Czy w rozliczeniu PIT za 2009 r. i późniejszych latach można w przypadku nadwyżki przychodów nad (...)

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1994 r. do września 2008 r. współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym byli Wnioskodawczyni, Jej mąż oraz teściowa.

Większościowe udziały posiadała teściowa. Na jej nazwisko i imię przychodziły faktury, decyzje dotyczące podatku od nieruchomości.

Żaden ze współwłaścicieli nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. W PIT-37 teściowa Wnioskodawczyni rozlicza się za najem lokali zgodnie z Księgą Przychodów i Rozchodów. Od kilku lat w związku z przeprowadzonymi remontami nieruchomości w PIT wykazywane były straty.

Również deklaracja VAT-7 wypełniona była na nazwisko i imię teściowej.

We wrześniu 2008 r. aktem notarialnym teściowa darowała swoje udziały w nieruchomości swojemu synowi (mężowi Wnioskodawczyni).

Akt notarialny darowizny zawierał między innymi zapis dotyczący spłaty drugiego syna (brata męża Wnioskodawczyni) przez męża Wnioskodawczyni z przychodów z ich nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawczyni i Jej mąż są jedynymi właścicielami nieruchomości.

Jako większościowy współwłaściciel mąż Wnioskodawczyni widnieje w decyzji o podatku od nieruchomości, deklaracji VAT-7, fakturach dostawców mediów i usług itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podstawy opodatkowania.

Czy w rozliczeniu PIT za 2009 r. i późniejszych latach można w przypadku nadwyżki przychodów nad kosztami umniejszyć dochód o połowę wysokości strat wykazanych w 5 latach poprzednich...

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód za 2009 r. i przyszłe lata może być w PIT umniejszony o połowę strat z lat 2004-2008, gdyż w tamtych latach Wnioskodawczyni i jej mąż byli współwłaścicielami. Jest to kontynuacja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepis art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Jak wynika z powyższego strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawodawca zawarł uregulowania, zgodnie z którymi strata może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych. Przy odliczaniu straty ważne są dwie kwestie, a mianowicie: podmiot dokonujący obniżenia dochodów oraz źródło przychodu, które przyniosło stratę i z którego dochód służy jej pokryciu.

Powyższe jednoznacznie prowadzi do wniosku, że strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła, a ponadto, że stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł i wykazał w zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl art. 10 ust.

1 pkt 6 ww. ustawy, źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że od 1994 r. do września 2008 r. współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym byli Wnioskodawczyni, Jej mąż oraz teściowa. W PIT-37 teściowa Wnioskodawczyni rozlicza się za najem lokali zgodnie z Księgą Przychodów i Rozchodów. Żaden ze współwłaścicieli nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. We wrześniu 2008 r. teściowa Wnioskodawczyni, aktem notarialnym darowała swoje udziały w nieruchomości, synowi (mężowi Wnioskodawczyni). Od kilku lat w związku z przeprowadzonymi remontami nieruchomości w PIT wykazywane były straty.

Obecnie Wnioskodawczyni i Jej mąż są jedynymi właścicielami nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 rok i latach późniejszych, w przypadku nadwyżki przychodów nad kosztami, Wnioskodawczyni może umniejszyć swój dochód z tego samego źródła o połowę wysokości poniesionych przez Nią strat, wykazanych w pięciu latach poprzednich.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2009 r. nr ILPB1/415-563/09-3/AMN.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli - męża Zainteresowanej.

Mąż Zainteresowanej chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-563/09-3/AMN, interpretacja indywidualna