Czy odpisy amortyzacyjne od wniesionego aportem do spółki komandytowej prawa do znaku towarowego stanowić (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 23 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa ochronnego do znaku towarowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia w spółce komandytowej wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego, oraz w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa ochronnego do znaku towarowego.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 15 października 2013 r., znak ILPB1/415-894/13-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 października 2013 r., a w dniu 23 października 2013 r. wniosek uzupełniono o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X (dalej: Wnioskodawczyni) prowadzi działalność gospodarczą. Od swojego małżonka otrzyma w drodze darowizny prawo do znaku towarowego objętego prawem ochronnym nr V na podstawie Świadectwa Ochronnego Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. Małżonek Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, a na rzeczowy znak udziela licencji Spółce z grupy X. Prawo do znaku towarowego nie zostało wpisane do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (dalej: wnip) przedsiębiorstwa małżonka.

Wnioskodawczyni dokona wyceny prawa do znaku na dzień darowizny, w rezultacie czego określona zostanie jego wartość rynkowa na dzień darowizny. Następnie wykorzystywać będzie prawo do znaku we własnej działalności gospodarczej (udzielać będzie licencji na znak Spółce z grupy X), wprowadzi je do wnip oraz rozpocznie amortyzację. Wartością początkową prawa do znaku towarowego będzie jego wartość rynkowa. Nie wykluczone, że w związku z przyszłymi inwestycjami, Wnioskodawczyni wniesie niniejsze prawo do znaku towarowego aportem do spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wartością początkową prawa do znaku towarowego wniesionego aportem do spółki komandytowej będzie wartość rynkowa prawa do tego znaku w sytuacji, w której prawo to było przedmiotem wcześniejszej amortyzacji w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię?
2. Czy odpisy amortyzacyjne od wniesionego aportem do spółki komandytowej prawa do znaku towarowego stanowić będą koszty uzyskania przychodu dla wspólników zgodnie z parytetem udziału w zyskach i stratach w spółce komandytowej?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2, dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa ochronnego do znaku towarowego. Natomiast w odniesieniu do pytania nr 1 dotyczącego ustalenia w spółce komandytowej wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego w dniu 5 listopada 2013 r. wydano odrębną interpretację indywidualną nr ILPB1/415-894/13-4/AA.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, przepis art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2012, poz. 361; dalej; ustawa o PIT) stanowi, że amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W związku zaś z regulacją art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
   
   

Znak towarowy będący przedmiotem niniejszego wniosku spełnia wszelkie przesłanki do klasyfikacji i zaewidencjonowania dla celów podatkowych jako wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji, gdyż został on objęty przez Urząd Patentowy prawem ochronnym. Skoro zatem Wnioskodawczyni amortyzowała prawo do znaku towarowego wprowadzając je do wnip po wartości rynkowej, to wartością początkową amortyzacji po dokonaniu aportu do spółki komandytowej, będzie zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o PIT - ta właśnie wartość rynkowa.

Na wartość rynkową (bo taka była wartość początkowa u aportującego) wskazuje także interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2012 r., sygn. IPPB3/423-113/12-2/PK1 - wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której w zbliżonym stanie faktycznym stwierdzono: ?Podsumowując, w związku z rejestracją przez Urząd Patentowy, Znaki będą spełniały wszelkie przesłanki do ich klasyfikacji i zaewidencjonowania dla celów podatkowych jako wartości niematerialnych i prawnych. Oznacza to, iż Spółka, jako wartość początkową tych Znaków, po uzyskaniu na nie praw ochronnych, powinna przyjąć wartość wynikającą z ksiąg rachunkowych Spółki, tj. wartość rynkową Znaków określoną na dzień aportu.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy o PIT stanowi zaś, że zasadę wskazaną powyżej stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku zaś z tym, że odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi prawo ochronne obejmujące przedmiotowy znak towarowy, stanowią zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodu, ich rozpoznanie odbywać się będzie u wspólników spółki komandytowej zgodnie z parytetem udziału w zyskach i stratach.

Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 maja 2011 r., sygn. akt IBPBI/1/415-262/11/AS, w której stwierdzono: ?Reasumując, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego wniesionego w formie aportu do spółki komandytowej mogą stanowić koszt podatkowy dla Wnioskodawcy, jako wspólnika tej spółki, w części w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej spółki.?

Podsumowując, wartością początkową prawa do znaku towarowego wniesionego aportem do spółki komandytowej w sytuacji, w której prawo to było przedmiotem wcześniejszej amortyzacji, będzie wartość rynkowa tego prawa. Natomiast odpisy amortyzacyjne od tego prawa stanowić będą dla wspólników spółki komandytowej koszty uzyskania przychodu określane zgodnie z parytetem udziału w zyskach i stratach spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

? o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny prawo do znaku towarowego objętego prawem ochronnym. Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że w związku z przyszłymi inwestycjami, nie wykluczone jest, iż wniesie niniejsze prawo do znaku towarowego aportem do spółki komandytowej, której jest komandytariuszem. Przed wniesieniem aportu prawo ochronne do znaku towarowego Wnioskodawczyni wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpocznie jego amortyzację.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy określić, czy prawo ochronne na znak towarowy spełnia przesłanki uznania go za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 omawianej ustawy podatkowej.

Prawo ochronne na znaki towarowe udzielane są na warunkach określonych w ustawie ? Prawo własności przemysłowej (art. 6 ust. 1 ww. ustawy).

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 1 i 2 ustawy Prawo własności przemysłowej).

W myśl art. 121 powołanej ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 tej ustawy).

Wobec powyższego prawo ochronne na znak towarowy mieści się w kategorii praw określonych w ustawie ? Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji.

Z uwagi na fakt, że Zainteresowana będzie komandytariuszem spółki komandytowej, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W konsekwencji, odpowiednia część odpisów amortyzacyjnych ustalana w oparciu o udział Wnioskodawczyni w zysku spółki komandytowej, będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodów.

Ponadto należy wskazać, że wydając niniejszą interpretację organ podatkowy odniósł się do kwestii będących przedmiotem zapytania w kontekście stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określających możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa ochronnego do znaku towarowego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania dla pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.