Czy w świetle powyższego przychód osiągnięty z tytułu sprzedaży nieruchomości należy traktować (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów ? uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 921/12 ? stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji źródła przychodu w sytuacji sprzedaży nieruchomości ? jest:

• nieprawidłowe ? w części dotyczącej przychodu ze sprzedaży budynku mieszkalnego i związanego z nim gruntu,
• prawidłowe ? w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji źródła przychodu w sytuacji sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą. Dnia 5 maja 2006 roku Podatnik nabył nieruchomość określoną jako zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym działka gruntu. Zakup był sfinansowany z kredytu, istnieje wpis w dziale III KW o hipotece banku.

Podatnik oświadczył o wprowadzeniu tej nieruchomości do jednoosobowej działalności gospodarczej dnia 2 listopada 2006 r. i ujął w ewidencji środków trwałych.

W roku 2007 i 2009 nieruchomość ta została oddana w najem. Czynsz z tego tytułu stanowił przedmiot faktur, z których VAT został ujęty w rejestrze VAT oraz deklaracjach. Ponadto, w kosztach działalności ujmowane były faktury kosztowe dotyczące np. utrzymania samej nieruchomości, jak np. zakupu silikonu, odkurzacza, czy też zakup żarówek itp.

Dnia 23 grudnia 2011 r. przedmiotowa nieruchomość została sprzedana osobom fizycznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyższego przychód osiągnięty z tytułu sprzedaży nieruchomości należy traktować jako przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w prowadzeniu działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), odrębnym źródłem przychodów są m.in.:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8)
   • nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   • spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   • prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   • innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500,00 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

? ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jak wskazano, Wnioskodawca sprzedał nieruchomość w 2011 roku stanowiącą środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy stwierdzić należy, iż zbycie w 2011 roku nieruchomości - stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Zauważyć jednocześnie należy, że w myśl art. 24 ust. 2 cytowanej ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
2. wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.
   
   

Dokonując subsumcji, zatem dochodem z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie różnica między przychodem z ich odpłatnego zbycia a ich wartością początkową, powiększoną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Stanowisko Wnioskodawcy koresponduje ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażonym m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 02.11.2011, sygn. IPTPB1/415-103/11-6/DS Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi,
• interpretacji indywidualnej z dnia 02.11.2011, sygn. IPTPB1/415-103/11-7/DS Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
• interpretacji indywidualnej z dnia 02.11.2011, sygn. IPTPB1/415-103/11-8/DS Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
• interpretacji indywidualnej z dnia 02.11.2011, sygn. IPTPB1/415-103/11-9/DS Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy, w oparciu o wnioskowanie a contrario, potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. II FSK 1507/08.

W dniu 3 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB1/415-79/12-2/AP stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2012 w zakresie klasyfikacji źródła przychodu w sytuacji sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej przychodu ze sprzedaży budynku mieszkalnego i związanego z nim gruntu jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 24 kwietnia 2012 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 15 maja 2012 r. znak ILPB1/415W-41/12-2/AP.

W dniu 29 czerwca 2012 r. wpłynęła do tut. Organu skarga (adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu) na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie skarżonej interpretacji w części uznającej stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe.

Wyrokiem z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 921/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 18 stycznia 2013 r. do tut. Organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 921/12 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżona interpretacja narusza przepisy procedury przewidzianej dla instytucji udzielania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, tj. art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. W ocenie Sądu, zaskarżona interpretacja nie wyjaśnia w żaden sposób wątpliwości Strony zawartych we wniosku o jej udzielenie.

Sąd wyraził pogląd, iż zaskarżony akt, jakkolwiek został wydany w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej oraz nosi formalną nazwę interpretacji z zakresu prawa podatkowego, wymogu tego rodzaju aktu nie spełnia, bowiem brak w nim niezbędnych elementów treściowych właściwych dla każdej interpretacji indywidualnej, tj. pogłębionej oceny stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, w tym wykładni przepisów prawa, jaką należało zastosować zdaniem organu wydającego interpretację. Taka konstrukcja zaskarżonego aktu nie pozwala przyjąć, że organ podatkowy dopełnił wymogu z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, tj. wydał w sensie materialnoprawnym (a nie wyłącznie procesowym) pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, czemu z założenia instytucja ta ma służyć.

