Czy w przypadku gdy miesięczna suma wypłat dla sędziego z tytułu ekwiwalentu sędziowskiego nie przekracza (...)

Czy w przypadku gdy miesięczna suma wypłat dla sędziego z tytułu ekwiwalentu sędziowskiego nie przekracza kwoty 200 zł należy stosować art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych sędziom za prowadzenie zawodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych sędziom za prowadzenie zawodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów tych zalicza się wynagrodzenia i inne świadczenia uzyskiwane za sędziowanie zawodów. Podstawą prawną do wypłaty przez klub ekwiwalentu sędziowskiego jest art. 48 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o sporcie kwalifikowanym, który mówi, że: ?sędzia sportowy może otrzymywać wynagrodzenie w związku z pełnieniem swojej funkcji lub ekwiwalent sędziowski jako zwrot poniesionych kosztów'.

Wnioskodawca nadmienia, iż wysokość ekwiwalentu sędziowskiego jest ustalona przez właściwy dla danej dyscypliny sportu związek sportowy i dotyczy wydatków ponoszonych przez sędziów sportowych w związku z przygotowaniem się do przeprowadzenia zawodów (np. pranie i prasowanie regulaminowego stroju, rozmowy telefoniczne, zakup ubiorów treningowych, dojazdy miejscowe na treningi i zawody). Klub sportowy w związku z organizacją imprez sportowych i koniecznością ich właściwego zabezpieczenia ponosi koszty związane z wypłatą ekwiwalentów sędziowskich.

Sędziego obsługującego zawody nie łączy z organizatorem zawodów żaden stosunek prawny, ani umowa cywilno- prawna (umowa - zlecenie, umowa o dzieło).

Ponadto klub nie ma wpływu na obsadę sędziowską danych zawodów, gdyż decyduje o tym związek sportowy. Zdarza się, że ten sam sędzia obsługuje różne zawody w danej dyscyplinie sportu kilka razy w miesiącu i za każdym razem klub wypłaca mu ekwiwalent sędziowski na podstawie delegacji sędziowskiej wystawionej przez dany związek sportowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma podpisanej żadnej umowy z sędzią, nie wie ile razy w ciągu miesiąca będzie oddelegowany przez związek sportowy do przeprowadzenia zawodów i jaka kwota zostanie mu ostatecznie w ciągu miesiąca wypłacona, należy przychody w kwocie poniżej 200,00 zł miesięcznie opodatkować pobierając zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy zaliczkę na podatek zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy sędziego sportowego nie łączy z klubem umowa o pracę, jak również umowa cywilno prawna, a tym samym nie ma możliwości określenia kwoty ryczałtu sędziowskiego za miesiąc, nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu.

Klub jako płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek zgodnie z art. 41 ust. 1, nawet wówczas, gdy ostatecznie kwota wypłaconego ryczałtu sędziowskiego za miesiąc dla danego sędziego będzie niższa niż 200,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i jej jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art.

18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest płatnikiem wynagrodzeń (ekwiwalentu) oraz należnego z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych dla sędziów sportowych za prowadzenie zawodów sportowych, których wyznaczył na zawody związek sportowy właściwy dla danej dyscypliny. Klub jest zobowiązany wypłacić sędziom ekwiwalent sędziowski. Zdarza się, że ten sam sędzia obsługuje różne zawody w danej dyscyplinie sportu kilka razy w miesiącu i za każdym razem klub wypłaca mu ekwiwalent sędziowski na podstawie delegacji sędziowskiej wystawionej przez dany związek sportowy. Sędziego sportowego nie wiąże z klubem żadna umowa.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

  • suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz
  • umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków. Zatem zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9 ustawy, co do których kwota należności jest określona. Kwota należności może wynikać również z odrębnego aktu prawnego (powołania, uchwały).

W przedmiotowej sprawie należy uznać, iż kwota należności za przeprowadzone zawody wynikająca z dokumentu wyznaczającego sędziego do prowadzenia meczu nie jest kwotą należności miesięcznej. w kontekście przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego oznacza to, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania. Skoro bowiem ze zlecenia (uchwały, powołania) nie wynika należność za miesiąc oznacza to, że nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu.

Zatem od wypłat dokonywanych na rzecz osób fizycznych, o których mowa w treści art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości 200 zł miesięcznie, jeżeli ze zlecenia (powołania, uchwały) wykonania tym osobom określonych czynności na rzecz klubu sportowego nie wynika należność za miesiąc, nie pobiera się zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 18% przychodu, a tym samym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony we wcześniej cytowanym art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w przypadku gdy klub nie ma podpisanej żadnej umowy z sędzią oraz nie wiadomo ile razy w ciągu miesiąca będzie on oddelegowany przez związek sportowy do przeprowadzenia zawodów i jaka kwota zostanie mu w ciągu miesiąca wypłacona - przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania. Tym samym płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek na zasadach ogólnych, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika