Czy składka asekuracyjna z tytułu zawarcia powyższej umowy jest przychodem poszczególnych Członków (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko z dnia 25 maja 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 7 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniach: 19 sierpnia 2010 r., 9 i 13 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W dniu 26 maja 2010 r. XXX złożyła do Urzędu Skarbowego w XXX wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Pismem z dnia 2 czerwca 2010 r. nr (?) Naczelnik Urzędu Skarbowego w XXX ? działając na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) ? przekazał wniosek Spółki do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił ?w drodze ww. rozporządzenia ? dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest ? w związku z § 6 ww. rozporządzenia ? Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Od dnia 1 lipca 2007 r. wniosek o wydanie w indywidualnej sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego składa się na formularzu ORD-IN, którego wzór określony został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz sposobu uiszczenia opłaty od wniosku (Dz. U. Nr 112, poz. 771 ze zm.).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4, art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. znak ILPB3/423-496/10-2/GC, ILPB1/415-662/09-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 sierpnia 2010 r., wniosek uzupełniono w dniu 19 sierpnia 2010 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 17 sierpnia 2010 r.) oraz w dniach: 9 i 13 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka rozważa zakup ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej Członków Zarządu i Rady Nadzorczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy składka asekuracyjna z tytułu zawarcia powyższej umowy jest przychodem poszczególnych Członków Zarządu i/lub Rady Nadzorczej, jeżeli tak, to w jakiej wielkości (umowy zawierane są grupowo i bezimiennie)...

Zdaniem Wnioskodawcy: składka asekuracyjna nie stanowi przychodu Członków Zarządu ponieważ brak jest przysporzenia majątkowego dla tych osób.

Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (updof) przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:

• wynagrodzenie zasadnicze,
• wynagrodzenie za godziny nadliczbowe,
• różnego rodzaju dodatki, nagrody,
• ekwiwalent za niewykorzystany urlop,
• wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak z tego wynika, przychodem ze stosunku pracy są wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje w związku z pozostawaniem w stosunku pracy. Nie jest przy tym istotne czy pracodawca finansuje wypłatę tych świadczeń ze środków własnych, czy też w sposób pośredni poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń z innych źródeł. Wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia ?nieodpłatnego świadczenia?, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu ustalania jego wartości, jednak w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęto, że sięgnąć w tej sytuacji do definicji stosowanej na gruncie prawa cywilnego.

W konsekwencji, za ?nieodpłatne świadczenia? dla celów podatkowych należy uznać te świadczenia, które są nieekwiwalentne, to znaczy, iż pracownik nie jest zobowiązany do świadczenia na rzecz pracodawcy stanowiącego równoważnik takiego świadczenia. Wskutek otrzymania nieodpłatnego świadczenia wartość majątku pracownika wzrasta o tę wartość. W konsekwencji nieodpłatne świadczenie, nie powoduje przysporzenia w majątku pracownika, dającego się wycenić zgodnie z art. 11 ust. 2a updof, nie może stanowić przychodu w rozumieniu przepisów updof.

Zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej Zarządu pozostaje bez wpływu na roszczenie pokrzywdzonego (Spółki lub osoby trzeciej) oraz nie zwalnia z odpowiedzialności osoby, na której spoczywa odpowiedzialności deliktowa. Wspomnieć należy, że towarzystwu ubezpieczeniowemu, które zawarło umowę ubezpieczenia X ze Spółką, przysługuje regres w stosunku do osób fizycznych, które nie wypłaciły odszkodowania za delikt i w związku z tym towarzystwo ubezpieczeniowe jest obowiązane wypłacić odszkodowanie Spółce. Tak więc w przypadku umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej Członków Zarządu beneficjentami umowy są: sama Spółka i/lub osoby trzecie, poszkodowane działaniem zarządu Spółki.

