Na który dzień należy badać wiek dziecka dla ustalenia, czy zostało spełnione kryterium wiekowe, (...)

Na który dzień należy badać wiek dziecka dla ustalenia, czy zostało spełnione kryterium wiekowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF, uprawniające do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu: 21 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dofinansowania do wyjazdu dzieci i młodzieży do lat 18 ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dofinansowania do wyjazdu dzieci i młodzieży do lat 18.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pracodawcą w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. W związku z dokonywaniem wypłat wynagrodzeń dla swych pracowników pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określonym w art. 31 ustawy o PDOF.

Na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1994 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.; dalej: ustawa o ZFŚS) oraz na podstawie postanowień zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników z dnia 14 marca 2000 r., Wnioskodawca tworzy zakładowy fundusz świadczeń socjalnych przeznaczony na finansowanie działalności socjalnej.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 ustawy o ZFŚS, Wnioskodawca określił w regulaminie (dalej Regulamin ZFŚS) zasady przeznaczania środków funduszu na poszczególne rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń funduszu (dalej: Funduszu ZFŚS).

Ze środków Funduszu ZFŚS Wnioskodawca finansuje między innymi wypoczynek letni i zimowy dla dzieci pracowników. W tym celu Zainteresowany zleca wybranym przez siebie, wyspecjalizowanym firmom turystycznym prowadzącym działalność gospodarczą, zorganizowanie wypoczynku w określonej formie, tj. obozu, kolonii, zimowiska. Każdy z pracowników posiadający dzieci spełniające określone w Regulaminie ZFŚS kryteria może ubiegać się o skierowanie ich na organizowany przez Wnioskodawcę wypoczynek. Koszty wypoczynku pokrywane są przez Wnioskodawcę oraz częściowo przez pracownika, przy czym rozliczenie przebiega w dwóch etapach:

  1. rozliczenie Wnioskodawcy z firmą turystyczną za wykonanie usługi zorganizowania wypoczynku,
  2. rozliczenie Wnioskodawcy z pracownikiem.


Zasady rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a firmą turystyczną reguluje umowa zawierana corocznie z wybranym organizatorem wypoczynku. Z reguły zapłata następuje w ratach, z których część jest przelewana do firmy turystycznej przed wyjazdem dzieci na wypoczynek, a część ? już po zakończeniu wypoczynku. Na przykład:

  • pierwsza rata w wysokości 10% wartości umowy przelewana jest w terminie 14 dni od zawarcia umowy,
  • następna rata w wysokości 60% wartości każdego turnusu przelewana jest na 30 dni przed rozpoczęciem turnusu,
  • 30% wartości każdego turnusu przelewane jest po jego zakończeniu, w terminie 21 dni od daty otrzymania prawidłowo wystawionej faktury VAT.

W rezultacie, zapłata firmie turystycznej nie następuje w jednym, lecz w kilku miesiącach.

Co się zaś tyczy rozliczenia Wnioskodawcy z pracownikiem, to w oparciu o zapisane w Regulaminie ZFŚS zasady przeznaczenia środków funduszu na wypoczynek, Wnioskodawca ustala w zależności od dochodów pracownika kwotę przysługującego mu dofinansowania. Pozostałą kwotę wartości usługi stanowi odpłatność pracownika. Wnioskodawca potrąca ją z jego wynagrodzenia, przy czym odpłatność może zostać potrącona w ratach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Na który dzień należy badać wiek dziecka dla ustalenia, czy zostało spełnione kryterium wiekowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF, uprawniające do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu ? dzieci i młodzieży do lat 18:

  1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
  2. z innych źródeł ? do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.


Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie ww. przepisu, ze zwolnienia korzystają wyłącznie dopłaty do wypoczynku w formach zorganizowanych. Przepisy ustawy o PDOF przez zorganizowaną formę wypoczynku rozumieją między innymi kolonie, obozy i zimowiska. Ustawodawca wymaga ponadto, aby wypoczynek był zorganizowany przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie. Dopłaty do wypoczynku, które są finansowane z Funduszu ZFŚS korzystają w całości ze zwolnienia od opodatkowania. Wreszcie, zwolnienie podatkowe przysługuje, jeżeli dopłata dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18.

Wnioskodawca zauważa, iż z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 78 nie wynika bezpośrednio, na który dzień należy badać, czy dziecko ukończyło, czy też nie 18 lat. W ocenie Wnioskodawcy, w tej sytuacji wiek dziecka należy badać w relacji z momentem uzyskania przez pracownika przychodu z tytułu zakupionej przez Wnioskodawcę usługi w postaci zorganizowania wypoczynku dziecka.

Jak stanowi przepis art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przychód w postaci pieniędzy lub wartości pieniężnych powstaje w momencie otrzymania ich przez podatnika lub w momencie postawienia ich do dyspozycji podatnika. Natomiast przychód w postaci wartości świadczeń rzeczowych lub innych świadczeń nieodpłatnych powstaje z chwilą otrzymania świadczenia przez podatnika lub wykonania świadczenia na rzecz podatnika.

Powyższy przepis ? zdaniem Wnioskodawcy ? uzależnia możliwość kwalifikacji świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń do przychodów od faktu ich ?otrzymania?, czyli uzyskania przez podatnika faktycznej korzyści, w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych, gdzie samo ?postawienie do dyspozycji podatnika? powoduje przysporzenie majątkowe.

W przedstawionym stanie faktycznym dopłata do wypoczynku nie ma charakteru świadczenia pieniężnego. Pracownik nie otrzymuje pieniędzy, lecz uzyskuje określoną korzyść w postaci usługi zakupionej przez Wnioskodawcę. Momentem powstania przychodu z tego tytułu jest miesiąc, w którym dziecko pracownika korzysta z kolonii, zimowiska lub obozu.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, wiek dziecka od którego uzależnione jest zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych dopłaty do wypoczynku, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF, należy badać na ten właśnie moment. Możliwe są zatem trzy sytuacje, tj.:

  1. dziecko ukończyło 18 rok życia przed rozpoczęciem wypoczynku ? całość dopłaty podlega doliczeniu do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu,
  2. dziecko ukończyło 18 rok życia po zakończeniu wypoczynku ? całość dopłaty jest zwolniona z opodatkowania,
  3. dziecko ukończyło 18 rok życia w trakcie wypoczynku ? część dopłaty w wysokości proporcjonalnej do okresu od ukończenia 18 roku życia do końca pobytu dziecka na wypoczynku podlega doliczeniu do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu.
    W celu ustalenia ilości dni, za które należy opodatkować dopłatę do wypoczynku, Wnioskodawca winien zastosować zasadę dotyczącą określania terminów, wynikającą z przepisu art. 112 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było ? w ostatnim dniu tego miesiąca. Jednakże przy obliczaniu wieku osoby fizycznej termin upływa z początkiem ostatniego dnia.


W ocenie Wnioskodawcy, na ustalenie wieku dziecka bez wpływu pozostaje data dokonywanych przez Wnioskodawcę przelewów do firmy turystycznej. Sam przelew środków do firmy turystycznej w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, nie powoduje powstania po stronie pracownika przychodu. Skoro w dacie przelewu u pracownika nie powstaje przychód, to nie można w tym momencie badać, czy został spełniony warunek wieku dziecka do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika