Skutki podatkowe uregulowania przez płatnika składek do ZUS.

15.11.2013

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedstawiony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Wnioskodawcę kwoty zaległych składek ZUS, które zapłacić powinni wykonawcy umów o dzieło, których umowy, w wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS przekwalifikowane zostały na umowy zlecenia.

Sp. z o.o. jest firmą świadcząca usługi szkoleniowe. We wrześniu 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził kontrolę, w toku której stwierdzono zawieranie przez płatnika - Sp. z o.o. umów o dzieło z wykładowcami na przeprowadzanie szkoleń, co do których, zgodnie z kodeksem cywilnym, należało zastosować przepisy dotyczące zlecenia.

Spółka została zobowiązana do odprowadzenia od podpisanych w 2009 roku umów o dzieło składek ZUS jak od umowy zlecenia. Korekty zgłoszeń do ZUS i deklaracji DRA zostały sporządzone w uzgodnionym terminie. Wpłata zaległych składek do ZUS miała miejsce w maju 2013 roku, przy czym ze środków spółki, decyzją prezesa, pokryte zostały składki finansowane przez płatnika jak i ubezpieczonych, bez wzywania byłych wykonawców zakwestionowanych umów o dzieło do wpłaty na konto spółki składek, które winny być przez nich opłacone.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dlatego też zapłacone w 2013 roku za byłych zleceniobiorców składki na ubezpieczenia społeczne za 2009 rok w świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowią przychód byłych zleceniobiorców, ponieważ otrzymali oni nieodpłatne świadczenie od zleceniodawcy, który zapłacił składki, które powinny być sfinansowane ze środków ubezpieczonych.

Przychód ten ma swoje źródło w przychodach z działalności wykonywanych osobiście, tj. umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego czy zleceniobiorcy nadal wykonują na rzecz spółki umowę zlecenia, czy też nie. Datą powstania przychodu jest data wpłaty ww. składek przez spółkę jako płatnika na konto ZUS (maj 2013 r.).

