Czy kosztem uzyskania przychodu będą opłaty wstępu na basen lub zajęcia fitness pracownika sfinansowane (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie zaliczki na podatek dochodowy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 3 sierpnia 2011 r. znak ILPB1/415-741/11-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 5 sierpnia 2011 r., a w dniu 8 sierpnia 2011 r. wniosek uzupełniono o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pracownik przedstawił w zakładzie pracy zalecenia lekarza do uczęszczania w celach terapeutycznych na basen oraz zajęcia fitness. Pracownik zamierza dostarczyć faktury do Przedsiębiorstwa za opłaty wstępu na ww. zajęcia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy kosztem uzyskania przychodu będą opłaty wstępu na basen lub zajęcia fitness pracownika sfinansowane z środków obrotowych przedsiębiorstwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłacone opłaty wstępu na basen oraz zajęcia fitness mogą być kosztem uzyskania przychodu, gdyż Przedsiębiorstwo uczestnicząc w powrocie do zdrowia pracownika przyczynia się do zachowania albo zabezpieczenia przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie ?w celu osiągnięcia przychodu? zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie źródła tego przychodu.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie ?w celu? należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot ?celowości?, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności w momencie dokonywania wydatku, będzie on miał odzwierciedlenie w przychodach. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją przepisu wyrażonego w art. 22 ust. 1 powołanej ustawy.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Wydatki na opłaty wstępu na basen oraz zajęcia fitness dla pracownika w celach terapeutycznych ? nie zostały treścią art. 23 ww. ustawy wyłączone z katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż pracownik Wnioskodawcy przedstawił w zakładzie pracy zalecenia lekarza do uczęszczania w celach terapeutycznych na basen oraz zajęcia fitness. Pracownik zamierza dostarczyć faktury do Przedsiębiorstwa za opłaty wstępu na ww. zajęcia. Wnioskodawca zamierza uznać za koszt uzyskania przychodu opłaty wstępu na basen lub zajęcia fitness pracownika sfinansowane z środków obrotowych przedsiębiorstwa.

Jeżeli zatem wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na opłaty wstępu na basen lub zajęcia fitness, mające na celu utrzymanie sprawności fizycznej pracownika, służące celom terapeutycznym - mogą przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła to wydatki ponoszone na te cele mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. zaliczki na podatek dochodowy) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 30 sierpnia 2011 r. nr ILPB1/415-741/11-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-741/11-4/AG, interpretacja indywidualna