Wnioskodawca pyta w jaki sposób skorygować księgowanie i rozliczenie okresu którego dotyczy faktura? (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2008 r. (data wpływu 6 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych

• w części dotyczącej księgowania faktur kosztowych ? jest prawidłowe
• w części dotyczącej księgowania faktury korygującej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie księgowania faktur kosztowych i faktur korygujących.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 ustawy Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 2 stycznia 2009 r., znak ILPP2/443-1021/08-2/JK, ILPB1/415-919/08-2/IM na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 stycznia 2009 r., a w dniu 9 stycznia 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 stycznia 2006 r. została podpisana umowa pomiędzy zakładem Wnioskodawcy a ?Firmą X? jako wykonawca na wykonanie całości więźby dachowej i dachu.

Podczas realizacji przedmiotu umowy wykonawca wystawił zgodnie z umową Firmie Wnioskodawcy jako zamawiającemu 4 faktury częściowe, za które otrzymał zapłatę. Ponieważ wykonawca ? Firma X nie zakończyła robót obejmujących zakres umowy, więc nie doszło między stronami do podpisania protokółu końcowego oraz nie zostały wystawione przez wykonawcę faktury końcowe.

W dniu 14 kwietnia 2006 r. wykonawca wezwał Firmę Wnioskodawcy do odbioru robót, a ponieważ nie były zakończone więc pismem z dnia 23 kwietnia 2006 r. Wnioskodawca odmówił Fimie X odbioru podając przyczyny.

Mimo tego, Firma X sporządziła sobie jednostronny protokół końcowy robót i przesłała Wnioskodawcy kopię z faktur końcowych. Ponieważ zgodnie z umową nie podpisano protokołu końcowego oraz wysłano Wnioskodawcy kopię faktur a nie oryginały, więc Zainteresowany nie zaksięgował wystawionej przez Firmę X faktury Nr A z dnia 24 kwietnia 2006 r. na kwotę 108.123,60 zł + 7% VAT = 115.692,25 zł brutto oraz faktury Nr B z 24 kwietnia 2006 r. na kwotę netto 1782,00 + 7% VAT = 1906,74 zł brutto.

Wnioskodawca podaje, iż listownie zwrócił Wykonawcy kopie ww. faktur.

W dniu 30 maja 2006 r. Firma X pozwała Wnioskodawcę do Sądu Okręgowego domagając się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 117.598,99 zł wraz z umownymi odsetkami.

Proces trwający 2 lata, zakończył się wydaniem wyroku przez Sąd Okręgowy w dniu 8 lutego 2008 r. Sąd zasądził dla Firmy X kwotę 105.564,52 zł wraz z ustawowymi odsetkami. Po odwołaniu do Sądu Apelacyjnego, wyrok pierwszej instancji został utrzymany w mocy, oraz została nadana klauzula wykonalności.

W związku z tym, że Firma X nigdy nie dostarczyła Wnioskodawcy oryginałów faktur końcowych, po niekorzystnym dla Firmy Wnioskodawcy wyroku, Zainteresowany zwrócił się do Wykonawcy o wydanie ww. faktur. Okazało się, że w odpowiedzi Wnioskodawca otrzymał fakturę nr A z 24 kwietnia 2006 r. na kwotę 115.692,25 zł brutto z dopisem na fakturze duplikat, fakturę nr B z 24 kwietnia 2006 r. na kwotę brutto 1906,74 zł z dopisem na fakturze duplikat oraz fakturę korygującą Nr C z 31 lipca 2007 r., której Wnioskodawca nigdy nie otrzymał z dopisaniem daty 24 kwietnia 2006 r. na kwotę netto (-11.247,20) + 7% VAT (-787,30) = (-12.034,50) zł brutto z dopiskiem duplikat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W jaki sposób skorygować księgowanie i rozliczenie okresu, którego ten dokument(faktura) dotyczy... Czy wystarczy skorygować PIT roczny czy poszczególne miesiące w podatku dochodowym....

Zdaniem Wnioskodawcy, skorygować należy księgę przychodów i rozchodów, która dotyczy roku 2006 oraz wystarczy skorygować tylko PIT roczny PIT-36L za rok 2006.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego

• w części dotyczącej księgowania faktur kosztowych ? jest prawidłowe
• w części dotyczącej księgowania faktury korygującej ? jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast kwestię dotyczącą terminu zarachowania otrzymanych dokumentów, dotyczących poniesionych kosztów uzyskania przychodów, regulują przepisy art. 22 ust. 4-6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c cyt. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 22 ust. 6 cyt ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Natomiast stosownie do treści § 12 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach lub inne dowody wymienione w § 13 i § 14.

Zasady poprawiania błędów w podatkowej księdze określa § 12 ust. 2 ww. rozporządzenia. Stwierdzone błędy w zapisach księgi podatkowej poprawia się, między innymi przez wprowadzenie do księgi niewpisanych dowodów lub dowodów zawierających korekty błędnych zapisów. Zapisy zmniejszające przychody lub koszty mogą być dokonywane ze znakiem minus (-) lub kolorem czerwonym (§ 12 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia).

Dowody sporządzane w celu skorygowania zapisu, mogą mieć postać: noty księgowej, faktury korygującej lub noty korygującej. Nabywca dokonuje korekty zapisów w podatkowej księdze po otrzymaniu tego typu dokumentu od sprzedawcy.

Dokumenty korygujące służą więc generalnie do usuwania błędów zawartych w części określającej między innymi, przedmiot i wartość sprzedaży, jak również mogą być wystawione w przypadku skorygowania innych błędów np. dotyczących sprzedawcy i nabywcy.

Dowody sporządzane w celu skorygowania zapisu stanowią więc dla nabywcy podstawę poprawienia błędów w zapisach księgowych odpowiednio po stronie przychodów lub kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, wystawienie faktur przez Pańskiego wykonawcę ? Firmę X, nastąpiło z dniem 24 kwietnia 2006 r. Należy zatem uznać, iż z tym dniem Wnioskodawca miał prawo do dokonania zapisu zmniejszającego koszty uzyskania przychodów, a więc stanowisko Wnioskodawcy o konieczności skorygowania księgi przychodów i rozchodów za rok 2006 r. jest prawidłowe

Natomiast jeśli chodzi o prawidłowość zaksięgowania faktury korygującej Nr C z 31 lipca 2007 r. z dopisaniem daty 24 kwietnia 2006 r., to skorygowanie wysokości kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w dacie wystawienia dowodów księgowych, czyli w lipcu 2007 roku, a więc stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe, nie ma potrzeby korygowania PIT 36L za rok 2006 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP2/443-1021/08-4/JK, interpretacja indywidualna