Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (Wnioskodawca) posiada w dyspozycji samochody osobowe stanowiące przedmiot leasingu, które udostępniane są pracownikom do właściwego realizowania obowiązków służbowych. Zasady korzystania z samochodów służbowych reguluje wewnętrzna instrukcja. Korzystanie z samochodów prywatnie nie jest dozwolone. Spółka nie prowadzi usług w zakresie wynajmu samochodów osobowych.

Spółka planuje w przyszłości zezwolić pracownikom kadry kierowniczej na korzystanie z samochodów służbowych również prywatnie. Wprowadzone zostaną stosowne zapisy w regulaminie wynagradzania, a z pracownikami, którym zezwoli się na korzystanie z samochodu również prywatnie, zawarte zostaną porozumienia określające szczegółowo zasady wykorzystywania konkretnego samochodu wraz z zasadą rozliczania nieodpłatnego świadczenia. Używanie samochodów służbowych do celów prywatnych stanowi dla pracownika nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zainteresowany przyjmuje, że wycena wartości nieodpłatnego świadczenia nastąpi zgodnie z zapisem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie jej art. 11 ust. 2a.

Jak wskazał Wnioskodawca, brak jest jednak ustawowych uregulowań jednoznacznie regulujących zasady obliczania wartości świadczenia nieodpłatnego będącego przychodem dla pracownika w takim przypadku, a będącym podstawą do rozliczenia podatku.

Zainteresowany zakłada rozliczanie podatku na podstawie ryczałtu miesięcznego. Ryczałt będzie zawierał cenę zakupu samochodu ustaloną na podstawie umowy z leasingodawcą plus koszty ubezpieczenia, serwisów rocznych, koszty zakupu paliwa wg norm zużycia oraz rocznego limitu kilometrów określonego w umowie leasingowej.

Od wyliczonej kwoty pracownikowi doliczony zostanie do przychodu każdego miesiąca ryczałt w wysokości 1 % i rozliczony podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zastosowanie takiej metody można uznać za prawidłowe i czy wysokość ustalonej w ten sposób wartości nieodpłatnego świadczenia spełnia kryteria przepisów prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, proponowane ustalanie podstawy do wyliczenia wartości nieodpłatnego świadczenia celem wyliczenia podatku opisane w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i procentowego obciążenia pracownika dla rozliczeń potraktowanego jako ryczałt miesięczny spełnia kryteria nazwane w artykule 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? gdyż podstawą do wyliczeń jest suma wartości świadczeń zakupionych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do treści art. 12 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ? w przypadku świadczeń polegających na nieodpłatnym korzystaniu z samochodów służbowych ? ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń, w myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy, ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Wskazać należy, iż przepis art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie w sytuacji zakupu usług np. w postaci najmu samochodu, a następnie przekazaniu tegoż samochodu pracownikowi w celu wykorzystania do celów prywatnych. Wówczas zasadnym jest również ustalanie na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, wartości pieniężnej świadczeń w naturze przekazanych pracownikowi wraz z samochodem w postaci materiałów niezbędnych do eksploatacji tego pojazdu.

Jednakże w sytuacji przedstawionej we wniosku, Spółka (Wnioskodawca) użytkuje pojazd na podstawie zawartej umowy leasingu, zatem w tym przypadku nie znajduje zastosowania powyższy sposób ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia.

Dlatego też sposób wskazany przez Spółkę na określenie wartości przychodu pracownika, nie powinien służyć do ustalenia wartości opisanych we wniosku nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że w celu ustalenia wartości świadczenia ? Spółka (Zainteresowany) jako pracodawca, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług najmu samochodów, powinna uwzględnić ceny rynkowe stosowane przez firmy zajmujące się wynajmem samochodów tej samej marki. Wskazać również należy, że w ramach ceny rynkowej stosowanej przez firmy zajmujące się wynajmem samochodów uwzględnione będą dodatkowe koszty związane z użytkowaniem samochodu w postaci np. ubezpieczenia, obsługi serwisowej; zatem nie należy odrębnie ustalać ich wartości.

Natomiast wszelkie dodatkowe koszty (np. koszt paliwa zakupionego przez Wnioskodawcę) związane z eksploatacją samochodu do celów prywatnych, które nie zostaną uwzględnione w wartości świadczenia wyliczonego zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy, należy obliczyć na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku.

Ustalając przychód z udostępniania samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika należy wziąć pod uwagę m.in. markę samochodu, rok produkcji, stan techniczny, przebieg, wyposażenie i porównać z cenami usług świadczonych przez działające na tym samym terenie co Spółka, firmy zajmujące się wynajmem takich samochodów, które po analizie powyższych kryteriów odpowiadają samochodowi wykorzystywanemu przez pracownika.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, nie jest ustalenie czy sposób kalkulacji przychodu dla pracownika z tytułu nieodpłatnego korzystania, dla potrzeb prywatnych z samochodu służbowego jest prawidłowy, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego, czy też kontrolnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.