Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie ustalenia nieograniczonego obowiązku podatkowego oraz (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów ? uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 762/09 ? stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia nieograniczonego obowiązku podatkowego oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania otrzymanej emerytury z zagranicy wypłacanej z pracowniczego programu emerytalnego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia nieograniczonego obowiązku podatkowego oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania otrzymanej emerytury z zagranicy wypłacanej z pracowniczego programu emerytalnego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

1. Wnioskodawca jest obywatelem brytyjskim. W 1996 r. Zainteresowany zawarł związek małżeński z obywatelką polską. Wnioskodawca wraz z żoną przebywa okresowo w Polsce, jednak jego łączny czas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przekracza 183 dni w roku podatkowym. W ciągu każdego roku Zainteresowany spędza część roku w Wielkiej Brytanii, część roku w Hiszpanii oraz część roku w Polsce. W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa możliwość zamieszkania w Polsce (stworzenia w Polsce ośrodka interesów życiowych). Zainteresowany sprzedał cały posiadany majątek nieruchomy w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie posiada za granicą innego majątku, z wyjątkiem pozostałości po sprzedanym domu (wyposażenie). Zainteresowany posiada za granicą wyłącznie jeden rachunek bankowy, na który przelewana jest emerytura, wypłacana przez towarzystwo ubezpieczeń. Zainteresowany nie jest zatrudniony za granicą, nie prowadzi tam działalności gospodarczej, nie należy do żadnych organizacji społecznych ani kulturalnych, nie pełni jakichkolwiek funkcji społecznych lub publicznych. W Polsce majątek nieruchomy posiada żona Wnioskodawcy. Zainteresowany kończy sprowadzać do domu żony całe wyposażenie ze sprzedanego domu w Wielkiej Brytanii (meble, obrazy i inne ruchomości). Wyposażenie to posiada znaczną wartość materialną. Ponadto dla Zainteresowanego wyposażenie to posiada istotną wartość emocjonalną. Wnioskodawca posiada w Polsce rachunek bankowy wraz ze zdeponowaną znaczną kwotą pieniężną (w złotówkach i w funtach). Zainteresowany zamierza obecnie spędzać w każdym kolejnym roku podatkowym jeden miesiąc w Niemczech, dwa tygodnie w Belgii, dwa tygodnie we Francji, dwa miesiące w Wielkiej Brytanii, od czterech do pięciu miesięcy w Hiszpanii oraz pozostałą część roku (trzy do czterech miesięcy) w Polsce.
2. Zainteresowany pobiera emeryturę. Emerytura jest wypłacana przez zakład ubezpieczeń w Wielkiej Brytanii. Z uwagi na uwarunkowania prawa brytyjskiego, wypłata emerytury przez zakład ubezpieczeń dokonywana jest wyłącznie na rachunki bankowe w Anglii. Wypłacana emerytura pochodzi z czterech polis emerytalnych, z czego dwie polisy stanowią część planu emerytalnego, który jest pracowniczym planem emerytalnym odpowiadającym regulacjom wynikającym z Dyrektywy Nr 2003/41 W/E Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z 23 września 2003 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy opisane powyżej działania Wnioskodawcy mogą być uznane za prowadzące do stworzenia w Polsce ośrodka interesów życiowych oraz czy w przypadku uznania, że Zainteresowany posiada w Polsce centrum interesów życiowych podlegać będzie on w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przy uwzględnieniu, iż Zainteresowany nadal większą część każdego roku podatkowego (osiem do dziewięciu miesięcy) zamierza spędzać za granicą (Niemcy, Belgia, Francja, Wielka Brytania oraz Hiszpania). W żadnym z tych krajów nie będzie przebywał dłużej niż 183 dni w roku podatkowym i nigdzie za granicą nie posiada ośrodka interesów życiowych...
2. Czy w przypadku uznania, iż Zainteresowany podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, emerytura otrzymywana przez Zainteresowanego w Wielkiej Brytanii (wypłata wyłącznie na rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii), stanowiąca środki wypłacane z pracowniczego programu emerytalnego, podlegać będzie w Polsce zwolnieniu podatkowemu, przewidzianemu w treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy.

1. W przypadku zamieszkania przez niego w Polsce (stworzenia w Polsce ośrodka interesów życiowych), Zainteresowany podlegać będzie w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nawet przy uwzględnieniu, iż nadal większą część każdego roku podatkowego zamierza on spędzać za granicą (Niemcy, Belgia, Francja, Wielka Brytania oraz Hiszpania). Zdaniem Wnioskodawcy ustalenie w jakim kraju znajduje się ośrodek interesów życiowych danej osoby fizycznej może nastręczać pewne trudności. W ocenie Zainteresowanego jego związki osobiste (np. więzi rodzinne - małżeństwo z obywatelką polską; więzi towarzyskie - rodzina i znajomi żony mieszkający w Polsce) oraz związki ekonomiczne z państwem polskim (majątek nieruchomy żony położony w Polsce, lokaty bankowe zdeponowane w bankach polskich, brak jakiegokolwiek innego majątku za granicą) pozwalają przyjąć, iż w przypadku regularnych pobytów w Polsce (kilka miesięcy w ciągu każdego roku podatkowego) tutaj właśnie zlokalizowany jest jego ośrodek interesów życiowych. Wnioskodawca podkreśla, że nie jest związany żadnymi więzami ekonomicznymi czy towarzyskimi z innymi krajami, co do których mogłaby powstać wątpliwość co do istnienia tam ośrodka interesów życiowych. Dzieci Zainteresowanego są już dorosłe i żyją we własnych rodzinach. Pobyty Wnioskodawcy w Polsce nie są związane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a mają jedynie podłoże uczuciowe i emocjonalne (np.

   dom żony umeblowany przez Zainteresowanego, wspólni znajomi). Zainteresowany i Jego żona nie dysponują innym miejscem za granicą, do którego mogliby w każdym, dowolnie wybranym czasie powrócić i przebywać w nim bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych. W trakcie podróży zagranicznych Zainteresowany wraz z żoną zatrzymują się bowiem bądź w hotelach bądź u znajomych lub członków rodziny. W żadnym z tych krajów Wnioskodawca nie będzie przebywał dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W konsekwencji, w ocenie Zainteresowanego należy przyjąć, iż Jego stanowisko w odniesieniu do postawionego pytania jest prawidłowe.

2. W ocenie Zainteresowanego w przypadku uznania, iż podlega on w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę w Wielkiej Brytanii (wypłacana wyłącznie na rachunek bankowy Zainteresowanego w Wielkiej Brytanii), stanowiąca środki wypłacane z pracowniczego programu emerytalnego, podlegać będzie w Polsce zwolnieniu podatkowemu przewidzianemu w treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest m. in. emerytura. Art. 17 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) stanowi, iż z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ust. 2 Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Emerytura pobierana przez Zainteresowanego nie posiada charakteru emerytury za funkcje publiczne (art. 18 ust. 2 Konwencji), w związku z czym, w razie posiadania przez Zainteresowanego miejsca zamieszkania (ośrodka interesów życiowych) w Polsce, środki z tytułu emerytur wypłacanych w Wielkiej Brytanii podlegałyby opodatkowaniu w Polsce. Art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika. Część emerytury pobieranej przez Zainteresowanego pochodzi z planu emerytalnego, będącego pracowniczym programem emerytalnym. Zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, iż zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ww. ustawy dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym na podstawie przepisów ustawy z 20 lipca 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, póz. 1207 z późn. zm.), jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej na podstawie przepisów właściwych tym państwom (tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 lutego 2008 r.; sygn. III SA/Wa 1961/07). Wnioskodawca uważa, iż w razie uznania, że podlega on w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, emerytura otrzymywana przez niego w Wielkiej Brytanii (wypłacana wyłącznie na rachunek bankowy Zainteresowanego w Wielkiej Brytanii), stanowiąca środki wypłacane z pracowniczego programu emerytalnego, podlegać będzie w Polsce zwolnieniu podatkowemu przewidzianemu w treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 26 maja 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-239/09-2/AJ stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. jest:

• prawidłowe ? w zakresie ustalenia nieograniczonego obowiązku podatkowego,
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymywanej emerytury z zagranicy wypłacanej z pracowniczego programu emerytalnego.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 5 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.). Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 3 lipca 2009 r. znak ILPB2/415W-53/09-2/AM. W dniu 28 lipca 2009 r. wpłynęła do tutejszego organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie w części uznającej za nieprawidłowe stanowisko Skarżącego w zakresie zwolnienia z opodatkowania w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymywanego świadczenia emerytalnego z zagranicy.

Wyrokiem z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 762/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację w części uznającej stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Dnia 4 stycznia 2010 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 762/09 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, iż zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) updof dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.

W związku z powyższym, pismem z dnia 17 lutego 2010 r. nr ILPB2/415-239/09-3/AJ, na podstawie art. 169 § 1 ww. ustawy, wezwano Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia, poprzez wskazanie czy emerytura, którą otrzymuje Wnioskodawca wypłacana jest ze środków pracowniczego programu emerytalnego, utworzonego i działającego w Wielkiej Brytanii (czyli w innym niż Polska Państwie Członkowskim Unii Europejskiej) w oparciu o przepisy właściwe temu Państwu...

Wezwanie wysłano w dniu 17 lutego 2010 r., skutecznie doręczono dnia 19 lutego 2010 r., zaś w dniu 1 marca 2010 r. (data nadania 24 lutego 2010 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

Zainteresowany w odpowiedzi na ww. wezwanie wskazał, że emerytura, którą otrzymuje wypłacana jest z czterech polis emerytalnych, przy czym dwie polisy stanowią część planu emerytalnego, który jest pracowniczym planem emerytalnym odpowiadającym regulacjom wynikającym z Dyrektywy Nr 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.

