Na jakich zasadach będzie opodatkowany wnioskodawca posiadający świadectwa użytkowe wydane w zamian (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przyznaniem Podmiotom Trzecim świadectw użytkowych w zamian za umorzone akcje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej: ustawa PIT) ? tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zainteresowany jest obecnie akcjonariuszem polskiej spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: Spółka).

W przyszłości może dojść do umorzenia akcji Spółki będących własnością innego lub kilku innych akcjonariuszy Spółki aniżeli Wnioskodawca (dalej: Podmioty Trzecie). Umorzenie akcji Spółki będących własnością Pomiotów Trzecich nastąpi w sposób, o którym mowa w art. 360 § 2 pkt 3 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: KSH), tj. bez jakichkolwiek świadczeń na rzecz akcjonariuszy, z wyjątkiem przyznania im świadectw użytkowych.

W wyniku realizacji rozważanych działań, wszystkie akcje Spółki będące własnością Podmiotów Trzecich ulegną unicestwieniu. Jednocześnie Podmiotom Trzecim przyznane zostaną świadectwa użytkowe, o których mowa w art. 361 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH.

Procedura umorzenia akcji i przyznania Podmiotom Trzecim świadectw użytkowych, jak również zakres praw przysługujących Podmiotom Trzecim jako właścicielom świadectw użytkowych będzie wynikał ze statutu Spółki oraz będzie zgodny z przepisami KSH.

W związku z posiadaniem świadectw użytkowych Podmiotom Trzecim będzie przysługiwało prawo do uczestniczenia w dywidendzie wypłacanej przez Spółkę. Nie zostały dotychczas ustalone parametry rozważanych działań, w szczególności liczba wydawanych świadectw użytkowych oraz szczegółowy zakres i zasady wykonywania praw z nimi związanych. Nie jest przy tym wykluczone, iż do umarzania akcji Spółki będących własnością Podmiotów Trzecich i w związku z tym przyznawania Podmiotom Trzecim świadectw użytkowych będzie dochodziło w przyszłości kilkukrotnie.

Możliwa jest również sytuacja, w której po przyznaniu Podmiotom Trzecim świadectw użytkowych, zgodnie z przepisami KSH, będzie dochodziło do modyfikacji zakresu i/lub sposobu wykonywania praw ze świadectw użytkowych, w tym w szczególności poziomu dywidendy przypadającej na świadectwa użytkowe.

Na tym etapie nie jest rozstrzygnięte akcje których akcjonariuszy będą podlegały wskazanemu umorzeniu. Zakłada się jedynie, że nie będą umarzane akcje należące do Wnioskodawcy (Zainteresowany pozostanie akcjonariuszem i nie będzie uprawniony z tytułu posiadania świadectw użytkowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca jako akcjonariusz Spółki powinien kalkulować przychody z udziału w Spółce w związku z posiadaniem przez Podmioty Trzecie świadectw użytkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) (?). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W rezultacie, pod kątem ustalenia sposobu kalkulacji przychodów Wnioskodawcy z udziału w Spółce kluczowe pozostaje ustalenie ?udziału? w zysku przypadającego na Zainteresowanego, a w szczególności sposób w jaki należy pod tym kątem uwzględnić fakt posiadania przez Podmioty Trzecie świadectw użytkowych.

W pierwszej kolejności Zainteresowany zwraca uwagę, że w świetle przepisu art. 125 KSH, spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

W myśl art. 126 § 1 pkt 2 KSH, w zakresie nieuregulowanym w przepisach działu IV KSH (tj. odnoszącego się bezpośrednio do spółki komandytowo-akcyjnej), do spółki tej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej ? poza kwestiami enumeratywnie wymienionymi w art. 125 § 1 pkt 1, tj. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tych wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy.

W związku z tym, zarówno do zagadnień związanych z akcjami, jak też świadectwami użytkowymi odpowiednie zastosowanie znajdą przepisy dotyczące spółki akcyjnej.

W świetle przepisu art. 361 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH statut spółki komandytowo-akcyjnej (SKA) może przewidywać, że w zamian za akcje umorzone spółka wydaje świadectwa użytkowe bez określonej wartości nominalnej.

