenach.

Nie można zatem uznać, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydanie komisantowi rzeczy do sprzedaży łączy się z powstaniem przychodu należnego po stronie Zainteresowanej (komitenta), gdyż takie wydanie nie oznacza jeszcze, że towar został sprzedany. Wnioskodawczyni nadal pozostaje właścicielką towarów wydanych komisantowi.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w sytuacji sprzedaży określonych towarów za pośrednictwem komisu, momentem powstania przychodu należnego u Zainteresowanej (komitenta) będzie moment przeniesienia przez komisanta na Zainteresowaną korzyści majątkowych uzyskanych od osoby trzeciej za sprzedane towary, a więc moment otrzymania zapłaty od komisanta (art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Tut. Organ informuje, że w przedmiocie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług w dniu 2 lipca 2009 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-566/09-4/BD.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPP1/443-566/09-4/BD, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika