Zwrot osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym ? dom wybudowany (...)

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem działki, na której wraz z żoną wybudował wspólny dom. Ze względu na położenie i obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego działka ma status działki rekreacyjnej, przez co budynek na niej postawiony według pozwolenia na budowę jest budynkiem letniskowym. W rzeczywistości jest to murowany dom jednorodzinny, z potrzebnymi do całorocznego użytkowania instalacjami (grzewczą, wod-kan., elektryczną, przydomową oczyszczalnią ścieków, ociepleniem). W grudniu 2011 r. małżonkowie zamierzają w nim zamieszkać. Zainteresowany chce, w związku z bliskim zakończeniem inwestycji złożyć wniosek VZM-1 o zwrot podatku VAT dotyczącego materiałów zakupionych do wykonania inwestycji, w urzędzie skarbowym. W związku z powyższym Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie, że w przypadku domu jednorodzinnego o statusie letniskowym może On ubiegać się o zwrot podatku VAT z poniesionych wydatków. Zainteresowany wskazał, iż znalazł podobną sytuację będącą przedmiotem rozstrzygnięcia nr LPB2/415-265/11-4/AK z dnia 20 maja 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w obecnej sytuacji Wnioskodawca ma prawo ubiegać się o zwrot części zapłaconego za materiały budowlane podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo ubiegać się o zwrot części zapłaconego podatku VAT ze względu na to, że dom będzie Jego jedynym miejscem zamieszkania, ale musiał być wybudowany jako dom letniskowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez budynek mieszkalny rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nim urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 2 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (tj. stawką podstawową 22%, a od dnia 1 stycznia 2011 r. - 23%).

Z treści art. 3 ust. 4 ww. ustawy wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym Wnioskodawca będzie mieszkał. Przy czym nie musi to być miejsce stałego zamieszkania. Powinna natomiast mieć miejsce pewna stałość lub częstotliwość pobytu.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną wybudował wspólny dom. Ze względu na położenie i obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego działka ma status działki rekreacyjnej, przez co budynek na niej postawiony według pozwolenia na budowę jest budynkiem letniskowym. W rzeczywistości jest to murowany dom jednorodzinny, z potrzebnymi do całorocznego użytkowania instalacjami (grzewczą, wod-kan., elektryczną, przydomową oczyszczalnią ścieków, ociepleniem). Jednocześnie we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy dom będzie Jego jedynym miejscem zamieszkania.

A zatem, skoro całoroczny budynek będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, tj. będzie spełniał funkcję mieszkalną, to ? po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie ? przysługuje Wnioskodawcy prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizowaną inwestycją.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie do powyższego współwłaściciel, tj. małżonka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że powołane we wniosku rozstrzygnięcie organu podatkowego zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.