Czy przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego należy zastosować przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 oraz art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. r. znak ILPB1/415-665/10-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 6 sierpnia 2010 r., a w dniu 16 sierpnia 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 13 sierpnia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wypłaca za sędziowanie zawodów sportowych sędziom ekwiwalent sędziowski. Ekwiwalent sędziowski wypłacany jest po przedłożeniu delegacji sędziowskiej. Wysokość ekwiwalentu sędziowskiego określona jest Uchwałą Prezydium i zgodnie z jej zapisem ?sędzia wykonujący pracę na rzecz X sędziuje wg stawek ustalonych przez Prezydium X i łącznie wysokość wynagrodzenia nie może przekroczyć miesięcznie 200 złotych brutto?.

Wnioskodawca zaznacza, że z sędzią nie jest podpisana żadna umowa (np. zlecenie , o dzieło).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego należy zastosować przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a i pobrać zryczałtowany podatek dochodowy bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapis w uchwale Prezydium X spełnia warunek wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a do zastosowania ryczałtu bo określa miesięczną wysokość należności przysługujące z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 2, co do których kwota należności jest określona już w umowie (zleceniu, powołaniu, uchwale), miesięczna należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należności te muszą być uzyskiwane z tego tytułu jak również od tego samego płatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca sędziom za sędziowanie zawodów sportowych ekwiwalent sędziowski na podstawie delegacji sędziowskiej. Z sędzią nie jest podpisywana żadna umowa (np. zlecenia, o dzieło).

W związku z powyższym mimo, iż Wnioskodawca nie zawiera umów cywilnoprawnych (np. zlecenia, o dzieło) z sędziami zawodów sportowych, to jednak sędziowie otrzymują wynagrodzenie wypłacane na podstawie delegacji sędziowskiej. Zatem sędziemu zostaje powierzone wykonanie określonych czynności. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem ma zastosowanie w analizowanym przypadku.

Niemniej jednak, skoro z delegacji sędziowskiej nie wynika jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie będą spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie, to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu. Należy zauważyć, iż sędzia otrzymuje wynagrodzenie za sędziowanie na konkretnych zawodach, zatem zlecenie mu wykonania określonych czynności nie określa miesięcznej należności z tego tytułu. Tym samym przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania.

Zatem w przypadku wypłaty wynagrodzenia dla sędziego za przeprowadzenie poszczególnych zawodów sportowych, należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przy jej obliczaniu koszty uzyskania przychodu w wysokości 20% nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) ? art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego nie należy stosować przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, a jedynie pobrać zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.