Przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków (...)

Przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2010 r. (data wpływu 17 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 15 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W dniu 15 listopada 2010 r. do tut. organu wpłynęło uzupełnienie do przedmiotowego wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035) w dniu 25 maja 2010 r. Wnioskodawca zawarł porozumienie z organizacją związkową w sprawie obniżenia wymiaru czasu pracy, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy. Pracownikowi przysługuje w tym okresie, oprócz wynagrodzenia za pracę w obniżonym wymiarze czasu pracy, świadczenie z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców. Od kwoty finansowanej ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych będą odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zatem przedmiotowe świadczenie będzie przychodem pracownika, mimo że nie jest wprost wymienione w art. 12 ustawy o podatku dochodowym, a pobrana zaliczka na podatek będzie podlegała przekazaniu na podstawie art. 38 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będąc zakładem pracy chronionej, Wnioskodawca winien przekazać kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wypłacanych na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035):

  1. zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.):
    1. 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
    2. 90% na Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych czy też:
  2. na zasadach ogólnych do urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, winien przekazać kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wypłacanych na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125. poz. 1035) zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.):

  1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy:
    1. 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
    2. 90% na Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
  2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a):
    1. na zasadach określonych w art. 38 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jednym ze źródeł przychodu podlegającym opodatkowaniu tym podatkiem jest stosunek pracy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu wyżej powołanej ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 cyt. ustawy).

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać pracownik, czy też inna osoba nie związana (aktualnie lub w przeszłości) z pracodawcą. Wypłacane pracownikom świadczenia z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, mieszczą się niewątpliwie w przychodach ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do postanowień art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy będący zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

  1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art.

    27 ust. 1, przekazują:
    1. w 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
    2. w 90% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
  2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a), przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

Zatem wymieniony wyżej przepis prawa podatkowego uprawnia płatnika będącego zakładem pracy chronionej do przekazywania podatku dochodowego na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych i zwalniają tego płatnika z obowiązku przekazywania na rzecz organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od dochodu pracownika za miesiące, w których jego dochód nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej oraz miesiąca, w którym następuje przekroczenie.

Po przekroczeniu wymienionej kwoty, zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Reasumując, zakład pracy chronionej jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, pobrane zaliczki na podatek dochodowy od przychodów określonych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od otrzymanych przez pracowników świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ? winien przekazać według zasad określonych w art. 38 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika