Czy istnieje możliwość powiększania kosztów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników wśród których znajdują się pracownicy, którzy korzystają z praw autorskich. W związku z tym zgodnie z ustawą o podatku od osób fizycznych osobom tym przysługują pięćdziesięcioprocentowe koszty uzyskania przychodu. Jednak, owe koszty Wnioskodawca nalicza tylko w odniesieniu do tej części wynagrodzenia, w ramach którego korzystają oni z praw autorskich (wynagrodzenie zasadnicze, w okresie, w którym faktycznie wykonują utwory muzyczne). Do pozostałej części składników wynagrodzenia (dodatki stażowe, funkcyjne, wynagrodzenie urlopowe) Wnioskodawca stosuje koszty zryczałtowane, tj. 111,25 zł (lub powiększone).

Problem dotyczy głównie osób o niższym wynagrodzeniu, u których może wystąpić strata ze stosunku pracy. Wnioskodawca dotychczas stosował następującą formułę obliczania płac:

Przychód był pomniejszany o składki na ubezpieczenia społeczne, następnie tak obliczony dochód był pomniejszany do obliczenia podatku o 50 % kosztów, co zostało pokazane na przykładowym równaniu:

Założenia:

1. Wynagrodzenie podstawowe 1000,00 zł,
2. Dodatek stażowy 10 % czyli 100,00 zł,
3. Składki ZUS od wynagrodzenia zasadniczego 137,10 zł,
4. Składki ZUS od dodatku stażowego 13,71 zł.

Obliczenie podstawy opodatkowania:

1. 1000 - 137,10 = 862,90
2. 100 - 13,71 zł = 86,29
3. 862,90 - 50% = 431,45
4. 86,29 ? 111,25 = 0

Zatem dochód do opodatkowania wynosi 431,45 + 0 = 431,45 zł.

Jednak aktualnie Wnioskodawca zmienia oprogramowanie w swojej instytucji. Firma wdrażająca owe oprogramowanie twierdzi, iż system naliczania podstawy do opodatkowania, zaprezentowany powyżej jest nieprawidłowy. Wg tejże firmy (na co mają ich zdaniem decyzję urzędów skarbowych) system liczenia winien być następujący:

Jeśli wychodzi strata ze stosunku pracy w ramach kosztów zryczałtowanych można tą część kosztów, które nie znalazły pokrycia w przychodach w stosunku do przychodów w ramach których nie korzystał z praw autorskich doliczyć do kosztów pięćdziesięcioprocentowych.

Firma argumentuje to faktem, iż zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem podatkowym stratę można pokrywać dochodem w ramach tego samego źródła. Przykład liczbowy:

Założenia:

1. Wynagrodzenie podstawowe 1000,00 zł,
2. Dodatek stażowy 10 % czyli 100,00 zł,
3. Składki ZUS od wynagrodzenia zasadniczego 137,10 zł,
4. Składki ZUS od dodatku stażowego 13,71 zł.

Obliczenie podstawy opodatkowania:

1. 1000 - 137,10 = 862,90
2. 100 - 13,71 zł = 86,29
3. 862,90 - 50% = 431,45
4. 86,29 - 111,25 = - 24,96

Zatem dochód do opodatkowania wynosi 431,45 - 24,96 = 406,49 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy istnieje możliwość powiększania kosztów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w wys. 50%, o kwotę zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu niewykorzystaną w obliczaniu podstawy opodatkowania przychodu nie objętego 50% kosztami uzyskania przychodu...

Wobec powyższego jak będzie wyglądał PIT-11, czy należy zryczałtowane koszty uzyskania przychodów wykazać w kwocie faktycznie odliczonej, wtedy podatnik rozliczający się będzie mógł je podnieść do pełnego wymiaru w zeznaniu rocznym; czy też od razu je podwyższyć do pełnej wysokości za cały rok (dotyczy przykładu pierwszego)...

Czy może zgodnie z przykładem drugim wykazać koszty uzyskania w pełnej wysokości w poz. 37 PIT-11, pomimo iż część tych kosztów była odliczana od przychodu wykazanego w poz. 40, co spowoduje że różnica między pozycją 36 i 37 będzie wynikiem ujemnym, ale różnica sum pozycji 36, 40 i 37, 41 będzie wynikiem dodatnim.

Zdaniem Wnioskodawcy, metoda obliczania podstawy opodatkowania, dotychczas stosowana przez Wnioskodawcę jest prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wysokość i zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 tejże ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jeżeli z treści umowy o pracę wynika, że pracownik otrzymuje wynagrodzenie składające się z kilku elementów, np. wynagrodzenia podstawowego, wynagrodzenia (honorarium) z tytułu korzystania z praw autorskich, to w przypadku gdy pracownik ? twórca jest autorem dzieła stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, spełniony zostaje wymóg zawarty w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w stosunku do tej części wynagrodzenia koszty uzyskania powinny być ustalone w wysokości 50% przychodu z tego tytułu. Natomiast do pozostałych składników wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę norma kosztów uzyskania przychodów powinna być ustalona zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 2 wymienionej ustawy.

Zakres zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzeń wypłacanych poszczególnym pracownikom, uzależniony być powinien od zakresów wykonywanych prac o twórczym charakterze, co z kolei wynikać powinno z umowy o pracę oraz szczegółowo określonych obowiązków służbowych każdego pracownika.

W przedmiotowej sprawie pracownicy Wnioskodawcy uzyskują przychód ze stosunku pracy, na który składają się: wynagrodzenie zasadnicze ? określone przez strony umowy o pracę jako przychody z korzystania z praw autorskich, oraz dodatek stażowy, do którego nie mają zastosowania unormowania dotyczące praw autorskich. Do każdej części wynagrodzenia mają zastosowanie inne przepisy określające wysokość kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak zauważyć, że przy ustalaniu wysokości należnej zaliczki na podatek dochodowy nie jest możliwym łączenie kosztów uzyskania przychodów określanych wg innych norm prawnych, a koszty uzyskania przychodów mogą być odliczone tylko do wysokości uzyskanego przychodu.

Zatem ? w przedmiotowej sprawie ? dochód, będący podstawą do naliczenia należnej zaliczki na podatek dochodowy, należy określić w wysokości sumy dochodów przypadających na poszczególne elementy wynagrodzenia (korzystanie z praw autorskich, inne), przy czym przy ustalaniu każdej części składowej dochodu koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć wysokości przychodu.

Płatnik w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) wykazuje koszty uzyskania przychodu faktycznie uwzględnione przy poborze zaliczek na podatek.

Tak więc przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko jest prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podkreśla, że do przychodów osiągniętych przez pracowników Wnioskodawcy mogą być zastosowane ? zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? 50% koszty uzyskania przychodów tylko wówczas, gdy praca wykonywana przez podatnika jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90 poz. 631 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.