Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu: 18 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2011 r. (data wpływu: 25 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 października 2011 r., nr ILPB2/415-769/11-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 października 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 17 października 2011 r.), zaś w dniu 25 października 2011 r. (data nadania: 24 października 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Rodzinny dom dziecka (RDD) jest placówką opiekuńczo-wychowawczą, ale tylko w nazwie, ponieważ jest prowadzony na zasadach funkcjonowania rodziny zastępczej. Zarówno mąż, jak i Wnioskodawczyni, byli przeszkoleni do pełnienia funkcji rodzicielstwa zastępczego. Są oni uprawnionymi rodzicami zastępczymi i jednocześnie pełnią funkcje opiekunów prawnych rodzeństwa. Wnioskodawczyni w niniejszej sprawie w przedmiotowym okresie pełniła funkcję opiekuna prawnego. Wnioskodawczyni sprawowała wtedy również opiekę przez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie umowy zawartej ze starostą.

Do Wnioskodawczyni miały i mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT podatnik ma prawo odliczyć kwotę ulgi na każde dziecko małoletnie, w stosunku do którego pełni funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko stale z nim zamieszkiwało. Zainteresowana uważa, że jako powołany dyrektor-wychowawca RDD jest opiekunem.

Wnioskodawczyni poinformowała, że czworo małoletnich dzieci-rodzeństwo od 2003 r. do nadal mieszkają z nimi, a Ona i Jej mąż sprawują nad dziećmi całodobową opiekę, w związku z czym należy się im ulga prorodzinna, uregulowana w art. 27f ust. 2 pkt 1. Zainteresowana uważa, że nie jest instytucją i dyrektorem przez 8 godzin tylko 24 godziny, a wynagrodzenie, które otrzymuje jest za 40 godzin tygodniowo. Ona natomiast opiekę sprawuje przez 168 godzin, w tym święta i dni wolne od pracy. Mąż nie jest zatrudniony przez starostę, a pomaga Zainteresowanej w opiece nad dziećmi, szczególnie podczas wyjazdów do specjalistów i wyrównywanie opóźnień edukacyjnych oraz Jej niedyspozycji lub choroby lub edukacji. Nie mają oni także środków na remonty i doposażenie, a z uwagi na fakt, że na dom będący ich własnością nie ma umowy użyczenia i czynszu dla celów placówki ? koszty ponoszone są we własnym zakresie. Nawet fundacje nie chcą finansować prywatnego domu.

Na dzieci Zainteresowana dostaje kwotę zryczałtowaną, która starcza tylko na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Całe rodzeństwo wymaga szczególnej opieki specjalistycznej i leczenia, w związku z czym sąd rodzinny dał Wnioskodawczyni całkowitą opiekę w leczeniu i wypoczynku.

Oboje z mężem starają się tym dzieciom stworzyć dzieciństwo, cytując J. Korczaka: ?Bez prawdziwego dzieciństwa całe życie jest kalekie?. Ich dwaj synowie są dorośli, samodzielni i nieźle im się powodzi, więc mogą pomóc maksymalnie czwórce rodzeństwa.

Rodzinny dom dziecka jest placówką opiekuńczo-wychowawczą zaliczoną do tzw. rodzinnych form opieki nad dzieckiem.

RDD (tak jak rodziny adopcyjne, czy rodziny zastępcze) są formą utworzoną w miejsce rodziny naturalnej. 30 maja to Dzień Rodzicielstwa Zastępczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w rozliczeniu za 2010 r. przysługuje Wnioskodawczyni ulga z tytułu wychowania dzieci...
2. Czy Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sposób interpretacji przepisów podatkowych jest błędnie interpretowany przez urząd skarbowy i sprzeczny z celem, jaki przyświecał ustawodawcy przy konstruowaniu ulgi prorodzinnej.

W dniu 24 maja 2006 r. Sejm RP uchwalił 30 maja ?Dniem Rodzicielstwa Zastępczego? i rodzinne domy dziecka zaliczył do rodzicielstwa zastępczego. Sytuacja tych rodzin zastępczych jest tożsama z sytuacją opiekuna prawnego dziecka pełniącego funkcję RDD.

Gdy dziecko zamieszkuje z opiekunem prawnym w prowadzonym przez niego RDD, przesłanki do utraty prawa do ulgi nie zachodzą, gdyż opiekun mieszka z dzieckiem.

W sytuacji Zainteresowanej stanowią oni rodzinę wielodzietną (czwórka rodzeństwa, a od czworga dzieci rodzina zastępcza staje się rodzinnym domem dziecka w myśl przepisów prawnych).

Ww. argumenty stanowią, że RDD mają prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej.

Opieka zastępcza czyli: rodzina adopcyjna, zastępcza lub rodzinny dom dziecka, ma w stosunku do opieki instytucjonalnej niezaprzeczalne zalety. Przede wszystkim istnieje możliwość indywidualizacji oddziaływań wychowawczych z uwagi na niewielką ilość dzieci objętych opieką w takiej rodzinie. Nawet w przypadku rodzinnych domów dziecka, gdzie liczba wychowanków może dochodzić do 8, mają one szanse funkcjonować jak rodziny wielodzietne.

Rodzice adopcyjni, zastępczy lub opiekunowie w rodzinnych domach dziecka są z nimi cały czas, w przeciwieństwie do pełniących dyżury, zmieniających się co kilka godzin wychowawców. Instytucjonalne domy dziecka to przede wszystkim zbiorowość dzieci, wychowawców, pracowników obsługi, to jakby całoroczna kolonia, to swego rodzaju koszarowość życia, konieczność dostosowania się do regulaminów i rygorów życia zbiorowego. Dziecko czuje się jak dzikie zwierzę umieszczone w klatce.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowana przywołała artykuł prasowy z dnia 6 lipca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Natomiast, zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Na podstawie art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Powyższe oznacza, że przedmiotem postępowania interpretacyjnego, regulowanego postanowieniami art. 14b § 1 i następnych Rozdziału 1a - Interpretacje przepisów prawa podatkowego Ordynacji podatkowej, nie może być kwalifikacja prawna statusu opiekuna prawnego, tylko określenie skutków podatkowych konkretnej (wskazanej we wniosku) sytuacji.

Mając powyższe na uwadze tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na przedstawione we wniosku pytanie w zakresie wynikającym z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Jednocześnie, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem. Wobec tego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawiony przez Zainteresowaną w złożonym wniosku i jego uzupełnieniu. Jeżeli przedstawiony opis stanu faktycznego różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, co następuje.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 27f ust. 1 tejże ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

W związku z powyższym, warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Podkreślenia wymaga bowiem fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym, pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali, np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu, wynagrodzenie ze stosunku pracy.

Zaznaczyć jednak należy ? z uwagi na fakt, że Zainteresowana uzupełniając wniosek wskazała, iż miały i mają do Niej zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (regulujące tzw. podatek liniowy) ? iż możliwość skorzystania z rzeczonej ulgi przysługuje Wnioskodawczyni jedynie w odniesieniu do osiągniętych dochodów opodatkowanych według skali podatkowej.

Kwestię opieki prawnej nad małoletnim regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, ze. zm.). Zgodnie z art. 145 § 2 tegoż Kodeksu, opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód. Opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką; podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego (art. 155 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). W myśl zaś art. 112#185; § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, obowiązek i prawo wykonywania bieżącej pieczy nad osobą dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej albo w placówce opiekuńczo-wychowawczej, jego wychowania i reprezentowania w tych sprawach, a w szczególności w dochodzeniu świadczeń alimentacyjnych, należą do rodziny zastępczej albo placówki opiekuńczo-wychowawczej. Pozostałe obowiązki i prawa wynikające z władzy rodzicielskiej należą do rodziców dziecka. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli sąd opiekuńczy postanowił inaczej (art. 112#185; § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Z kolei na podstawie art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), dziecku pozbawionemu całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej zapewnia się opiekę i wychowanie w rodzinie zastępczej. Umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu. Przy umieszczaniu kolejnego dziecka w istniejącej już rodzinie zastępczej sąd zasięga opinii powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej (art. 72 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej).

Mając na uwadze przywołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pełnienie funkcji opiekuna prawnego dziecka, które zamieszkuje razem z opiekunem, jak również sprawowanie opieki poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą, uprawnia opiekuna do korzystania z tzw. ulgi prorodzinnej za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym sprawował on opiekę.

Zdanie drugie w art. 27f ust. 2 ustawy, w którym ustawodawca przewidział wyłączenie możliwości korzystania z tego odliczenia w przypadku umieszczenia dziecka, na podstawie orzeczenia sądu, w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji.

Intencją ustawodawcy było, aby ulga podatkowa nie przysługiwała, począwszy od miesiąca, w którym dziecko, w drodze orzeczenia sądu, zostało odebrane rodzicom biologicznym, opiekunowi prawnemu, z którym mieszkało, albo rodzinie zastępczej i przekazane instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, w tym placówce opiekuńczo-wychowawczej, rodzinnemu domowi dziecka.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika natomiast, że dzieci nie zostały odebrane opiekunowi prawnemu, z którym zamieszkują, sprawującemu jednocześnie opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej. Przeciwnie, dzieci zamieszkują z opiekunem prawnym (Wnioskodawczynią) w prowadzonej przez niego placówce ? Rodzinnym Domu Dziecka, a co więcej tenże opiekun sprawuje jednocześnie opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej. O ile zatem spełnione są inne warunki określone w art. 27f ustawy, to opiekun prawny (Wnioskodawczyni) zamieszkujący z dzieckiem ma prawo do skorzystania z omawianej ulgi, bowiem jednoczesne pełnienie funkcji opiekuna prawnego i sprawowanie opieki nad dzieckiem w ramach prowadzonej przez opiekuna placówki Rodzinnego Domu Dziecka nie jest okolicznością, która uniemożliwia dokonanie odliczenia.

Reasumując, stwierdzić zatem należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia od podatku dochodowego za 2010 r. kwoty z tytułu ulgi prorodzinnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.