Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem zajmującym się od 2012 r. hodowlą zajęcy i w tej działalności rolniczej zatrudnia pracowników. Jako rolnik nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże w stosunku do pracowników zatrudnionych przez Niego jako osobę fizyczną (rolnika) jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych im wynagrodzeń.

Jednocześnie w 2012 r. Zainteresowany prowadził również pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą ?A, gdzie też zatrudniał przez część roku pracowników, którzy później pracowali u Niego w działalności rolniczej.

Z obu tych tytułów odprowadzał należne zaliczki jako płatnik do Urzędu Skarbowego wykazując je na jednym koncie pod numerem NIP związanym z działalnością gospodarczą ?A?. Taki sposób rozliczenia został Zainteresowanemu wskazany przez pracownika urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z obowiązkiem sporządzenia przez płatnika rocznych deklaracji PIT-11 oraz PIT-4 od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom Wnioskodawca powinien złożyć łączne deklaracje roczne PIT-11 oraz PIT-4 czy też dla każdego rodzaju działalności (rolniczej i gospodarczej) odrębne ?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustawodawca nałożył na Niego obowiązek jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłacanych pracownikom wynagrodzeń zarówno z działalności gospodarczej jak z działalności rolniczej, to deklaracje roczne (PIT-11 i PIT-4) dotyczące wypłaconych wynagrodzeń pracownikom powinienem złożyć łącznie dla obu tych działalności, bowiem jako osoba fizyczna na deklaracjach PIT-11 i PIT-4 figuruje tylko z imienia i nazwiska, więc kwoty te będą łącznie figurować na Jego koncie pod Jego nr NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż w myśl art. 12 ust. 4 cyt. ustawy, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem zajmującym się od 2012 r. hodowlą zajęcy i w tej działalności rolniczej zatrudnia pracowników. Jako rolnik nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże w stosunku do pracowników zatrudnionych przez Niego jako osobę fizyczną (rolnika) jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych im wynagrodzeń. Jednocześnie w 2012 r. Zainteresowany prowadził również pozarolniczą działalność gospodarczą, gdzie też zatrudniał przez część roku pracowników, którzy później pracowali u Niego w działalności rolniczej. Z obu tych tytułów odprowadzał należne zaliczki ? jako płatnik ? do urzędu skarbowego.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

? licząc od dnia nabycia.

Natomiast, stosownie do treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

? prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z obowiązkiem sporządzenia przez płatnika rocznych deklaracji PIT-11 oraz PIT-4 od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom powinien złożyć łączne deklaracje roczne PIT-11 oraz PIT-4 czy też dla każdego rodzaju działalności (rolniczej i gospodarczej) odrębne.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a (art. 38 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 38 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

W razie zaprzestania przez płatników, o których mowa w art. 31 i 33-35, prowadzenia działalności przed końcem stycznia roku następującego po roku podatkowym deklarację, o której mowa w ust. 1a, płatnik przekazuje w terminie do dnia zaprzestania tej działalności (art. 38 ust. 1b cyt. ustawy).

Zatem powyższe przepisy nakładają na płatników, o których mowa m.in. w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek przesłania do właściwego urzędu skarbowego deklaracji PIT-4R. Przy czym z przepisów tych wynika jedynie, że płatnicy będący ?zakładami pracy? mają sporządzać ww. deklaracje. Nie wynika z nich, aby płatnicy mieli sporządzać odrębne deklaracje dla każdego rodzaju prowadzonych przez nich działalności (rolniczej czy gospodarczej).

Stosownie do treści art. 39 ust. 1 cyt. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (PIT-11).

Jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na pisemny wniosek podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, są obowiązani do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5 (art. 39 ust. 2 ww. ustawy).

Płatnik nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-11 w przypadku ustania w ciągu roku podatkowego obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy. Jedynie na pisemny wniosek podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, płatnik sporządza PIT-11 i przekazuje go podatnikowi oraz właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Tak samo obowiązek wystawienia informacji PIT-11 nie wystąpi po ustaniu zatrudnienia i ponownym zawarciu kolejnej umowy o pracę. Płatnik w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym sporządza jedną informację o dochodach za cały rok podatkowy obejmujący wszystkie dochody z umowy o pracę osiągnięte u tego płatnika. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy po każdym ustaniu stosunku pracy pracownik złoży ww. wniosek, wówczas w terminie 14 dnia od dnia jego złożenia płatnik ma obowiązek wystawienia PIT-11. Jeżeli płatnik po wystawieniu (na wniosek) PIT-11 ponownie zatrudni na umowę o pracę pracownika, to powinien skorygować wcześniej wystawioną deklarację dołączając do niej pisemne uzasadnienie przyczyn składania korekty. Obowiązujący formularz PIT-11 jest informacją sporządzaną za rok podatkowy, zatem nie ma możliwości wystawienia dwóch deklaracji dotyczących tego samego okresu.

W przedmiotowej sprawie zauważyć należy, że Wnioskodawca pełni funkcję płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń ze stosunku pracy w odniesieniu do pracowników, którzy pracowali u Niego w pozarolniczej działalności gospodarczej, a później w działalności rolniczej. Zatem ten sam płatnik ? Wnioskodawca prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą ? występuje w odniesieniu do tych samych osób ? pracowników pracujących u Niego w pozarolniczej działalności gospodarczej, a następnie w działalności rolniczej.

W związku z powyższym wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca winien wystawić jedną, łączną informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym (PIT-11) w odniesieniu do każdego z pracowników, który był przez Niego zatrudniany przez część roku w prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie w działalności rolniczej oraz jedną deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za dany rok podatkowy (PIT-4R) dotyczącą obu rodzajów działalności (rolniczej i gospodarczej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że Wnioskodawca przedstawiając pytanie oraz własne stanowisko, wskazał na deklarację PIT-4. Tymczasem zgodnie z art. 1 pkt 43 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588), od dnia 1 stycznia 2007 r. płatnicy nie są zobowiązani do składania miesięcznych deklaracji PIT-4. Mają oni natomiast obowiązek w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do urzędu skarbowego roczną deklarację PIT-4R.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.