Urz. UE L 235 z 23 września 2003 r.). W świetle powyższego Zainteresowany wskazał, iż emerytura którą otrzymuje, w zakresie dwóch polis stanowiących część planu emerytalnego wypłacana jest ze środków pracowniczego programu emerytalnego, utworzonego i działającego w Wielkiej Brytanii (czyli w innym niż Polska Państwie Członkowskim Unii Europejskiej) w oparciu o przepisy właściwe temu państwu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 762/09 ? stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeżeli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a ww. ustawy, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie 'osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie' oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja 'osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie? odnosi się zatem bezpośrednio do określenia 'miejsce zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem brytyjskim, który zawarł związek małżeński z obywatelką polską. Zainteresowany wraz z żoną przebywa okresowo w Polsce, jednak jego łączny czas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przekracza 183 dni w roku podatkowym. Pozostałą część roku podatkowego Zainteresowany zamierza spędzać za granicą (Niemcy, Belgia, Francja, Wielka Brytania, Hiszpania). Wnioskodawca sprzedał cały posiadany majątek nieruchomy w Wielkiej Brytanii. Zainteresowany nie posiada za granicą innych nieruchomości. Ponadto nie osiąga żadnych przychodów w Wielkiej Brytanii, z wyjątkiem emerytury, która jest przelewana na rachunek bankowy, który Zainteresowany posiada w tym państwie. W Polsce majątek nieruchomy posiada żona Zainteresowanego. Natomiast Wnioskodawca posiada w Polsce rachunek bankowy wraz ze zdeponowaną znaczną kwotą pieniężną, a ponadto jest w trakcie sprowadzania do domu żony całego wyposażenia ze sprzedanego domu w Wielkiej Brytanii, które posiada znaczną wartość materialną, jak i emocjonalną. W pozostałych państwach, w których Zainteresowany będzie przebywać przez pozostałą część roku podatkowego, nie jest związany żadnymi więzami ekonomicznymi i osobistymi. Ponadto, jak wskazuje, nigdzie za granicą nie posiada ośrodka interesów życiowych.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić iż Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać, że działania Jego prowadzą do stworzenia w Polsce ośrodka interesów życiowych. W związku z powyższym, jeżeli Zainteresowany utworzy w Polsce ośrodek interesów życiowych, to pomimo że nie będzie przebywać na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym będzie miał nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Natomiast w odniesieniu do emerytury otrzymywanej przez Wnioskodawcę w Wielkiej Brytanii, tut. organ stwierdza co następuje:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca pobiera emeryturę, która jest wypłacana przez zakład ubezpieczeń w Wielkiej Brytanii, wyłącznie na rachunki bankowe w Anglii. Emerytura pobierana przez Wnioskodawcę nie posiada charakteru emerytury za funkcje publiczne (art. 18 ust. 2 Konwencji).

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 ? emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Art. 18 ust. 2 Konwencji stanowi zaś, że:

1. Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie
2. Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, iż wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu - bowiem przepisy podatkowe nie definiują pojęcia 'funkcji publicznych' ? funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Z uwagi na to, że Wnioskodawca wskazał, że pobierana emerytura nie posiada charakteru emerytury za funkcje publiczne, wyłączenie z art. 18 ust. 2 Jego nie dotyczy.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca będzie miał w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy to otrzymywana z pracowniczego programu emerytalnego emerytura będzie opodatkowana tylko w Polsce.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika.

Pojęcie ?pracowniczego programu emerytalnego? obejmuje także pracownicze programy emerytalne prowadzone w innych Państwach Członkowskich Unii Europejskiej na podstawie przepisów tych Państw.

W związku z tym, zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ww. ustawy, dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy powołanej wcześniej ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że emerytura, którą otrzymuje Wnioskodawca, wypłacana jest z czterech polis emerytalnych, przy czym dwie polisy stanowią część planu emerytalnego, który jest pracowniczym planem emerytalnym odpowiadającym regulacjom wynikającym z Dyrektywy Nr 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z 23 września 2003 r.). W świetle powyższego Zainteresowany wskazał, iż emerytura którą otrzymuje, w zakresie dwóch polis stanowiących część planu emerytalnego wypłacana jest ze środków pracowniczego programu emerytalnego, utworzonego i działającego w Wielkiej Brytanii (czyli w innym niż Polska Państwie Członkowskim Unii Europejskiej) w oparciu o przepisy właściwe temu państwu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca będzie miał w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy to emerytura otrzymywana ze środków pracowniczego programu emerytalnego, utworzonego i działającego w Wielkiej Brytanii w oparciu o przepisy właściwe temu państwu, będzie opodatkowana tylko w Polsce, przy czym będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.