Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego przekazania (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego przekazania infrastruktury ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego przekazania infrastruktury, kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 października 2011 r. znak ILPB1/415-924/11-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wpłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 października 2011 r. W tym samym dniu uzupełniono brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kancelarii prawniczej oraz wynajmu nieruchomości, opodatkowaną podatkiem liniowym w wysokości 19%. Jest również płatnikiem podatku VAT.

W dniu 16 maja 2003 r. Zainteresowany nabył w drodze umowy zamiany nieruchomość stanowiącą trzy działki. Na nieruchomości tej był posadowiony budynek magazynowo-warsztatowy, a jedna z działek stanowiła drogę dojazdową. Powierzchnia działek to około 5,8 hektara, sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako tereny różne (Tr) i droga (dr). Nieruchomość tą Wnioskodawca zakupił na własne potrzeby jako składnik majątku odrębnego. W 2004 roku zmienił plany odnośnie wykorzystania przedmiotowej nieruchomości i wystąpił do Gminy o zmianę przeznaczenia gruntu pod budownictwo jednorodzinne.

Na podstawie umowy zawartej z Gminą (9 września 2004 r.) Wnioskodawca zobowiązał się do wybudowania i sfinansowania uzbrojenia przedmiotowego terenu w zakresie budowy sieci wodociągowej, kanalizacji deszczowej, budowy dróg a następnie nieodpłatnego przekazania wybudowanej infrastruktury na rzecz Gminy (drogi) i przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego, któremu Gmina powierzyła zadania w zakresie zaopatrywania w wodę oraz odprowadzanie ścieków (sieć wodociągowa, kanalizacja deszczowa). Wskazana umowa została następnie zmieniona umową z dnia 2 czerwca 2008 r. w przedmiocie uzgodnienia warunków realizacji sieci wodociągowej.

Zobowiązanie Wnioskodawcy do poniesienia ww. nakładów było jednym z argumentów mających wpływ na uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania obejmującego przedmiotową nieruchomość oraz plany Wnioskodawcy dotyczące podziału nieruchomości, które w przyszłości umożliwią sprzedaż działek budowlanych, ewentualnie realizację inwestycji w postaci budowy np. osiedla domków. Wnioskodawca bez budowy uzbrojenia terenu niewątpliwie będzie miał trudności ze sprzedażą poszczególnych działek.

Rada Gminy w dniu 21 września 2006 r., uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania obejmujący wszystkie działki. We wskazanym planie zagospodarowania ustalono przebieg planowanej drogi publicznej oraz dróg wewnętrznych, lokalizację zbiornika ewaporacyjnego oraz dokonano przeznaczenia pozostałych objętych planem nieruchomości na cele budownictwa mieszkaniowego.

W czerwcu 2008 roku Wnioskodawca dokonał podziału geodezyjnego nieruchomości i uzyskał decyzję podziałową, w wyniku której wyodrębniono z tego terenu około 65 działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową (jednorodzinną wolnostojącą oraz szeregową). W związku z naliczeniem opłaty adiacenckiej, w ramach rozliczenia Zainteresowany sprzedał 30 czerwca 2010 r. Gminne trzy działki, które zostały przeznaczone pod drogi.

W celu wypełnienia zobowiązań wynikających z umowy z Gminą z 2004 roku (budowa wodociągu, kanalizacji deszczowej oraz dróg) konieczne będzie zawarcie z profesjonalnym przedsiębiorcą budowlanym umowy o roboty budowlane oraz zaciągnięcie kredytu bankowego na sfinansowanie ww. inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego przekazania infrastruktury.

Czy nieodpłatne przekazanie ww. infrastruktury Gminie i przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu, któremu Gmina powierzyła zadania w zakresie zaopatrywania w wodę oraz odprowadzanie ścieków rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych skont i bonifikat. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej, stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników będących:

• środkami trwałymi,
• składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1.500 zł,
• wartościami niematerialnymi i prawnymi,

ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 8 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy.

Ustawodawca nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem nieodpłatnego świadczenia, zatem należy przyjąć, poprzez odniesienie do prawa cywilnego, że podmiot, który je otrzyma osiąga korzyść kosztem innego podmiotu, nie będąc jednocześnie zobowiązanym do odpłatności lub innego świadczenia wzajemnego. Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku podmiotowi (osobie), mające konkretny wymiar finansowy.

Z ww. przywołanego przepisu wynika, że nieodpłatne świadczenia stanowią przychód podmiotu, który to świadczenie otrzymał. Osoba, która dokonuje określonego świadczenia nieodpłatnie, tj. nie otrzymuje z tego tytułu świadczenia ekwiwalentnego nie uzyskuje dochodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawca przekazując infrastrukturę nieodpłatnie Gminie i przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu, któremu Gmina powierzyła zadania w zakresie zaopatrywania w wodę oraz odprowadzanie ścieków nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ z tego tytułu nie otrzyma żadnego przysporzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie opodatkowania sprzedaży działek) wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 28 października 2011 r. o nr ILPB1/415-924/11-5/AG i ILPB1/415-924/11-6/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-924/11-5/AG, interpretacja indywidualna

ILPB1/415-924/11-6/AG, interpretacja indywidualna