Zwolnienie od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 8 tej ustawy (zasiedzenie).

Zwolnienie od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 8 tej ustawy (zasiedzenie).


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia nieruchomości przez zasiedzenie ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia nieruchomości przez zasiedzenie. w związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 27 marca 2009 r. nr ILPB2/436-13/09 -2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Powyższe zostało uzupełnione w dniu 31 marca 2009 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 1 kwietnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1975 r. rodzice Wnioskodawczyni zakupili połowę zabudowanej nieruchomości. Następnie w 1978 r. ww. nieruchomość została darowana Zainteresowanej.

W wyniku przeprowadzonych urzędowych modernizacji ewidencji gruntów i budynków miasta granice i numery działek oraz powierzchnia z upływem lat ulegały zmianie. w akcie notarialnym rodziców Zainteresowanej przedmiotowa działka ma nr ? o powierzchni 440 m2, połowa udziału to 220 m2, natomiast w umowie darowizny Wnioskodawczyni, ta sama działka ma nr ?, o powierzchni 267 m2 ? zapis w akcie wg obowiązującej wtedy dokumentacji urzędu miasta. Po ostatniej modernizacji połowa udziału we współwłasności, to działka nr ? ? wydzielona z działki ?, zaś jej powierzchnia obliczona ze współrzędnych wynosi 0,0258 ha ? bez zmiany granic użytkowania od zakupu, do chwili obecnej. z powodu różnych zawiłości geodezyjnych, wcześniej nie było możliwe prawne i fizyczne wydzielenie części nieruchomości.

Z wnioskiem o zasiedzenie w pierwszej kolejności wystąpiła sąsiadka-współwłaścicielka przedmiotowej nieruchomości, której żądanie dotyczyło wydzielonej z działki nr ? ? działki nr ? (graniczącej z działką Zainteresowanej nr ?) i innych jeszcze działek, co do których też nie miała uregulowań prawnych (mąż sąsiadki, też współwłaściciel działek już nie żyje).

Mając powyższe na uwadze postępowanie sądowe o zasiedzenie w przypadku Wnioskodawczyni było konieczne do uregulowania prawnego władania wyodrębnioną połową nieruchomości.

W postępowaniu sądowym wykazano granice wytyczone przez poprzednich współwłaścicieli, zaś dowodem w sądzie były zeznania świadków oraz współwłaścicieli.

Sąd po szczegółowym rozpoznaniu wniosku Zainteresowanej wydał postanowienie o nabyciu przez zasiedzenie własności zabudowanej nieruchomości. Od dnia 2 stycznia 2009 r. Zainteresowana posiada prawomocne postanowienie sądu o zasiedzeniu, które dotyczy połowy udziału w zabudowanej nieruchomości. Urząd miasta w zawiadomieniu z dnia 7 stycznia 2009 r. o zmianie tytułu własności, potwierdza, że przed zasiedzeniem i po zasiedzeniu była to ta sama działka nr ? o tej samej powierzchni, tj. 258 m2. Zatem przez ponad 30 lat Wnioskodawczyni i Jej rodzice władali tożsamą nieruchomością jak właściciele, w tych samych granicach.

