Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz źródeł przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. znak ILPP1/443-847/11-2/NS, ILPB1/415-776/11-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 września 2011 r., a w dniu 5 września 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 1 września 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

I.

Wnioskodawca (Podatnik), będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jest generalnym dystrybutorem odzieży motocyklowej i akcesoriów pewnej marki na teren Polski. W celu poprawy jakości oraz funkcjonalności oferowanych produktów, Wnioskodawca planuje przeprowadzenie okresowych akcji testowych. Niniejsze działania będą polegały na oddaniu w czasowe użytkowanie określonej osobie lub osobom odzieży motocyklowej w celu dokonania oceny jej właściwości, parametrów oraz jakości, ewentualnie wskazania jej wad lub możliwych ulepszeń. Testowanie to będzie przeprowadzone w zróżnicowanych warunkach pogodowych.

Osoba testująca jest zobowiązana do przedstawienia relacji (uwag) z okresu testowania (w formie pisemnej oraz fotograficznej).

Zasady dotyczące przedmiotowej akcji testowania zostaną opisane w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a osobą testującą (osoba fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej). Zasadniczo umowa ta będzie wskazywała, iż osoba testująca po zakończeniu umowy jest zobowiązana do zwrotu odzieży motocyklowej (potwierdzenie protokołem zdawczo-odbiorczym). Należy podkreślić, iż testowane produkty w takich przypadkach pozostaną podczas trwania umowy wyłączną własnością Wnioskodawcy (osoba testująca nie ma prawa do dowolnego rozporządzania towarem). W sytuacji, gdy testowany towar po zakończeniu umowy zostanie zwrócony, Wnioskodawca dokona jego sprzedaży (jako towar używany), przeznaczy do ponownych testów lub też komisyjnie zniszczy.

II.

W niektórych przypadkach umowa testowania może jednak przewidywać, iż po jej zakończeniu osoba testująca nie jest zobowiązana do zwrotu towaru. Ponadto Wnioskodawca nie ponosi odpłatności za przekazanie relacji (uwag) z okresu testowania.

III.

Podatnik planuje również przeprowadzenie okresowych akcji testowych o charakterze wewnętrznym. Wówczas testowanie towarów nastąpi przez Wnioskodawcę lub też Jego pracowników w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Co do zasady, testowane towary w wyniku przedstawionych działań testowych mogą zostać zużyte całkowicie (nie będą posiadały walorów użytkowych z racji możliwych uszkodzeń) lub częściowo (będą nadawały się do ich używania).

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Instytucja płatnika jest nierozerwalnie związana z uzyskiwaniem określonego przychodu przez płatnika. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym istotne jest przede wszystkim ustalenie czy w rozumieniu przepisów podatkowych powstanie przychód ze źródeł określonych w art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osoby testującej.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przychód musi posiadać konkretną wartość finansową.

Tym samym ewentualne przysporzenie osoby testującej powinno być identyfikowalne. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, gdyż nie jest możliwe stwierdzenie istnienia jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego o charakterze trwałym lub też uzyskanie korzyści kosztem Wnioskodawcy, jak również nie jest możliwe ustalenie wartości ewentualnego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się odpowiednio: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z kolei art. 11 ust. 2b ustawy stanowi, iż jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Należy zatem przyjąć, iż nieodpłatne świadczenie ma miejsce gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w celu poprawy jakości oraz funkcjonalności oferowanych produktów planuje przeprowadzenie okresowych akcji testowych. Niniejsze działania będą polegały na oddaniu w czasowe użytkowanie określonej osobie lub osobom odzieży motocyklowej w celu dokonania oceny jej właściwości, parametrów oraz jakości, ewentualnie wskazania jej wad lub możliwych ulepszeń. Osoba testująca jest zobowiązana do przedstawienia relacji (uwag) z okresu testowania (w formie pisemnej oraz fotograficznej).

Zasadniczo osoba testująca po zakończeniu umowy jest zobowiązana do zwrotu odzieży motocyklowej. Testowane produkty w takich przypadkach pozostaną podczas trwania umowy wyłączną własnością Wnioskodawcy (osoba testująca nie ma prawa do dowolnego rozporządzania towarem). W sytuacji, gdy testowany towar po zakończeniu umowy zostanie zwrócony, Wnioskodawca dokona jego sprzedaży (jako towar używany), przeznaczy do ponownych testów lub też komisyjnie zniszczy.

W niektórych przypadkach umowa testowania może jednak przewidywać, iż po jej zakończeniu osoba testująca nie jest zobowiązana do zwrotu towaru. Ponadto Wnioskodawca nie ponosi odpłatności za przekazanie relacji (uwag) z okresu testowania.

Zainteresowany planuje również przeprowadzenie okresowych akcji testowych o charakterze wewnętrznym. Wówczas testowanie towarów nastąpi przez Wnioskodawcę lub też Jego pracowników w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.

Zatem w przedmiotowej sprawie osoba testująca nie otrzyma od Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia, gdyż jak wynika z informacji zawartych we wniosku, osoba testująca otrzymuje od Zainteresowanego odzież motocyklową i jest zobowiązana do przedstawienia relacji (uwag) z okresu testowania (w formie pisemnej oraz fotograficznej). W takiej sytuacji ma miejsce świadczenie drugostronne. Tym samym po stronie osoby testującej nie powstanie przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji w opisanym zdarzeniu przyszłym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku zapytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródeł przychodów, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2011 r. nr ILPB1/415-776/11-5/AMN.

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-776/11-5/AMN, interpretacja indywidualna

ILPP1/443-847/11-4/NS, interpretacja indywidualna

ILPP1/443-847/11-5/NS, interpretacja indywidualna