Czy umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%?

Czy umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko firmy E. S. Spółki z o. o. przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2007r. (data wpływu 01.10.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 01.10.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka mająca siedzibę w Polsce otrzymała pożyczkę pieniężną (w EURO) od spółki, która ma siedzibę na terytorium Czech. Umowa pożyczki została zawarta w Czechach dnia 19.07.2007r., pieniądze zostały przelane z konta czeskiej spółki w Czechach na konto Wnioskodawcy w Polsce tego samego dnia. Pożyczka została przeznaczona na zakup przez polską spółkę nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polski.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy taka umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%...

Zdaniem Wnioskodawcy nie ciąży na niej obowiązek podatkowy z tytułu ww. umowy pożyczki, gdyż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce, wobec niespełnienia przesłanek zawartych w art. 1 ust. 4 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tj. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz.450). Z przedstawionego stanu faktycznego wynika bowiem, że miejsce zawarcia umowy pożyczki, jak również pieniądze będące przedmiotem tej umowy w dniu jej zawarcia znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Dokonanie czynności prawnej podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, pod warunkiem, że czynność ta należy do zakresu przedmiotowego podatku, określonego w art. 1 ust. 1-3 oraz gdy zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 1 ust. 4 i 6 ww. ustawy.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 1 ust. 4 pkt. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają czynności, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium RP. Należy zaznaczyć, że dla opodatkowania określonej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych obydwa warunki muszą zostać spełnione kumulatywnie. Jeżeli zostanie spełniony tylko jeden z nich, nie powstanie obowiązek podatkowy.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że wprawdzie nabywca (pożyczkobiorca) ma siedzibę na terytorium RP, jednakże umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Polski. Wobec powyższego nie został spełniony jeden z obligatoryjnych warunków wymienionych w ustawie i nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie polskiej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

IPPB2/436-10/09-2/AF, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika