Czy w przypadku gdy miesięczna suma wypłat dla sędziego z tytułu ekwiwalentu sędziowskiego nie przekracza (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Klubu Sportowego XX, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych sędziom piłkarskim za prowadzenie zawodów w piłce nożnej zryczałtowanym podatkiem dochodowym ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych sędziom piłkarskim za prowadzenie zawodów w piłce nożnej zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Klub sportowy wypłaca sędziom piłkarskim ekwiwalent sędziowski za prowadzenie zawodów w piłce nożnej. Klub traktuje wypłacane ekwiwalenty jako określone w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z działalności wykonywanej osobiście czyli przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Sędziego sportowego z klubem nie wiąże żadna umowa. Sędzia otrzymuje od Okręgowego Związku Piłki Nożnej delegację ? ?wyznaczenie na zawody?. Dokument ten wyznacza sędziego do prowadzenia meczu oraz określa wysokość przysługującego ekwiwalentu sędziowskiego, koszty dojazdu oraz dietę. Powyższe należności klub jest zobowiązany wypłacić sędziemu po zawodach. Kwoty należne z tego tytułu są ? w zależności od szczebla rozgrywek, w których uczestniczą poszczególne drużyny piłkarskie ? zróżnicowane i wynoszą od 40 zł do 160 zł za jeden mecz. Zdarza się, że ten sam sędzia sędziuje niekiedy dwa mecze w miesiącu. Od wypłacanego ekwiwalentu sędziowskiego klub zawsze pobiera zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku gdy miesięczna suma wypłat dla sędziego z tytułu ekwiwalentu sędziowskiego nie przekracza kwoty 200 zł należy stosować art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, bez względu na sumę miesięcznych wypłat należy zawsze stosować art. 41 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ trudno stwierdzić aby sędziego z klubem łączyła umowa, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, gdyż to związek sportowy zleca sędziowanie meczu a nie klub.

Ponadto brak jest określenia miesięcznych kwot za wykonanie określonych czynności. A taki warunek wynika z art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania należności wypłacanych sędziom piłkarskim za prowadzenie zawodów w piłce nożnej zryczałtowanym podatkiem dochodowym uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i jej jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest płatnikiem wynagrodzeń (ekwiwalentu) oraz należnego z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych dla sędziów sportowych za prowadzenie zawodów sportowych, których wyznaczył na zawody Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Klub jest zobowiązany wypłacić sędziom ekwiwalent sędziowski, koszty dojazdu oraz dietę. Kwoty należne z tego tytułu są zróżnicowane i wynoszą od 40 zł do 160 zł za jeden mecz. Zdarza się, że ten sam sędzia sędziuje dwa mecze w miesiącu. Sędziego sportowego nie wiąże z Klubem żadna umowa. Ponadto brak jest określenia miesięcznych kwot za wykonanie określonych czynności.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz
• umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków. Zatem zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9 ustawy, co do których kwota należności jest określona. Kwota należności może wynikać również z odrębnego aktu prawnego (powołania, uchwały).

W przedmiotowej sprawie należy uznać, iż kwota należności za przeprowadzone zawody wynikająca z dokumentu wyznaczającego sędziego do prowadzenia meczu nie jest kwotą należności miesięcznej. W kontekście przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego oznacza to, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania. Skoro bowiem ze zlecenia (uchwały, powołania) nie wynika należność za miesiąc oznacza to, że nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu.

Zatem od wypłat dokonywanych na rzecz osób fizycznych, o których mowa w treści art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości 200 zł miesięcznie, jeżeli ze zlecenia (powołania, uchwały) wykonania tym osobom określonych czynności na rzecz klubu sportowego nie wynika należność za miesiąc, nie pobiera się zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 18% przychodu, a tym samym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszone o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Reasumując, w przypadku, gdy miesięczna suma wypłat dla sędziego sportowego z tytułu ekwiwalentu sędziowskiego nie przekracza kwoty 200 zł miesięcznie nie należy stosować art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagród wypłacanych zawodnikom za osiągnięte wyniki sportowe, rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2009 r. nr ILPB1/415-611/09-3/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-611/09-3/AMN, interpretacja indywidualna