Sąd stwierdził, że uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, organ dokonujący interpretacji ograniczył się jedynie do zanegowania stanowiska Strony, bez wskazania oceny stanowiska zaprezentowanego we wniosku o interpretację, jak również, poza przytoczeniem treści analizowanych przepisów, nie przeprowadził ich wykładni oraz nie wskazał uzasadnienia prawnego własnego stanowiska, poprzestając na ogólnych stwierdzeniach. Uzasadnienie prawne interpretacji powinno natomiast zawierać choćby zwięzły wywód, który dla Wnioskodawcy stanowi sposób przedstawienia toku rozumowania organu, w tym przesłanek i argumentów, jakimi kierował się organ dokonując takiej, a nie innej wykładni przepisu podatkowego lub oceny jego zastosowania w opisanej we wniosku sytuacji. Brak tego elementu sprawia, że Strona co prawda zna ostateczne stanowisko organu, jednak ma ono cechy wypowiedzi arbitralnej i nie stanowi pożądanej informacji o stosowaniu prawa. Minister Finansów udzielając interpretacji, zobowiązany był na podstawie ww. przepisów, w przypadku negatywnej oceny stanowiska Wnioskodawcy, wskazać prawidłowe stanowisko wraz z jego uzasadnieniem.

Odnosząc się natomiast do zarzutu naruszenia prawa materialnego, tj. art. 10 ust. 1 pkt 3 i ust. 1 pkt 8 lit. a) oraz art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Sąd stwierdził, że - wobec wyłożonych wcześniej niedostatków skarżonej interpretacji indywidualnej - ocena zasadności tych zarzutów jest przedwczesna. Sąd administracyjny nie jest bowiem władny dokonywać interpretacji przepisów prawa podatkowego w sytuacji, gdy od tego obowiązku uchylił się organ podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 921/12 ? stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe ? w części dotyczącej przychodu ze sprzedaży budynku mieszkalnego i związanego z nim gruntu,
• prawidłowe ? w pozostałej części.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza;
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
  - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Tut. Organ zauważa, że stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 cyt. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, mających charakter mieszkalny, zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że powyższa kwalifikacja jest niezależna od faktu wykorzystywania tych składników majątku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej czy też faktu ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych.

W odniesieniu do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do treści art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

? ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jeżeli zatem przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, iż w dniu 5 maja 2006 roku Wnioskodawca nabył nieruchomość określoną jako zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym działka gruntu. W dniu 2 listopada 2006 r. wprowadził tę nieruchomość do jednoosobowej działalności gospodarczej i ujął w ewidencji środków trwałych. Natomiast w dniu 23 grudnia 2011 r. sprzedał przedmiotową nieruchomość osobom fizycznym.

W związku z powyższym Zainteresowany powziął wątpliwość, czy przychód osiągnięty z tytułu sprzedaży nieruchomości należy traktować jako przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone regulacje prawne wskazać należy, że co do zasady, przychód ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, jako przychód ze sprzedaży środka trwałego, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wyjątek od tej zasady stanowi będący środkiem trwałym budynek mieszkalny oraz związany z nimi udział w gruncie. W świetle bowiem cyt. wyżej przepisów, przychód z jego sprzedaży stanowi zawsze przychód ze źródła wskazanego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, przychód ten powstaje jedynie w przypadku, gdy odpłatne zbycie takiego budynku mieszkalnego oraz związanego z nim gruntu nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie szczególnego podkreślenia wymaga zatem fakt, iż ustawodawca wyraźnie zastrzegł, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodu z odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynku mieszkalnego i związanego z nim gruntu. Na powyższą kwalifikację nie ma wpływu fakt wprowadzenia nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Jednakże Wnioskodawca, mimo zacytowania we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego odpowiednich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, twierdzi, że całość przychodu ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej należy zakwalifikować do przychodu z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny tut. Organ zauważa, że sprzedaż nieruchomości stanowiącej budynek mieszkalny oraz związany z tym budynkiem grunt skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Określając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości należy w szczególności mieć na uwadze fakt, iż sprzedaż ww. części nieruchomości, tj. budynku mieszkalnego oraz związanego z tym budynkiem gruntu, odnosi się do nieruchomości o charakterze mieszkalnym. Co więcej, sprzedaż ta nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Podkreślenia również wymaga, iż treść art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że w odniesieniu do nieruchomości o charakterze mieszkalnym zastosowanie ma przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. Powyższe znajduje również potwierdzenie w regulacji zawartej w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, gdzie podkreśla się, że do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej nieruchomości o charakterze mieszkalnym.

Zatem kwalifikując przychód ze sprzedaży nieruchomości ? niezależnie od faktu, iż były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej ? należy w szczególności wziąć pod uwagę charakter tychże nieruchomości (mieszkalny bądź niemieszkalny).

Dlatego też w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości stanowiącej budynek mieszkalny oraz związany z tym budynkiem grunt zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji zastosowania tego przepisu wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż sprzedaż tego budynku mieszkalnego oraz związanego z nim gruntu nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, po stronie Wnioskodawcy powstaje przychód podatkowy ze źródła określonego w ww. przepisie.

Zatem stwierdzić należy, sprzedaż tej części nieruchomości skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie ? jak twierdzi Wnioskodawca ? przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast sprzedaż nieruchomości stanowiącej budynek gospodarczy oraz grunt niezwiązany z budynkiem mieszkalnym (tj. nieruchomości o charakterze niemieszkalnym wykorzystywanej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej) skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, przychód ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej budynek mieszkalny oraz związany z tym budynkiem grunt należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, natomiast przychód ze sprzedaży pozostałej części nieruchomości, tj. nieruchomości stanowiącej budynek gospodarczy oraz grunt niezwiązany z budynkiem mieszkalnym, należy zakwalifikować do przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem Zainteresowanego, iż całość przychodu ze sprzedaży nieruchomości, która została zakwalifikowana jako środek trwały, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zauważyć bowiem należy, że o kwalifikacji przychodu ze sprzedaży nieruchomości nie przesądza jedynie fakt wprowadzenia przedmiotowej nieruchomości do ewidencji środków trwałych, ale przede wszystkim charakter tej nieruchomości (mieszkalny bądź niemieszkalny). Natomiast Wnioskodawca klasyfikując przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do odpowiedniego źródła przychodów pomija fakt, iż część sprzedanej nieruchomości miała charakter mieszkalny.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej przychodu ze sprzedaży budynku mieszkalnego i związanego z nim gruntu należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części ? za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, iż wydane one zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Co więcej, tut.

W interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2011 r. nr IPTPB1/415-103/11-6/DS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi wskazano, iż: ?Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż zbycie w 2011 roku nieruchomości niemieszkalnej oraz gruntu niezwiązanego z budynkiem mieszkalnym - stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, natomiast zbycie nieruchomości mieszkalnej oraz gruntu, na którym stoi zbywany budynek mieszkalny ? stanowić będzie przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości.?

Także w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2011 r. nr IPTPB1/415-103/11-7/DS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi zauważono, że: ?Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż zbycie w 2012 roku nieruchomości niemieszkalnej oraz gruntu niezwiązanego z budynkiem mieszkalnym - stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, natomiast zbycie nieruchomości mieszkalnej oraz gruntu na którym stoi zbywany budynek mieszkalny ? nie będzie stanowić przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, ponieważ jej zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.?

Również w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2012 r. nr IPTPB1/415-103/11-8/DS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi podkreślono, że: ?W przypadku sprzedaży nieruchomości mieszkalnej i gruntu związanego z tą nieruchomością mieszkalną, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zmianami), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.?

Co więcej, także w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2012 r. nr IPTPB1/415-103/11-9/DS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi wskazano, iż: ?(?) w przypadku (?) sprzedaży nieruchomości mieszkalnej wraz z gruntem związanym z tym budynkiem mieszkalnym - przychód ze zbycia nieruchomości nie powstanie, ponieważ jej zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.?

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Co więcej, przytoczony wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt II FSK 1507/08 odnosi się do skutków podatkowych sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkami niemieszkalnymi (magazynami, garażami i biurami), a w szczególności skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości niemieszkalnej wykorzystywanej w przeszłości w działalności gospodarczej, lecz nie ujętej w ewidencji środków trwałych. W wyroku tym wskazano bowiem, że: ?(?) kwoty uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania, które były wykorzystywane w działalności gospodarczej podatnika (jako lokal, w którym ją prowadzono i jako przedmiot najmu) i jednocześnie nigdy nie spełniały wymogów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., a co najwyżej, gdy sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.?

Zatem przedmiotem sporu rozstrzyganego przez Naczelny Sąd Administracyjny jest kwestia kwalifikacji przychodu ze sprzedaży nieruchomości niemieszkalnej wykorzystywanej w przeszłości w działalności gospodarczej, lecz nie ujętej w ewidencji środków trwałych, tymczasem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym (a więc o odmiennym charakterze niż nieruchomość wskazana w powołanym wyroku) i budynkiem gospodarczym. Co więcej, w ocenie tut. Organu nie sposób znaleźć w przywołanym przez Wnioskodawcę wyroku potwierdzenia ? w oparciu o wnioskowanie a contrario ? stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo tut. Organ informuje, iż udzielając interpretacji indywidualnej odniósł się tylko do kwestii będącej przedmiotem zapytania, tj. kwalifikacji źródła przychodu. Tut. Organ nie ustosunkował się natomiast do sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.