Świadectwa użytkowe mogą być imienne lub na okaziciela. W świetle § 2 i § 3 art. 361 KSH (znajdującego zastosowanie do SKA w konsekwencji odwołania z art. 126 § 1 pkt 2 KSH), jeżeli statut nie stanowi inaczej świadectwa użytkowe uczestniczą na równi z akcjami w dywidendzie oraz w nadwyżce majątku spółki pozostałej po pokryciu wartości nominalnej akcji.

Uprawniony ze świadectw użytkowych (podobnie jak akcjonariusz) może uczestniczyć w zysku spółki jedynie poprzez wypłatę na jego rzecz dywidendy.

Istota świadectw użytkowych powoduje, że kalkulując prawo do udziału w zysku należy uwzględnić zysk przypadający nie tylko na komplementariusza i akcjonariuszy ale również udział w zyskach przypisany do świadectw użytkowych, czyli w analizowanej sytuacji zysk przypadający na Podmioty Trzecie jako posiadaczy świadectw użytkowych.

W doktrynie powszechnie wskazuje się, że w przypadku wydania przez spółkę świadectw użytkowych, uprawnienie do udziału w zysku przysługuje obok wspólników spółki (zarówno komplementariusza jak i akcjonariuszy) również podmiotom uprawnionym z tychże świadectw.

Zysk jest zatem dzielony pomiędzy wspólników (komplementariuszy oraz akcjonariuszy) oraz uprawnionych ze świadectw użytkowych.

Z uwagi na istotę instytucji świadectw użytkowych, nie powinno budzić najmniejszych wątpliwości, że poziom zysków przypisany do świadectw użytkowych ma automatycznie przełożenie na udział w zysku wspólników, w tym w szczególności akcjonariuszy. Z uwagi bowiem na fakt, iż uprawnieni ze świadectw użytkowych, co do zasady, uczestniczą w zysku spółki komandytowo-akcyjnej na równi z akcjonariuszami, należy przyjąć, iż zysk przypadający na akcjonariuszy powinien być ustalony jako różnica pomiędzy całkowitym zyskiem spółki, a częścią zysku przypadającą na komplementariuszy oraz uprawnionych ze świadectw.

Jak zostało wskazane w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca pozostanie właścicielem akcji Spółki. Uprawnionymi do części zysków z tytułu posiadania świadectw użytkowych będą Podmioty Trzecie. Zainteresowany, jako akcjonariusz Spółki będzie zobowiązany do opodatkowywania części dochodów generowanych z działalności Spółki w oparciu o zasady, o których mowa w art. 8 ustawy PIT, czyli proporcjonalnie do ?prawa do udziału w zysku?. Ustalając pod kątem art. 8 ustawy PIT poziom ?prawa do udziału w zysku? przypadającego na Wnioskodawcę należy przy tym uwzględniać nie tylko zysk przypadający na komplementariusza i wszystkich akcjonariuszy, ale również, zysk przypadający na Podmioty Trzecie, jako podmioty uprawnione ze świadectw użytkowych.

W ocenie Zainteresowanego, ustalając ?udział w zyskach? Spółki, o którym mowa w art. 8 ustawy PIT nie można abstrahować od faktu istnienia świadectw użytkowych.

Jak zostało już bowiem wskazane, w związku z istnieniem świadectw użytkowych Podmiotom Trzecim będą przysługiwały określone udziały w zyskach Spółki. Poziom udziałów w zyskach przysługujący Podmiotom Trzecim będzie miał zatem bezpośredni wpływ na poziom zysków przysługujący akcjonariuszom, w tym Zainteresowanemu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kalkulując przypadający na Niego udział w zysku w Spółce, o którym mowa w art. 8 ustawy PIT, powinien uwzględnić fakt, że część zysku w Spółce będzie przypadała na Podmioty Trzecie jako podmioty uprawnione z tytułu świadectw użytkowych. Ustalając pod kątem art. 8 ustawy PIT poziom prawa do udziału w zysku przypadającego na Zainteresowanego należy przy tym uwzględniać nie tylko zysk przypadający na komplementariusza i wszystkich akcjonariuszy, ale również zysk przypadający na Podmioty Trzecie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.