Czy kwoty kary płacone przez firmę Wnioskodawcy w formie pieniężnej (tzn. 12.000,00 zł x 12 m-c) (...)

Czy kwoty kary płacone przez firmę Wnioskodawcy w formie pieniężnej (tzn. 12.000,00 zł x 12 m-c) mogą być kosztem podatkowym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu 30 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 października 2010 r. znak ILPB1/415-870/10-2/AG, ILPP2/443-1201/10-2/MR na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 października 2010 r., a w dniu 6 października 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi firmę, która zajmuje się handlem tworzywami sztucznymi, w tym folią. W grudniu 2009 roku podjął współpracę z nowym kontrahentem w zakresie handlu folią. Folia była kupowana przez firmę Wnioskodawcy od innych kontrahentów i sprzedawana dalej. Nigdy nie podpisano żadnej umowy odnośnie parametrów i jakości jakimi powinna spełniać folia. Klasyfikacja towaru odbywa się na placu firmy, do której był sprzedawany towar, gdzie Wnioskodawca otrzymywał potwierdzenie na podstawie dokumentu PZ, że towar jest jakościowo odebrany oraz o procentowym obniżeniu wagi w przypadku jakichkolwiek zanieczyszczeń.

W lutym 2010 roku okazało się, że firma otrzymała reklamacje na zakupiony od firmy Wnioskodawcy towar i chce obciążyć firmę Wnioskodawcy poniesionymi kosztami z tytułu reklamacji. Ze względu na uniknięcie sporu sądowego ? gdyż jest to duży koncern, posiada kilka oddziałów w kraju ? firma Wnioskodawcy zdecydowała się podpisać ugodę o poniższej treści.

§ 1

Strony potwierdzają powstanie między nimi sporu dotyczącego jakości sprzedanej przez Dostawcę folii, w szczególności wykrycia w belach folii zanieczyszczeń. Folia sprzedana została przez Odbiorcę dalszym kontrahentom, którzy po wykryciu zanieczyszczeń zażądali zwrotnego odebrania folii i obciążają Odbiorcę kosztami transportu oraz karami umownymi za nie wykonanie kontraktu dostawy folii. W celu uniknięcia prowadzenia sporu sądowego, z zamiarem ugodowego uregulowania roszczeń obu stron zawierają one niniejsze porozumienie.

§ 2

Dostawca uznaje reklamację Odbiorcy związaną z zanieczyszczeniami dostarczonej w okresie od xx grudnia 2009 r. do xx lutego 2010 r. folii i zobowiązuje się do zrekompensowania Odbiorcy poniesionych strat na warunkach określonych w niniejszym porozumieniu.

§ 3

  1. Strony potwierdzają, że w dniu zawarcia niniejszego porozumienia, w związku z faktem zgłoszenia reklamacji, o której mowa w § 2 Odbiorca nie dokonał zapłaty należnego Dostawcy wynagrodzenia w kwocie 157.904,60 zł (słownie sto pięćdziesiąt siedem tysięcy dziewięćset cztery złote 60 groszy) wynikającej z faktur wskazanych szczegółowo w załączniku nr 1 do niniejszego porozumienia.
  2. W związku z uznaną wadliwością dostarczonej folii Dostawca obniża cenę sprzedaży surowców objętych fakturami wskazanymi w załączniku nr 1 do porozumienia, do ceny 0,10 zł/t (słownie dziesięć groszy za tonę) i prześle Odbiorcy stosowne faktury korygujące.

§ 4

  1. Strony dalej ustalają, że celem wynagrodzenia poniesionej przez Odbiorcę szkody Dostawca zapłaci Odbiorcy kwotę 144.000,00 zł (słownie: sto czterdzieści cztery tysiące złotych), w dwunastu równych ratach po 12.000,00 zł (słownie: dwanaście tysięcy) każda, płatnych do 5 (słownie: piątego) każdego miesiąca kalendarzowego począwszy od miesiąca sierpnia 2010 roku.
  2. Opóźnienie w zapłacie dwóch rat przekraczające 7 (słownie: siedem) dni kalendarzowych powoduje natychmiastową wymagalność całej kwoty wskazanej w ust. 1.

§ 5

Strony ustalają, że w okresie realizacji niniejszego porozumienia dopuszczają spłatę zobowiązania określonego w § 4 w inny, uzgodniony pod rygorem nieważności na piśmie, sposób, w szczególności w drodze wzajemnych rozliczeń związanych z przejęciem odpadów do utylizacji (guma, lub inne), lub odbiorem/sprzedażą surowców wtórnych.

§ 6

Dostawca oświadcza, że z chwilą podpisania porozumienia wyczerpuje ono wszelkie roszczenia Dostawcy związane z dokonaną do dnia zawarcia porozumienie sprzedażą folii, w szczególności z tytułu ceny sprzedaży, odsetek za opóźnienie oraz, że nie istnieją żadne niezaspokojone roszczenia.

§ 7

Strony zobowiązują się do zachowania niniejszego porozumienia w tajemnicy. Ponadto strony deklarują dalszą zgodną współpracę w zakresie handlu odpadami i surowcami wtórnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy kwoty kary płacone przez firmę Wnioskodawcy w formie pieniężnej (tzn. 12.000,00 zł x 12 m-cy) mogą być kosztem podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, interpretując powyższe zdarzenie można stwierdzić, że w momencie odbioru towaru od firmy Wnioskodawcy nie był on wadliwy, co można stwierdzić na podstawie przyjęć magazynowych. Ugoda została podpisana w celu uniknięcia sporu sądowego, a także w przypadku przegranej firma Wnioskodawcy niezdołałaby zapłacić takiej sumy jednorazowo, groziłoby to bankructwem. W związku z tym Wnioskodawca stwierdza, że działania te miały na celu zabezpieczenie dalszej działalności firmy, a koszty poniesione w zawiązku z podpisaniem ugody mogą stanowić koszt podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Interpretacja pojęcia ?koszty uzyskania przychodów? zawartego w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

  • są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
  • są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • nie są wydatkami wymienionymi w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Istotą powyższego przepisu jest generalnie wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kar umownych związanych z wadami towarów lub usług. Zatem nie wszystkie odszkodowania i kary umowne wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy nie stanowią kosztu podatkowego, lecz tylko te, które wynikają z wad sprzedawanych towarów, wad wykonywanych robót i usług, kary za zwłokę w zamianie towaru wadliwego na niewadliwy lub kary za zwłokę w usunięciu wad wykonywanych robót i usług. Oznacza to, że kary umowne z innego tytułu, które nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu kar umownych wiążących się z nienależytym wykonaniem usług, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem istnienia związku przyczynowego pomiędzy karą, a możliwością uzyskania przychodu.

Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się handlem tworzywami sztucznymi, w tym folią. Zainteresowany został obciążony karą (odszkodowaniem) za dostarczenie Odbiorcy wadliwego towaru. Wnioskodawca uznał wadliwość dostarczonej folii. Kara ta (odszkodowanie) została ustalona między stronami w formie porozumienia pisemnego.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca sprzedając towary na rzecz firmy Odbiorcy zobowiązany jest do uiszczenia roszczenia względem Odbiorcy z tytułu dostarczenia wadliwej folii i do naprawienia szkody za wady dostarczonego towaru. Sytuacja ta wyczerpuje znamiona normy prawnej określonej w powołanym wyżej art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy. Tym samym poniesiona przez Zainteresowanego kara (odszkodowanie) na rzecz firmy Odbiorcy za wady dostarczonego towaru nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. korekty przychodów) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 8 października 2010 r. nr ILPB1/415-870/10-4/AG, natomiast w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPB1/415-870/10-4/AG, interpretacja indywidualna

ILPP2/443-1201/10-4/MR, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika