Przychody. sygn: ILPB1/415-625/14-4/IM

Przychody.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 18 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 sierpnia 2014 r., znak ILPB1/415-625/14-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 sierpnia 2014 r., a w dniu 18 sierpnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 sierpnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest właścicielem znaków towarowych, które to znaki towarowe są już zarejestrowane w urzędzie patentowym i są objęte prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm). Prawa ochronne na znaki towarowe nie stanowią u Wnioskodawcy podlegającej amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 361. z późn. zm., dalej: ?updof?).

Wnioskodawca zamierza przystąpić do lub zawiązać wraz z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi spółkę osobową z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do tej spółki osobowej prawa ochronne na znaki towarowe. W umowie lub statucie spółki zostanie określona wartość rynkowa wnoszonych przez Wnioskodawcę praw ochronnych na znaki towarowe. Z uwagi na fakt, iż obecnie nie jest znana przyszła wartość rynkowa praw ochronnych na znaki towarowe dla potrzeb wniosku przyjmuje się, iż ich wartość wynosi 123 jednostki pieniężne. Zgodnie z planowanymi ustaleniami dotyczącymi rozliczenia wniesienia wkładu, w zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca otrzyma akcje lub udział o wartości nominalnej 100 jednostek pieniężnych oraz kwotę pieniężną wynoszącą 23 jednostek pieniężnych. Przekazanie 23 jednostek pieniężnych nie nastąpi przed objęciem akcji lub otrzymaniem udziału przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że spółka osobowa, do której zamierza przystąpić lub zawiązać, ma lub będzie mieć formę spółki komandytowo-akcyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W przypadku uznania dla potrzeb niniejszego wniosku wniesienia aportem prawa ochronnego na znak towarowy za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy wartość należnego podatku VAT w analizowanej sytuacji wynosząca 23 jednostki pieniężne otrzymana lub należna Wnioskodawcy będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymana lub należna Wnioskodawcy kwota podatku VAT w kwocie 23 jednostek pieniężnych w związku z wniesieniem aportu do spółki osobowej z siedzibą w Polsce i wystawieniem faktury VAT na kwotę 100 jednostek pieniężnych netto + podatek VAT w kwocie 23 jednostek pieniężnych nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Uzasadnienie.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 updof za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego w zamian za aport praw ochronnych na znaki towarowe Wnioskodawca otrzyma m.in. kwotę 23 jednostek pieniężnych stanowiącą podatek VAT należny.

Tym samym otrzymane lub należne Wnioskodawcy środki stanowiące podatek VAT w wysokości 23 jednostek pieniężnych nie stanowią dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego - kwota ta bowiem stanowi podatek należy od towarów i usług.

Za wyżej zaprezentowanym stanowiskiem przemawia również wprowadzona przez ustawodawcę z dniem 1 stycznia 2011 r. zasada neutralności podatkowej na gruncie podatku dochodowego aportów (wkładów) wnoszonych do spółek niemających osobowości prawnej.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 50b updof wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. Kwota podatku VAT wynosząca dla potrzeb niniejszego wniosku 23 jednostki pieniężne jest niewątpliwie uzyskana przez Wnioskodawcę w związku z przeniesieniem własności składnika majątku w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki osobowej. W konsekwencji, nawet gdyby uznać przedmiotową kwotę za przychód, to przychód ten na gruncie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50b updof byłby zwolniony z opodatkowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, kwota 23 jednostek pieniężnych stanowiąca kwotę podatku VAT należnego w związku z aportem prawa ochronnego na znak towarowy, otrzymana lub należna, nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 updof zdanie drugie.

Podobne stanowisko w tej sprawie zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach indywidualnych, w szczególności w:

  • interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-956/10/AK,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-1/10-2/MM,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-1097/09-6/KS,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-982/09-14/MM,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-352/11-2/MM,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-322/12/AK,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB1/415-763/13-2/MD.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę w niniejszej sprawie stanowisko znajduje również swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.: wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3200/12, czy też wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2013 roku, sygn. akt I SA/Gd 427/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust.

1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W tym miejscu podkreślić należy, że przywoływany przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wszystkich przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 3 ustawy.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika, że do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 cytowanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można stwierdzić, że co do zasady przychodem podatkowym jest każda wartość wchodząca w skład majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą można rozporządzać jako własną.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przystąpić do lub zawiązać wraz z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi spółkę osobową z siedzibą w Polsce oraz zamierza wnieść aportem do tej spółki osobowej prawa ochronne na znaki towarowe. Z uwagi na fakt, że obecnie nie jest znana przyszła wartość rynkowa praw ochronnych na znaki towarowe dla potrzeb wniosku przyjmuje się, że ich wartość wynosi 123 jednostki pieniężne. Zgodnie z planowanymi ustaleniami dotyczącymi rozliczenia wniesienia wkładu, w zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca otrzyma akcje lub udział o wartości nominalnej 100 jednostek pieniężnych oraz kwotę pieniężną wynoszącą 23 jednostek pieniężnych. Spółka osobowa, do której Wnioskodawca zamierza przystąpić lub zawiązać, ma lub będzie mieć formę spółki komandytowo-akcyjnej.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

W myśl art. 5 ww. ustawy zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 6 Ordynacji podatkowej podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

A zatem mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że zwrócone Wnioskodawcy przez SKA środki pieniężne stanowiące równowartość VAT należnego są dodatkową płatnością na rzecz Wnioskodawcy wynikającą z ustaleń między Nim, a SKA w ramach rozliczenia za wniesiony wkład. Należność ta nie jest zatem zarówno nieodpłatnym, przymusowym oraz bezzwrotnym świadczeniem pieniężnym na rzecz Skarbu Państwa jak i nie została nałożona w drodze ustawy. Tym samym oczywistym jest, że należność ta nie stanowi należnego podatku od towarów i usług.

Reasumując, otrzymana lub należna Wnioskodawcy kwota w analizowanej sytuacji wynosząca 23 jednostki pieniężne, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za powyższym rozstrzygnięciem przemawia fakt, że opisane we wniosku zdarzenie gospodarcze będzie uregulowaniem wzajemnego rozliczenia pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że dotyczy on zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną. Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną ? oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Przez spółkę w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumie się spółkę będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w tym spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 5a pkt 28 lit. c) ww. ustawy. Mając na uwadze powyższe SKA jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. A zatem w stosunku do środków pieniężnych (stanowiących równowartość podatku VAT) wypłaconych Wnioskodawcy przez SKA powyższy przepis nie będzie miał zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądu administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w której zapadł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika