Czy Wnioskodawczyni ma prawo zakup biletów abonamentowych ? okresowych, ze zniżką 33%, za okazaniem (...)

Czy Wnioskodawczyni ma prawo zakup biletów abonamentowych ? okresowych, ze zniżką 33%, za okazaniem legitymacji ze zdjęciem i fakturą, na której widnieje Jej imię i nazwisko, adres ? rozliczyć w zeznaniu rocznym do 30 kwietnia 2010 r.?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 1 czerwca 2009 r. Wnioskodawczyni zmieniła miejsce pracy. Zainteresowana wyjaśniła, że nie pracuje w mieście, w którym mieszka. Co tydzień, czyli już w piątek wyjeżdża z miejscowości, w której znajduje się Jej miejsce zatrudnienia. Wraca do pracy w poniedziałek. Korzysta Ona z połączeń 'A'. Z uwagi na to, że koszty przejazdów są wysokie ? Zainteresowana korzysta z biletów na 'A'. Wnioskodawczyni wykupiła też (częściowo koszty pokrywa pracownik) legitymację uprawniającą Ją do zniżki 33%. Jest to legitymacja imienna, ze zdjęciem. Miesięczny koszt przejazdów Zainteresowanej do pracy wynosi ponad 400 zł. Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż korzysta z zakupu biletów najtańszych, tzw. abonamentowych. Kupując bilet przedstawia legitymację ? uprawniającą Ją do zniżki 33%. Bilet ten jest biletem okresowym o terminie ważności 2 miesiące. Do biletu dołączona jest faktura VAT, na której widnieje numer biletu. Z tego biletu może korzystać wyłącznie Wnioskodawczyni z uwagi na fakt, że jest zakupiony z 33% zniżką za okazaniem legitymacji - imiennej ze zdjęciem. Zainteresowana zobowiązana jest przed każdym wyjazdem bilet ten zalegalizować. Jeżdżąc pociągami konduktor sprawdza ważność biletu, za okazaniem legitymacji. Z informacji uzyskanych z 'A' - nie może Ona zakupić biletu ? abonamentowego, na którym widnieje Jej imię i nazwisko. Dodała Ona, iż PKP nie sprzedaje tego typu biletów ze względu na nieprzystosowanie urządzeń (komputerów) do ich wydawania.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż otrzymała zwrot kosztów dojazdu 139,06 zł miesięcznie. Za cały rok jest to kwota 1668,72 zł.

Zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu. Jednakże Zainteresowana poniosła koszty dojazdów wyższe od kwoty 139,06 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma prawo zakup biletów abonamentowych - okresowych, ze zniżką 33% za okazaniem legitymacji ze zdjęciem i faktury, na której widnieje Jej imię i nazwisko, adres, nr biletu - rozliczyć w zeznaniu rocznym do 30 kwietnia 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl przepisu art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych - koszty te mogą być przyjęte w wysokości faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 2 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

  1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1 335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
  2. nie mogą przekroczyć łącznie 2 002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
  3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1 668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
  4. nie mogą przekroczyć łącznie 2 502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.


Z kolei, w myśl przepisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów określone w ust. 2 są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Wykładnia gramatyczna tego przepisu wskazuje, iż koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy podatnik może przyjąć w wysokości faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki:

  1. wydatki dotyczą dojazdu do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu wskazanymi w tym przepisie,
  2. zostały faktycznie poniesione przez podatnika i są wyższe od określonych ustawowo kosztów zryczałtowanych,
  3. zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.


Użyty przez ustawodawcę w ostatniej przesłance zwrot ?wyłącznie?, wskazuje nie tylko, iż warunkiem koniecznym udokumentowania jest imienny bilet okresowy, ale również bilet tak określony nie może być zastąpiony jakimkolwiek innym biletem.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazał definicji pojęcia ?imiennego biletu okresowego?, wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego składowych tego pojęcia.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 53: ?bilet? to ?karteczka, kartonik, będący dokumentem uprawniającym do czegoś jej posiadacza albo nabywcę?. Natomiast na s. 274, zdefiniowano słowo: ?imienny? jako ?określający imię i nazwisko (to znaczy odpowiednią osobę); zawierający spis nazwisk? , a s. 600, słowo ?okresowy? jako ?obejmujący pewien okres; dotyczący danego okresu?.

Bilet ten w swej treści musi zatem określać osobę uprawnioną do korzystania z niego - imienny bilet i dodatkowo musi to być bilet uprawniający do korzystania z komunikacji przez pewien okres czasu.

Kwestia czy bilet imienny i okresowy jest sporządzony w postaci jednego dokumentu, czy też dokumentu z załącznikiem ma charakter techniczny, a nie normatywny i nie może pozbawić go cech dowodu w postępowaniu podatkowym. Brak jest normy prawnej określającej jednolity wzór biletu w rozumieniu powołanego przepisu. Z tego względu należy uznać, że, w świetle treści art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotnym jest, ażeby w samym bilecie lub innym dokumencie z nim związanym, określona została cena biletu, a więc koszt jaki pracownik poniósł na dojazd do zakładu pracy w ciągu roku, tym bardziej, że koszty te rozliczane są w deklaracji rocznej.

Z opisanego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy bilet abonamentowy uprawnia jego posiadacza do przejazdu pociągiem w określonym czasie przy czym przed każdym wyjazdem jest Ona zobowiązana ten bilet zalegalizować. Sam bilet jest ważny tylko i wyłącznie z legitymacją uprawniającą do przejazdów z 33 % ulgą, co pozwala na wskazanie osoby uprawnionej do jego używania. Ponadto Zainteresowana do każdego biletu otrzymuje fakturę VAT, zatem jest możliwe określenie jego ceny, a co za tym idzie sumy wydatków jakie Zainteresowana poniosła z tytułu dojazdu do pracy w 2009 r. Biorąc pod uwagę powyższe można stwierdzić, że bilet abonamentowy, na podstawie którego Wnioskodawczyni przemieszcza się pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem wykonywania pracy, wraz z załączonymi do niego dokumentami, spełnia przesłanki imiennego biletu okresowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż Zainteresowana ma prawo rozliczyć w zeznaniu rocznym wydatki na zakup biletów abonamentowych - okresowych, ze zniżką 33% za okazaniem legitymacji PKP ze zdjęciem i faktury, na której widnieje Jej imię i nazwisko, adres, nr biletu. Tak więc Wnioskodawczyni może zastosować koszty faktycznie poniesione, o których mowa w art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, tut. Organ informuje, iż dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika