Czy paragon może stanowić dokument do zaksięgowania i czy należy dokonać przetłumaczenia paragonu (...)

Czy paragon może stanowić dokument do zaksięgowania i czy należy dokonać przetłumaczenia paragonu na j. polski oraz przeliczenia wartości towaru?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani D. S. przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 31 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 31 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków.


Pismem z dnia 28 września 2007 r. nr ILPB/41-69/07-2/AMN, doręczonym w dniu 1 października 2007 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego z jednoczesnym wskazaniem, którego stanu faktycznego opisanego we wniosku, dotyczy uiszczona kwota. Na uzupełnienie wniosku upoważniony organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin od dnia doręczenia wezwania.


W dniu 10 października 2007 r. do Biura Krajowej Informacji w Lesznie, w odpowiedzi na wezwanie wpłynęło pismo Wnioskodawcy będące uzupełnieniem wniosku.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca określił, że prowadzi sprzedaż nowej odzieży dziecięcej sprowadzanej z Anglii. Zakup ww. towaru udokumentowany jest paragonami wystawionymi w języku kraju nabycia tj. w języku angielskim. Dostawcy nie wystawiają faktur na odzież dziecięcą, w związku z tym dowody zakupu odzieży dziecięcej nie zawierają numerów VAT UE stron transakcji. Wnioskodawca wskazał, że rozlicza się na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


Czy paragon może stanowić dokument do zaksięgowania...
Czy należy przetłumaczyć treść paragonu na język polski oraz przeliczyć wartość towaru na polską jednostkę pieniężną...
Czy paragon należy dołączyć do dowodu wewnętrznego bądź rachunku...

Zdaniem Wnioskodawcy, treść paragonu zostanie przetłumaczona na język polski, zaś dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wartość z paragonu zostanie przeliczona po średnim kursie NBP z dnia nabycia i zaksięgowana jako nabycie towarów z zagranicy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być wyłącznie dowody księgowe spełniające warunki określone w ww. rozporządzeniu.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

  1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej 'fakturami', odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
  2. inne dowody, wymienione w § 13 i § 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
      1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
      2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
      3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
      4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych,
      5. oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

    W myśl § 13 pkt 5 ww. rozporządzenia, w przypadku braku faktury, za dowody księgowe uważa się również:

    1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
    2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
    3. dowody przesunięć;
    4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
    5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.


    Paragon nie odpowiada powyższym wymaganiom stawianym dla dowodów dokumentujących zakup towarów handlowych, bowiem nie wskazuje podatnika jako nabywcy towaru lub usługi - nie zawiera nazwy i adresu strony ponoszącej wydatek.

    Z powyższego wynika, że przepisy rozporządzenia nie przewidują możliwości dokumentowania paragonami zakupu towarów handlowych za granicą.

    Oznacza to, że w sytuacji przedstawionej w pytaniu, zakup towarów dokonany za granicą powinien być udokumentowany jednym z dowodów księgowych, o którym mowa w powołanym przepisie § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia.

    Stosownie do przepisu § 12 ust. 4 powołanego rozporządzenia dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.

    Zasady przeliczania walut obcych na złote zostały określone w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Przepis, o którym mowa w art. 22 ust.1 ww. ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.


    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


    Odnośnie zawartych we wniosku pytań dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia (postanowienie z dnia 31 października 2007 r. nr ILPP2/434-16/07-2/IM).


    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


    Masz inne pytanie do prawnika?

    Potrzebujesz pomocy prawnej?

    Zapytaj prawnika