Określenie daty powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu pomocy finansowej udzielonej na zasadach (...)

Określenie daty powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu pomocy finansowej udzielonej na zasadach określonych w zarządzeniu MSWiA z dnia 19 marca 1993 r. (Dz. Urz. MSWiA Nr 3, poz. 40 z późn. zm.).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia daty uzyskania przychodu ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 24 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia daty uzyskania przychodu, uzupełniony w dniu 18 grudnia 2007 r.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1997 r. udzielono funkcjonariuszowi pomocy finansowej na cele mieszkaniowe. Pomocy tej udzielono na zasadach określonych w zarządzeniu nr 41 MSWiA z dnia 19 marca 1993 r. (Dz.Urz. MSWiA Nr 3, poz. 40 z póź. zm.). Zarządzenie przewidywało konieczność zwrotu omawianego świadczenia w przypadku funkcjonariuszy, których służba trwa krócej niż dziesięć lat. Bezzwrotny charakter świadczenie miało jedynie w odniesieniu do otrzymujących je funkcjonariuszy, których okres stałej służby wynosi co najmniej 10 lat, a także emerytów i rencistów. Wobec tego udzielona pomoc finansowa w momencie jej udzielania nie miała charakteru bezzwrotnego (o ile nie dotyczyła funkcjonariuszy, których okres służby stałej przekroczył dziesięć lat), ale dopiero z chwilą spełnienia oznaczonych warunków, po upływie określonego czasu, pomoc ta stawała się bezzwrotna i ulegała umorzeniu, tym samym stając się źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu.

W konsekwencji w 2007 r. funkcjonariusz spełnił ostatni warunek umorzenia pobranej pomocy, tj. upłynął okres dziesięciu lat służby stałej w policji, w wyniku czego kwota pomocy została umorzona, w tym roku powstał zatem przychód, który powinien być wykazany w zeznaniu podatkowym za 2007 r.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


W jakiej dacie powstał przychód podlegający opodatkowaniu, tj. w dacie faktycznego otrzymania pomocy, czyli w roku 1997 czy w roku 2007 po upływie dziesięcioletniego okresu służby stałej, jeżeli pomocy finansowej udzielono na zasadach określonych w zarządzeniu MSWiA z dnia 19 marca 1993 r. (Dz. Urz. MSWiA Nr 3, poz. 40 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty pomocy finansowej udzielone funkcjonariuszom, którym dziesięcioletni staż służby stałej minie w 2007 r., a pomoc została im wypłacona do dnia 29 października 1997 r., tj. do dnia wejścia w życie zarządzenia MSWiA z dnia 30 września 1997 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu dla policjantów (M.P. Nr 76, poz. 709), stanowią przychód w 2007 roku i podlegają opodatkowaniu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W stanie prawnym obowiązującym w latach 1992 - 1997, pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe, udzielona m.in. funkcjonariuszom Policji na podstawie zarządzenia nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993 r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 40 z późn. zm.) 'co do zasady' miała charakter zwrotny.

Bezzwrotny charakter miało jedynie świadczenie w odniesieniu do otrzymujących je funkcjonariuszy, których okres służby stałej wynosi, co najmniej 10 lat, a także emerytów i rencistów.

Zarządzenie przewidywało konieczność zwrotu omawianego świadczenia w przypadku funkcjonariuszy, których stała służba trwa krócej niż 10 lat, a w razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem tego okresu, udzielona pomoc finansowa podlegała zwrotowi z zastosowaniem umorzenia w wysokości 1/10 kwoty tej pomocy za każdy pełny rok służby stałej. Warunkiem otrzymania pomocy było złożenie przez funkcjonariusza zabezpieczenia w postaci weksla gwarancyjnego, poręczonego przez dwóch żyrantów, a w przypadku umorzenia pomocy finansowej (wywiązania się funkcjonariusza z warunków określonych w zarządzeniu) weksel podlegał zwrotowi.

A zatem świadczenie było bezzwrotne w przypadku emerytów i rencistów lub po upływie dziesięciu lat stałej służby funkcjonariusza.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) powstał w przypadku funkcjonariuszy z dniem przekroczenia dziesięciu lat służby stałej lub w przypadku funkcjonariuszy zwolnionych ze służby stałej przed upływem dziesięciu lat w momencie zastosowania umorzenia 1/10 kwoty pomocy za każdy rok służby stałej.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych osób fizycznych (funkcjonariuszy). Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Komenda Wojewódzka Policji, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni funkcjonariusze.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika