Z którego dnia należy przyjąć średni kurs waluty NBP dla wyceny otrzymanego towaru, a tym samym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 października 2011 r., znak ILPB1/415-927/11-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w dniu 14 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka z tytułu podatku dochodowego rozlicza się za pomocą ksiąg handlowych.

Spółka jest firmą handlową. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupów towarów w kraju, na terenie Europy oraz innych kontynentach.

Z importem towarów z odległych państw np. z Chin wiążą się znaczne rozbieżności pomiędzy datą wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, a datą fizycznego otrzymania towarów i faktury. Spółka musi dokonać wyceny towaru na złotówki z faktury kontrahenta wystawionej w walucie obcej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Z którego dnia należy przyjąć średni kurs waluty NBP dla wyceny otrzymanego towaru, a tym samym do przeliczenia kosztów uzyskania przychodów na PLN, czy właściwym będzie średni kurs waluty NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury...

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty w walutach obcych należy przeliczyć według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, rachunku, bez względu na okres w jakim ujęto koszt w księgach rachunkowych.

Art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Dzień poniesienia kosztu został zdefiniowany w art. 22 ust. 5d ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczy to ujętych jako koszty rezerw lub biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak z tego wynika, dla momentu uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu istotna jest data, pod jaką koszt zaksięgowano.

W ocenie Wnioskodawczyni zasada ta nie dotyczy jednak przeliczania kosztów uzyskania przychodów poniesionych w walutach obcych. Nie można bowiem ustalić wartości transakcji walutowej w przeliczeniu na złotówki w oderwaniu od zasad ustalania różnic kursowych.

W odniesieniu do różnic kursowych przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią, że jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia ? to powstają dodatnie różnice kursowe, a w sytuacji odwrotnej ? ujemne różnice kursowe. Z kolei w art. 24c ust. 7 ww. ustawy jest wyjaśnione, co należy rozumieć pod pojęciem ?koszt poniesiony?. Za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Zatem do przeliczania wartości kosztu poniesionego w walucie obcej w ocenie Wnioskodawczyni należy przyjąć średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, rachunku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy organ wskazuje, że wniosek w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego został rozstrzygnięty w dniu 24 października 2011 r. odrębną interpretacją nr ILPB1/415-927/11-3/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje ILPB1/415-927/11-3/IM, interpretacja indywidualna