Czy wartość zlikwidowanego budynku byłej lakierni ustalona w sposób określony w opisie może być (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 8 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 16 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 września 2010 r., znak ILPB1/415-780/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 września 2010 r., a w dniu 16 września 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W czerwcu 2009 roku spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zakupiła od Komornika Sądowego prawo wieczystego gruntu kilku działek oraz własność naniesień w formie budynków wybudowanych w latach 70-tych XX wieku: budynku biurowo-administracyjnego, budynku usługowo-warsztatowego, budynku byłego magazynu, budynku byłej lakierni i budynku magazynowo-gospodarczego. Wartość naniesień określona została kwotą łączną. Wartość prawa wieczystego użytkowania określono jedną kwotą dla wszystkich działek. Po zakupie przeprowadzono szereg prac o charakterze inwestycyjnym, w których trakcie stwierdzono brak przydatności jednego z budynków (lakierni) i podjęto decyzję o jego likwidacji (rozbiórce).

Obecnie w miejscu rozebranego budynku znajduje się utwardzony plac. Ponieważ po zakupie nie dokonano wyceny poszczególnych składników naniesień - ustalono ich wartość w oparciu o dane wynikające z wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę na rzecz Komornika Sądowego, która to wartość była podstawą ustalenia ceny sprzedaży.

Zakupiona nieruchomość w całości przeznaczona jest na potrzeby działalności gospodarczej (działalność własna oraz najem w ramach działalności).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że budynek (lakiernia) stanowił część składową zakupionego obiektu budowlanego, ze względu na nie spełnianie wymogów środka trwałego (kompletny i zdatny do użytkowania) budynek ten nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności, a tym samym nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość zlikwidowanego budynku byłej lakierni ustalona w sposób określony w opisie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie faktycznej likwidacji (rozbiórki)...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość zlikwidowanego budynku stanowi koszty uzyskania przychodów wspólników spółki jawnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 ust 5e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Konstrukcja powyższego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu bądź zachowanie źródła przychodu.

Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 5a pkt 1 powołanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach ? oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

W toku prowadzonej inwestycji może również dojść do jej zaniechania, z którym mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik nie podejmuje kolejnych czynności związanych z prowadzonym procesem inwestycyjnym, pomimo że nie został on zakończony.

Wydatki ponoszone w związku z inwestycją są kosztem uzyskania przychodu. Gdy powiększają wartość inwestycji, wpływają na przyszłą wartość początkową środka trwałego, który powstanie po zakończeniu inwestycji. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, staną się, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Ustawodawca pozwala także rozliczyć w kosztach podatkowych koszty inwestycji, która nie została przez podatnika dokończona, nie żądając spełnienia jakichś dodatkowych warunków np. zaniechania z określonych powodów. Niewątpliwie jednak podatnik rozliczający w kosztach podatkowych wydatki poniesione na taką inwestycję powinien być w stanie wykazać, że podejmując ją zakładał jej związek z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Warunek ten jest podstawowy w zaliczeniu wydatku do kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 5e cytowanej ustawy, koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji.

Ustawodawca jednakże nie wprowadził do przepisów podatkowych definicji legalnej pojęcia ?likwidacja inwestycji?. Dlatego też dokonując interpretacji przepisów dotyczących likwidacji należy posłużyć się wykładnią językową tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) zlikwidować to powodować, że coś przestaje istnieć lub traci ważność, usuwać, pozbywać się czegoś.

Zatem na podstawie art. 22 ust. 5e ww. ustawy wydatki poniesione na niedokończoną inwestycję, mogą być kosztami uzyskania przychodów w dwóch sytuacjach:

• sprzedaży niedokończonej inwestycji, najlepiej wraz z całą dokumentacją, analizami itp., aby nie było wątpliwości co do rezygnacji z niej. W takim bowiem przypadku poniesione koszty posłużą osiągnięciu przychodu ze sprzedaży inwestycji, a zatem wystąpi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy,
• zlikwidowania zaniechanej inwestycji.

Od zaniechania inwestycji rozumianej jako rezygnacja z inwestycji należy odróżnić wstrzymanie inwestycji rozumiane jako odłożoną na później, zawieszenie inwestycji w czasie. Jeżeli podatnik podejmie decyzję o wstrzymaniu (czasowym) budowy (np. z powodu chwilowego braku środków) z zamiarem wznowienia jej realizacji, poniesione dotychczas koszty rozpoczętej budowy, nie będą stanowić kosztów zaniechanej inwestycji, o których mowa w art. 22 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zakupiła prawo wieczystego użytkowania gruntu kilku działek oraz własność naniesień w formie: budynku biurowo-administracyjnego, budynku usługowo-warsztatowego, budynku byłego magazynu, budynku byłej lakierni i budynku magazynowo-gospodarczego. Po zakupie przeprowadzono szereg prac o charakterze inwestycyjnym, w których trakcie stwierdzono brak przydatności jednego z budynków - lakierni i podjęto decyzję o jego likwidacji (rozbiórce). Obecnie w miejscu rozebranego budynku znajduje się utwardzony plac.

Przedmiotowy budynek nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie był wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem nie spełniał definicji środka trwałego, określonego w cyt. powyżej art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy (nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zlikwidowanego budynku byłej lakierni w dacie faktycznej likwidacji (rozbiórki), jest prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że uwagi na fakt, iż wydatki te nie mają związku z planowaną nową inwestycją, ich wartość nie będzie zwiększała kosztów wytworzenia nowego środka trwałego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.