Spółka po konsultacji z oddziałem zakładu ubezpieczeń społecznych, wpłaciła zaległe składki wg kwot podanych przez pracownicę oddziału ZUS, tak aby spółka nie wykazywała w ZUS żadnych zaległości, które uniemożliwiłyby uzyskanie zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek ZUS, o które zaraz po dokonanych wpłatach starała się spółka. Wpłacone nie były więc kwoty wynikające z protokołu sporządzonego przez Wydział Kontroli Płatników Składek. Pracownica oddziału ZUS zajmująca się kontem Sp. z o.o. dokonała szczegółowego rozliczenia konta płatnika i przerachowała bieżące wpłaty składek z lat 2010, 2011, 2012 i 2013 oraz nadpłaty, które posiadała spółka, na poczet zaległości z 2009 roku. Po uwzględnieniu innych przesunięć między wpłatami na rzecz ubezpieczeń społecznych, zdrowotnych jak również na FP i FGŚP, o których powodach i celowości nie ma wiedzy spółka, ZUS podał trzy kwoty do wpłaty na poszczególne konta: ubezpieczenia społecznego, zdrowotnego i składki na FP i FGŚP. Wg ZUS wpłaty zostały rozliczone zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 78, poz. 465 z późn. zm.). Podając sumy do wpłaty nie udzielono spółce informacji ile złotych z podanych kwot stanowią składki, których obowiązkiem sfinansowania obciążony był płatnik, a ile złotych z podanych kwot stanowią składki, którymi obciążeni powinni być byli zleceniobiorcy. Mimo złożonego na piśmie wniosku do ZUS o szczegółowe rozpisanie składowych wpłaconych sum składek, w odpowiedzi pisemnej, nie podano też spółce jaką kwotę wpłaconych środków stanowiły odsetki jakie powinien zapłacić każdy z byłych zleceniobiorców od swojej składki, którą pokryła mu spółka. W związku z wyżej opisaną sytuacją Wnioskodawca planuje uregulować sprawę ustalenia wysokości i sposobu opodatkowania przychodu powstałego u byłych zleceniobiorców.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowym będzie wykazanie powstałego przychodu u byłych zleceniobiorców na formularzu PIT-11 za 2013 rok? W jakiej kwocie spółka powinna wykazać przychód u byłych zleceniobiorców?
Kto i w jakim terminie zobowiązany będzie do wpłaty na konto urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od powstałego u zleceniobiorców przychodu w przypadku, gdy z częścią byłych zleceniobiorców z 2009 roku spółkę nie łączą już żadne stosunki prawne i w przypadku gdy spółka współpracuje nadal z byłymi zleceniobiorcami, którzy i obecnie wykonują dla niej zlecenie lub są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę?
Czy kwoty powstałego przychodu u byłych zleceniobiorców powinny znaleźć się w deklaracji rocznej PIT-4R za 2013 rok skoro przychód będzie wykazany w PIT-11 za 2013 rok?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiadając na pierwsze zadane pytanie, kwotę niepobranych w 2009 roku składek na ubezpieczenia społeczne, w części, w której powinny być pokryte ze środków zleceniobiorcy, a które uregulowane zostały ze środków spółki, wykazać należy w PIT-11 za 2013 rok w części E formularza: dochody podatnika, pobrane zaliczki oraz pobrane składki, w wierszu zatytułowanym ?działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2,4,6 (z wyjątkiem czynności wymienionych w wierszu 7) i 7-9 ustawy, w tym umowy zlecenia i o dzieło", w poz. 55. W pozycji 56 ?koszty uzyskania przychodów" należy wykazać koszty w wysokości 20% z poz. 55, w poz. 57 dochód będący różnicą między kwotą z poz. 55 i 56, a poz. 58 formularza - ?zaliczka pobrana przez płatnika" zero złotych. Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko takie jest prawidłowe, ponieważ jak wskazano już w opisie stanu faktycznego, przychód ten ma swoje źródło w przychodach z działalności wykonywanych osobiście, tj. umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego czy zleceniobiorcy nadal wykonują na rzecz spółki umowę zlecenia, czy też nie.

Jeśli chodzi o kwotę wykazanego w formularzu PIT-11 przychodu Wnioskodawca uważa, że powinna to być kwota wynikająca ze zsumowania wszystkich składek z całego 2009 roku dotyczącego danej osoby, które powinny być sfinansowane z kwoty brutto umów - czyli przez byłego zleceniobiorcę, wykazanych na raportach RCA lub RZA w związku z dokonywanymi korektami, zgodnie z dostarczonym przez ZUS protokołem kontroli. Nie jest możliwe wskazanie odsetek zapłaconych przez spółkę od umorzonych składek, które winni byli pokryć byli zleceniobiorcy. Nie jest więc możliwe podwyższenie kwot przychodu o te odsetki. Przychód nie może bowiem zostać hipotetycznie przypisany podatnikowi, lecz musi zostać ustalony zgodnie ze wskazaniami zawartymi w treści art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 1 - 4.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym nie sposób stwierdzić, który były zleceniobiorca (w przypadku Wnioskodawcy korekty 2009 roku dotyczą 28 osób), rzeczywiście otrzymał owe świadczenie w postaci pokrycia odsetek od części składek, które powinien pokryć z własnych środków i jaka jest jego wartość. Dodatkowym utrudnieniem w ustaleniu tych odsetek jest fakt, że u każdego z byłych zleceniobiorców występują różne terminy, od których odsetki winny być naliczane, ponieważ każda z tych osób wykonywała zakwestionowaną umowę w różnych miesiącach 2009 roku i różnie otrzymywała za nie zapłaty, co wpływało na terminy wykazania w deklaracjach DRA składek i termin ich wpłaty. Jeżeli wartości odsetek nie da się ustalić w odniesieniu do byłych zleceniobiorców, to brak jest zdaniem Wnioskodawcy przesłanek do uwzględnienia ich w podstawie opodatkowania przychodu z działalności wykonywanej osobiście.

Odpowiadając na drugie postawione pytanie Wnioskodawca uważa, że niezależnie od tego czy z byłymi zleceniobiorcami spółkę łączą jeszcze jakieś umowy, kwotę podatku w poz. 58 formularza PIT-11 należy wykazać zero - 0,00 zł, ponieważ osoby te mają przecież obowiązek uwzględnić w swoim rocznym zeznaniu podatkowym za 2013 rok kwoty przychodu wykazane w informacji PIT-11, a w rezultacie zapłacić wynikający z tego zeznania podatek dochodowy w terminie do 30 kwietnia następnego roku. Z kilkoma osobami - byłymi wykonawcami z 2009 roku zakwestionowanych umów o dzieło, łączy obecnie spółkę stosunek pracy, a z kilkoma innymi umowa-zlecenia.

Wnioskodawca uważa, że nie ma prawa potrącić tym osobom od uzyskiwanego obecnie przychodu, należnego do wpłaty przez nich podatku, bo wynikałoby z tego, że osoby te byłyby inaczej potraktowane - w zasadzie wręcz gorzej niż te, z którymi spółka już dawno nie utrzymuje żadnych stosunków. Zdaniem Wnioskodawcy byłoby to naruszenie art. 2 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że żadna z osób, których umowy z 2009 roku zostały zakwestionowane przez ZUS nie jest chętna współpracować w sprawie zwrotu na konto firmy pokrytych zaległych składek. Podobnie sprawa się ma z zapłatą podatku od sfinansowanych składek ZUS - stąd Wnioskodawca obstaje za stanowiskiem potraktowania wszystkich tych osób równo, tzn. tak, aby po zapoznaniu się ze sporządzoną przez spółkę deklaracją PIT-11 za 2013 rok i pisemnym wyjaśnieniem powstania dodatkowego przychodu, to te osoby mogły odprowadzić ewentualną dopłatę w podatku do urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia 2014 r.

Odpowiadając na trzecie zadane pytanie Wnioskodawca jest zdania, że kwoty przychodu byłych zleceniobiorców wykazane w PIT-11 za 2013 rok w żaden sposób nie mają związku z kwotami wykazywanymi w rocznym zeznaniu PIT-4R. Jak nazwa wskazuje deklaracja PIT-4R to ?deklaracja roczna o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy". Skoro spółka nie pobierze żadnych zaliczek na podatek, nie ma podstaw do wykazywania przychodu byłych zleceniobiorców, o których cały czas mowa w niniejszym wniosku, w deklaracji PIT-4R za 2013 rok. Gdyby kwoty te jednak wykazać w tej deklaracji, nasuwałby się fałszywy wniosek, że to Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek dopłaty podatku, a jak już wcześniej wspomniano zrobią to byli zleceniobiorcy przy okazji rozliczenia rocznego za 2013 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w treści art. 10 ust. 1 rozróżnia źródła przychodów, którymi są m.in.

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 13 pkt 8 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

? z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W przypadku zleceniobiorców, którzy nie zwrócili płatnikowi zapłaconych za nich składek (należnych z tytułu zawartej umowy-zlecenia) w roku podatkowym, w którym płatnik zapłacił za ubezpieczonego składkę, przychód zleceniobiorcy (podatnika) należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć poprzez pojęcie ?nieodpłatny?. Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń.

Na gruncie języka polskiego ?nieodpłatny? znaczy tyle co: ?niewymagający opłaty?.

W świetle powyższego, uznać należy, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

W związku z powyższym pojęcie ?nieodpłatne świadczenie? w prawie podatkowym ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem ubezpieczonego (byłego zleceniobiorcy) jest ta część należności uiszczonej przez płatnika składek, którą zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych powinien zapłacić ubezpieczony i której w roku jej opłacenia ubezpieczony nie zwrócił płatnikowi.

W przypadku byłego zleceniobiorcy, który nie zwrócił płatnikowi zapłaconych za niego składek w roku podatkowym, w którym płatnik zapłacił za ubezpieczonego składkę, przychód zleceniobiorcy (podatnika) należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uiszczając bowiem za byłego zleceniobiorcę zaległe składki na ubezpieczenie społeczne (należne z dochodu zleceniobiorcy) zleceniodawca reguluje zobowiązanie zleceniobiorcy należne wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (nie jest to więc świadczenie z tytułu umowy zlecenia).

Jako, że zapłacone składki - jako świadczenia nieodpłatne - stanowią przychody z innych źródeł, to Wnioskodawca nie ma obowiązku obliczenia, poboru i odprowadzenia od tych świadczeń zaliczek na podatek oraz wystawienia informacji PIT-11. Zobowiązany jest natomiast, na podstawie art. 42a ww. ustawy, do wystawienia informacji PIT-8C. Zgodnie bowiem z treścią art. 42a osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W konsekwencji - z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie jest zobligowany do naliczania i poboru zaliczki na podatek dochodowy - kwestia deklarowania ewentualnych zaliczek na podatek w deklaracji rocznej PIT-4R jest bezprzedmiotowa.

Powstały przychód podlegać będzie wykazaniu i opodatkowaniu dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym, składanym przez podatnika otrzymującego świadczenie.

Reasumując, nieprawidłowym będzie wykazanie powstałego przychodu u byłych zleceniobiorców na formularzu PIT-11 za 2013 rok. Przychód ten - w wysokości należności uiszczonej przez płatnika składek, którą zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych powinien zapłacić ubezpieczony i której w roku jej opłacenia ubezpieczony nie zwrócił płatnikowi - jest przychodem ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ?innych źródeł?, który Wnioskodawca ma obowiązek wykazać w informacji PIT-8C bez konieczności poboru zaliczki na podatek dochodowy i wykazania jej w deklaracji PIT-4R.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano więc za nieprawidłowe.

Wprawdzie Wnioskodawca wyraził pogląd, że nie ciąży na nim obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy jak i wykazania jej w deklaracji PIT-4R, co niniejszą interpretacją tut. Organ potwierdza, jednakże brak tego obowiązku wynika z innych przyczyn niż wskazane przez Zainteresowanego. Jak bowiem stwierdzono w interpretacji brak obowiązku poboru zaliczki wynika z faktu, że powstały u zleceniobiorcy przychód zalicza się do ?innych źródeł?, co już z mocy prawa powoduje, że podmiot stawiający świadczenie do dyspozycji nie ma obowiązku naliczania i poboru zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawca zaś uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że z uwagi na fakt, że z kilkoma osobami - byłymi wykonawcami z 2009 roku zakwestionowanych umów o dzieło, łączy obecnie spółkę stosunek pracy, a z kilkoma innymi umowa-zlecenia, że nie ma prawa potrącić tym osobom od uzyskiwanego obecnie przychodu, należnego do wpłaty przez nich podatku, bo wynikałoby z tego, że osoby te byłyby inaczej potraktowane - w zasadzie wręcz gorzej niż te, z którymi spółka już dawno nie utrzymuje żadnych stosunków, co - zdaniem Wnioskodawcy - byłoby naruszeniem art. 2 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.

Podobnie w przypadku ustalenia wysokości przychodu tut. organ potwierdza, że przychodem tym jest tylko kwota zapłaconych składek bez uiszczonych przez płatnika odsetek za zwłokę, jednakże nie z tej przyczyny, że - jak wskazał Wnioskodawca - przychodem nie są odsetki z uwagi na brak możliwości przypisania ich do poszczególnych zleceniobiorców, lecz z tego powodu, że - co wskazano w interpretacji - przychodem są tylko zapłacone składki bez należnych od ich płatnika odsetek za zwłokę. Fakt, czy płatnik składek ma możliwość ich przypisania do poszczególnych zaległości w ich wpłacie i czy występują przy tej czynności problemy natury technicznej, nie ma wpływu na rozstrzygnięcie sprawy w sferze podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.