Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Urząd Miejski) działając z upoważnienia Prezydenta Miasta realizuje zadania z zakresu świadczeń rodzinnych oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Świadczenia rodzinne przyznawane i wypłacane są w oparciu o ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1456, z późn. zm.) natomiast świadczenia z funduszu alimentacyjnego przyznawane i wypłacane są w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228, z późn. zm.).

Świadczeniobiorcy, którzy pobrali nienależnie świadczenia rodzinne (art. 30 ustawy o świadczeniach rodzinnych), świadczenia z funduszu alimentacyjnego (art. 23 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów) oraz zaliczkę alimentacyjną (art. 42 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów) na podstawie wydanej decyzji są zobowiązani do ich zwrotu wraz z ustawowymi odsetkami. Dotyczy to również dłużników alimentacyjnych, którzy zgodnie z ustawą o pomocy osobom uprawnionym do alimentów są zobowiązani do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej wraz z ustawowymi odsetkami oraz wcześniej wypłacanych osobie uprawnionej zaliczkach alimentacyjnych (art. 27, art. 41 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Prezydent Miasta, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny (art. 30 ust. 9 ustawy o świadczeniach rodzinnych, art. 23 ust. 8 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów). Prezydent Miasta może również na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należność z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając jego sytuację dochodową i rodzinną (art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, art. 16 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej uchylony art. 47 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz art. 41 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwoty umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zaliczek alimentacyjnych oraz umorzone należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej oraz zaliczek alimentacyjnych wypłaconych osobie uprawnionej stanowią przychody z innych źródeł i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy w związku z tym należy sporządzić informację PIT-8C, czy też przychód powyższy korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niewiązane z kosztami lub inna formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 źródłem przychodów są tzw. inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Treść art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zdaniem Zainteresowanego, wartość umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zaliczek alimentacyjnych oraz umorzone należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej oraz zaliczek alimentacyjnych wypłaconych osobie uprawnionej stanowią przychód podatkowy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten jednak korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Według Zainteresowanego, w związku z tym, że otrzymane świadczenia na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów korzystają z przedmiotowego zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, należy wnioskować, że ze zwolnienia od podatku powinny także korzystać kwoty umorzonych należności wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu nienależnie pobranych świadczeń oraz umorzonych należności wraz z odsetkami dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego i zaliczek alimentacyjnych.

Umorzone świadczenia są rodzajem otrzymanego świadczenia i jako takie powinny korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Urząd Miejski nie powinien w takim wypadku wystawiać informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na postawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednakże, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1456, z późn. zm.), osoba, która pobrała nienależnie świadczenia rodzinne, jest obowiązana do ich zwrotu.

Na podstawie art. 30 ust. 9 ww. ustawy o świadczeniach rodzinnych, organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Natomiast art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228, z późn. zm.) stanowi, że osoba, która pobrała nienależnie świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu wraz z ustawowymi odsetkami.

W myśl art. 23 ust. 8 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, organ właściwy wierzyciela oraz marszałek województwa mogą umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Osoba, która nienależnie pobrała zaliczki alimentacyjne, jest obowiązana do ich zwrotu (art. 42 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Na mocy art. 27 ust. 1 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami.

Natomiast art. 41 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów stanowi, że sprawy o zaliczki alimentacyjne, do których prawo powstało do dnia wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu na zasadach i w trybie określonych w przepisach dotychczasowych.

Na podstawie zaś art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732, z późń. zm.), organ właściwy wierzyciela może umorzyć należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek, a także wierzyciela z tytułu nienależnie pobranej zaliczki, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną tych osób. Ustawa ta została uchylona z dniem 1 października 2008 r. przez ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228, z późn. zm.), która jednak na dotychczasowych zasadach zagwarantowała możliwość korzystania z instytucji umorzenia w odniesieniu do wypłaconych zaliczek (art. 43).

Organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną. Umorzenie należności następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 30 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Prezydent Miasta, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny (art. 30 ust. 9 ustawy o świadczeniach rodzinnych, art. 23 ust. 8 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów). Prezydent Miasta może również na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należność z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając jego sytuację dochodową i rodzinną (art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, art. 16 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej uchylony art. 47 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz art. 41 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Reasumując, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego kwoty umorzonych: nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zaliczek alimentacyjnych oraz umorzone należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej oraz zaliczek alimentacyjnych wypłaconych osobie uprawnionej stanowią ? dla osób, którym dokonano przedmiotowych umorzeń ? przychody z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rzeczone przychody korzystają jednak ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy podatkowej, w konsekwencji czego na Zainteresowanym nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C w związku z dokonanymi umorzeniami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.