W przypadku składki z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wspomniane przysporzenie może występować tylko u osób trzecich, i to de facto nie jako przysporzenie, a wyłącznie świadczenie odpowiednie do stopnia utraty zdrowia w przypadku szkód na osobie lub odszkodowanie do wysokości faktycznie poniesionych strat majątkowych w przypadku szkód na mieniu. Brak przysporzenia powoduje, iż wspomniane nieodpłatne świadczenie nie powinno zostać zakwalifikowane jako przychód w rozumieniu art. 12 updof. Ponadto przepis ten wyraźnie stanowi, że przychodem są świadczenia ?faktycznie otrzymane?, przez co należy rozumieć, że jedynie te świadczenia, które rzeczywiście doprowadziły do powiększenia wartości majątku pracownika, mogą stanowić przychód ze stosunku pracy. Tymczasem zawarcie przez spółkę umowy ubezpieczenia X na rzecz Zarządu nie powoduje otrzymania przez osoby fizyczne będące Członkami tego Zarządu jakiegokolwiek świadczenia. Jak już powiedziano, z samej istoty umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynika bowiem, iż beneficjentem ubezpieczenia jest zawsze osoba trzecia, a nie sam ubezpieczony. W związku z tym należy uznać, że Członkowie Organów Spółki nie osiągają żadnego przysporzenia majątkowego z tytułu polisy X. O ewentualnej korzyści w wymiarze majątkowym może być mowa dopiero wówczas, gdy dojdzie do wypłaty odszkodowania na rzecz osoby poszkodowanej działaniem Członka Zarządu. Jednak nawet w takim przypadku nie może być mowy o przysporzeniu majątkowym, ponieważ wartość majątku ubezpieczonego pozostaje bez zmian.

Podobnie w przypadku Członków Zarządu, którzy nie są pracownikami Spółki, nie sposób uznać iż sfinansowanie składek na ubezpieczenie ich odpowiedzialności cywilnej przez Spółkę powoduje przysporzenie majątkowe po stronie Członków Zarządu. Warto zaznaczyć, że gdyby zawieranie umów ubezpieczenia X było obowiązkowe dla osób pełniących funkcję w Zarządzie Spółki, wówczas należałoby przyjąć, iż opłacenie składek na taką polisę przez Spółkę rzeczywiście stanowi przychód ubezpieczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe racjonalne opodatkowanie świadczeń o charakterze grupowym.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem zainteresowania Ministra Finansów, izb i urzędów skarbowych były wielokrotnie świadczenia o charakterze grupowym, skierowanie do nieokreślonego bliżej kręgu odbiorów, na przykład świadczenia medyczne zapewniane ?ogółowi pracowników firmy? prawo do korzystania przez ? ogół pracowników? z obiektów sportowych czy też imprez kulturalnych. W takich przypadkach nie jest zwykle możliwe obliczenie wartości świadczenia, z którego pracownik faktycznie skorzystał, gdyż cena zapłacona za usługę nie jest uzależniona o liczby i charakteru rzeczywiście wykonanych usług. Co za tym idzie, pracodawca nie posiada niezbędnych danych do ustalenia, kto spośród uprawnionych i w jakiej mierze korzystał ze świadczeń medycznych, nie jest więc w stanie oszacować wysokości przychodu osiągniętego przez nich z tego tytułu. W efekcie niemożliwe jest ustalenie podstawy wymiaru podatku, a to w praktyce prowadzi do braku opodatkowania. Organy podatkowe zawsze potwierdziły, że w takich przypadkach po stronie poszczególnych osób fizycznych nie powstaje przychód podatkowy.

Ministerstwo Finansów wypowiadało się również w kontekście finansowania przez spółkę składek ubezpieczeniowych na rzecz osób zatrudnionych w spółce. W piśmie z 31 października 1995 r. (sygn.: (?)) stwierdzono, że ?w przypadku ubezpieczenia na życie pracowników, jeżeli zakład pracy jest właścicielem polisy i jest jedynym podmiotem wskazanym jako uprawniony do otrzymania całego świadczenia ubezpieczeniowego w przypadku śmierci pracownika, wartość płaconych składek przez zakład pracy nie stanowi przychodu pracownika i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?.

Również w przypadku umów ubezpieczenia OC członków zarządu pojawiło się zbliżone stanowisko. (?) Urząd Skarbowy w (?) w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 15 czerwca 2004 r. (sygn.: PSUS/OPBW/423/86/04/MJ) stwierdził, że ?w sytuacji, gdy można jednoznacznie przypisać opłacone składki konkretnym osobom, stanowią one dla niech nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do (? przychodów z działalności wykonywanej osobiście przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należącego do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, od których to przychodów płatnik (spółka) ma obowiązek pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy. Z uwagi na to, że wykupione przez spółkę dwie polisy ubezpieczeniowe OC członków zarządu, prokurentów i rady nadzorczej są umowami ubezpieczeniowymi bezimiennymi, opłacone od nich składki ubezpieczeniowe nie stanowią przychodu ubezpieczonych, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?.

W bezimiennej formie ubezpieczenia OC Członków Zarządu nie istnieje możliwość oszacowania wartości przychodu, a tym samym podstawy opodatkowania dla poszczególnych Członków Zarządu. Zwykły arytmetyczny podział składki nie rozwiązuje problemu zwiększenia, zmniejszenia lub nawet zmiany składu Zarządu w okresie ubezpieczenia. Ponieważ ubezpieczonym jest Zarząd, a nie konkretne, wymienione w polisie osoby fizyczne, towarzystwo ubezpieczeniowe określa wysokość składki ubezpieczeniowej w oparciu o kryterium działalności prowadzonej przez daną spółkę i związanego z nią ryzyka, a nie na podstawie liczby Członków Zarządu. W konsekwencji składka ma charakter zryczałtowany i nie musi podlegać zmianie w przypadku zmiany składu osobowego lub liczebności Zarządu.

Zatem, ponieważ składka jest ustalona w sposób zryczałtowany, Spółka może napotkać poważne problemy z ustaleniem, jaka część składki przypada na daną osobę objętą ubezpieczeniem.

Wydaje się bowiem, iż wysokość przychodu powinna odpowiadać funkcji pełnionej przez każdego z Członków Zarządu, a zwłaszcza jego faktycznego wpływu na podejmowane decyzje dotyczące działalności Spółki. W przypadku zarządów wieloosobowych dochodzi zwykle do podziału kompetencji pomiędzy poszczególnych Członków Zarządu, wskutek czego ich faktyczny wpływ na działalności spółki jest zróżnicowany.

Podobne problemy wystąpią, gdy dojdzie do zmiany składu Zarządu w trakcie okresu objętego ochrona ubezpieczeniową i to zarówno w przypadku wstąpienia nowych osób w miejsce dotychczasowych Członków Zarządu, jak i przy zmianie liczby Członków Zarządu. Szczególnie w przypadku zmiany liczby Członków Zarządu płatnik może mieć poważne kłopoty z prawidłowym przypisaniem wysokości przychodu poszczególnych osób objętych ubezpieczeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych pojęcie ?nieodpłatne świadczenie? obejmuje bowiem nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach ? na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników uzyskujących przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również kwoty składek OC pokrywanych przez Spółkę Członkom Zarządu, Rady Nadzorczej. Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin ?świadczenie? pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie ?nieodpłatnego świadczenia? ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Ponadto sposób ustalania płatności, tj. bezimienna forma ubezpieczenia (gdzie ubezpieczonymi są byli, obecni i przyszli członkowie zarządu, rady nadzorczej), nie może stanowić przeszkody w określeniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę.

Z uwagi na to, że ilość pracowników objętych świadczeniem, okres, w czasie którego sprawowali funkcję oraz ich dane osobowe są Wnioskodawcy wiadome, nie ma jakichkolwiek trudności z ustaleniem wartości świadczenia przypadającego na konkretną osobę. Zatem uwzględniając wysokość zapłaconych składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej OC oraz ilość ubezpieczonych osób, można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę.

Nadmienić należy, iż kwota składki rozkłada się solidarnie na wszystkich Członków Zarządu, Rady Nadzorczej Spółki objętych przedmiotowym ubezpieczeniem. Składka w częściach odpowiadających poszczególnym członkom Zarządu, Rady stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy lub z działalności wykonywanej osobiście.

Skoro są to nieodpłatne świadczenia ponoszone przez Spółkę za osoby, z którymi łączą je różne stosunki prawne to przychód u tych osób powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Spółkę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Konsekwencją zaliczenia składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej Członka Zarządu, Rady Nadzorczej Spółki do przychodów jest stosowanie wobec tej należności zasad poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej zwanych dalej ?zakładami pracy? spoczywają obowiązki płatnika, które sprowadzają się do obliczenia i pobrania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Zasady obliczania i poboru w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od zakładów pracy zostały określone w art. 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku Członków Zarządu i Rady Nadzorczej Spółki, których przychody stanowią przychody określone w art. 13 pkt 7 ww. ustawy, obowiązki płatnika na Spółkę nakłada art. 41 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Reasumując, koszt związany z opłaceniem przez ubezpieczającą Spółkę składki asekuracyjnej z tytułu zawarcia powyższej umowy jest przychodem poszczególnych Członków Zarządu i/lub Rady Nadzorczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 12 i art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość uzyskanego przez poszczególnego Członka Zarządu i/lub Rady Nadzorczej przychodu z tytułu ww. ubezpieczenia należy określić uwzględniając wysokość zapłaconych składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej oraz ilość ubezpieczonych osób w danym okresie ubezpieczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2010 r. nr ILPB3/423-496/10-4/GC.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-496/10-4/GC, interpretacja indywidualna