Czy nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na modernizację drogi gminnej, stanowiącej dojazd m.in. (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od wielu lat Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów w zakresie handlu m.in. maszynami i urządzeniami technicznymi oraz świadczenia usług związanych z naprawą sprzętu. Swoją działalność Wnioskodawca prowadzi w czterech punktach handlowych (dość znacznie oddalonych od siebie) oraz w siedzibie firmy, w której prowadzi piaty sklep, serwis gwarancyjny i pogwarancyjny oraz warsztat naprawczy. Siedziba firmy Zainteresowanego jest jednocześnie miejscem, w którym dostarczane są wszystkie zakupione towary handlowe, które następnie rozwożone są do poszczególnych sklepów. Na działce, na której znajdują się budynki związane z działalnością gospodarczą, stoi również dom prywatny, w którym Wnioskodawca mieszka wraz z żoną. Dojazd do posesji, na której znajduje się siedziba, jest drogą gminną o długości 120 mb. Ze względu na bardzo zły stan nawierzchni tej drogi (a właściwie brak nawierzchni), utrudnienia a wręcz niemożność dojazdu do zakładu (zwłaszcza w okresie roztopów oraz opadów atmosferycznych) Zainteresowany zwrócił się do zarządcy drogi o wydanie zezwolenia na jej przebudowę m.in. przez wzmocnienie konstrukcji. Jego prośba została pozytywnie rozpatrzona oraz doszło do zawarcia stosownego porozumienia regulującego zasady współpracy pomiędzy gminą a firmą Wnioskodawcy. Gmina zobowiązała się do wykonania podbudowy z kruszywa łamanego, a On do wykonania nawierzchni mineralno-asfaltowej wraz z poboczami gruntowymi. Po zakończeniu przebudowy firma Wnioskodawcy będzie mogła korzystać z drogi gminnej na zasadach przewidzianych dla wszystkich użytkowników dróg. Ponieważ w związku z remontem drogi gminnej Zainteresowany poniesie znaczne wydatki finansowe, zamierza je w całości zaliczyć w wartości netto do kosztów uzyskania przychodów. Podatek VAT z tytułu zakupów towarów i usług niezbędnych do wykonania swojej części przebudowy drogi, zamierza w całości odliczyć w rozliczeniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na modernizację drogi gminnej, stanowiącej dojazd m.in. do siedziby Jego firmy mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na zły stan drogi gminnej i jednocześnie dojazdowej do siedziby jego firmy oraz brak perspektyw na przeprowadzenie jej remontu w całości finansowanego przez gminę, Zainteresowany wystąpił z wnioskiem do zarządcy drogi o zezwolenie na modernizację drogi gminnej z możliwością partycypowania w kosztach. Urząd przychylił się do prośby Wnioskodawcy zgodnie oświadczając, że ?dojazd do zakładu drogą gminną jest mocno utrudniony z uwagi na zły stan nawierzchni, wymagający przebudowy m.in. przez wzmocnienie konstrukcji?. Zainteresowany podpisał stosowne porozumienie, na mocy którego zobowiązał się do poniesienia części kosztów związanych z naprawą drogi. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek który poniesie na modernizację drogi gminnej, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu ponieważ:

• będzie pokryty z Jego majątku,
• nigdy nie zostanie Mu zwrócony w jakikolwiek sposób,
• wydatek będzie ściśle związany z Jego działalnością gospodarczą i przyczyni się do zapewnienia bezpieczeństwa dojazdu do Jego siedziby (czasami Wnioskodawca musiał korzystać z pomocy sąsiadów, którzy posiadając ciągniki rolnicze pomagali wyciągać ugrzęzłe w błocie samochody ciężarowe wiozące zakupione przez Niego towary) oraz zachowania źródła przychodów poprzez ulepszony dojazd klientów do punktu sprzedaży i serwisu,
• zostanie właściwie udokumentowany.
  
  

Ponadto wydatku związanego z modernizacją drogi gminnej Zainteresowany nie może zaliczyć do środków trwałych bo nie jest właścicielem drogi. Nie są to także nakłady związane z inwestycją w obcym środku trwałym, ponieważ droga ta nie jest używana przez firmę Zainteresowanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy etc., a po jej przebudowie nadal będzie drogą publiczną, z której będą korzystać także inni użytkownicy (np. rolnicy dojeżdżający tą drogą do pól uprawnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

? o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej ?inwestycjami w obcych środkach trwałych" (art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6b ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że poniesione wydatki, z wyjątkiem zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo ? skutkowym z przychodem lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że droga dojazdowa do posesji, na której prowadzona jest działalność gospodarcza jest drogą gminną. W porozumieniu z gminą Wnioskodawca planuje partycypować w kosztach modernizacji drogi. Gmina zobowiązała się do wykonania podbudowy z kruszywa łamanego, a Wnioskodawca do wykonania nawierzchni mineralno-asfaltowej wraz z poboczami gruntowymi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprawdzie nie definiuje wprost pojęcia ?inwestycji w obcym środku trwałym?, to jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zgoda na poniesienie kosztów modernizacji drogi gminnej nie może być uznana za tytuł prawny uprawniający Wnioskodawcę do traktowania tej inwestycji jako ?inwestycji? w obcym środku trwałym, nie stanowi bowiem umowy na podstawie, której Wnioskodawca przejmuje prawo do jej używania.

Z tego też względu, wydatki związane z nakładami na modernizację drogi publicznej nie będą stanowić ?inwestycji w obcym środku trwałym?, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.

Planowane przez Wnioskodawcę poniesienie wydatków na modernizację drogi gminnej, będącej drogą dojazdową do posesji na której mieści się m.in. siedziba firmy posiada jednak związek z funkcjonowaniem firmy Zainteresowanego, gdyż ma w znaczny sposób ułatwić dojazd do firmy.

Ponieważ wydatki poczynione na modernizację drogi dojazdowej będą przyczyniały się do powstania przychodów pośrednio, w związku z tym mogą stanowić koszt podatkowy, w świetle przesłanek o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie ich poniesienia.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na modernizację drogi dojazdowej do posesji na której znajduje się m.in. siedziba firmy, stanowiącej własność gminy, należy zakwalifikować do kosztów związanych z uzyskaniem przychodów i zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.