Reasumując, działka, którą Zainteresowana nabyła przez zasiedzenie, stanowiła połowę jej udziału w nieruchomości, wg aktów notarialnych. Taką samą wysokość, jaki był udział Wnioskodawczyni we współwłasności (tj. pow. 258 m2 działkę nr ? fizycznie wydzieloną z działki nr ?) nabyła przez zasiedzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawczynię będzie miał zastosowanie przepis zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. Jeżeli zwolnienie nie będzie miało zastosowania, to dlaczego Zainteresowana ma zapłacić 7% podatku od wcześniej zakupionej połowy udziałów w nieruchomości, stosując do wyceny obecną wartość rynkową...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawodawca dopuszcza zwolnienie z podatku, gdyż na podstawie art. 4.1. ppkt 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 r. z późn. zm. zwalnia się od podatku nabycie własności fizycznie wydzielonych części nieruchomości w drodze zasiedzenia przez osoby będące współwłaścicielami ułamkowych części nieruchomości ? do wysokości udziału we współwłasności. Według Zainteresowanej Jej przypadek spełnia wszystkie wymogi zwolnienia. Rodzice Wnioskodawczyni kupując połowę udziału w nieruchomości wg cen rynkowych, zapłacili należny podatek. Zainteresowana przy umowie darowizny również. Dlatego Wnioskodawczyni uważa, że gdyby miała teraz zapłacić 7% podatku od wartości rynkowej, to wystąpiłoby podwójne opodatkowanie, a Ona żyłaby z wielkim poczuciem krzywdy. Tak rygorystyczne i niesprawiedliwe przepisy dla obywatela i podatnika, są bardzo krzywdzące i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Wnioskodawczyni, takiego podatku by teraz nie udźwignęła, byłby on obciążeniem i długiem do końca życia. Koszty postępowania sądowego o zasiedzenie stanowiły dla Zainteresowanej i Jej męża duże obciążenie finansowe, bowiem od kilku lat utrzymują się Oni tylko z niskich świadczeń z ZUS. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że nieruchomość zabudowana jest budynkiem drewniano-murowanym z 1920 r., adaptowanym z gospodarczego na mieszkalny. Zainteresowana ponosiła duże koszty utrzymania tego budynku. Przez cały czas władania nieruchomością Wnioskodawczyni czuła się jej właścicielem, dbała o nią i remontowała ją. Nie przewidziała również konieczności archiwizowania poniesionych kosztów, a ustawodawca nie dopuszcza możliwości oszacowania wartości poniesionych nakładów. Do wymiaru podatku ważna jest tylko wartość rynkowa, która bez ponoszenia nakładów, byłaby chyba obecnie minimalna i prawdopodobnie budynek nie nadawałby się już do zamieszkania.

Wnioskodawczyni ma nadzieję, że nie znalazła się w pułapce przepisów prawnych i będzie podlegała zwolnieniu od podatku od zasiedzenia, ponieważ przez zasiedzenie uregulowała Ona tylko Swój status prawny, nic więcej ponad wysokość posiadanego udziału we współwłasności nie nabyła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. u. z 2004r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem zasiedzenia.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy zwalnia się od podatku nabycie własności fizycznie wydzielonych części nieruchomości w drodze zasiedzenia przez osoby będące współwłaścicielami ułamkowych części nieruchomości - do wysokości udziału we współwłasności.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że w 1975 r. ww. nieruchomość nabyli rodzice Wnioskodawczyni, którzy w 1978 r. darowali ją Zainteresowanej. w akcie notarialnym rodziców Zainteresowanej przedmiotowa działka ma nr ? o powierzchni 440 m2, połowa udziału to 220 m2, natomiast w akcie notarialnym darowizny, ta sama działka ma nr ? i powierzchnię 267 m2 ? zapis w akcie wg obowiązującej wtedy dokumentacji urzędu miasta. Po ostatniej modernizacji połowa udziału we współwłasności, to działka nr ? ? wydzielona z działki ?, zaś jej powierzchnia obliczona ze współrzędnych wynosi 0,0258 ha ? bez zmiany granic użytkowania od zakupu, do chwili obecnej. Od dnia 2 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni posiada prawomocne postanowienie sądu o zasiedzeniu przez Nią połowy udziału w ww. nieruchomości. Jak wskazuje Zainteresowana w wyniku zasiedzenia nabyła tą samą działkę, którą nabyła tytułem umowy darowizny od rodziców (tj. działkę nr ? o powierzchni 258 m2 fizycznie wydzieloną z działki nr ?).

Wskazać należy, iż z treści ww. przepisu art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że zwolnienie to ma zastosowanie do nabycia przez zasiedzenie własności fizycznie wydzielonych części nieruchomości przez współwłaścicieli. Dotyczy to takiej sytuacji gdy np. dwie osoby są współwłaścicielami nieruchomości, dokonują fizycznego podziału nieruchomości i następnie każdy lub jeden z nich nabywa jedną z wydzielonych części nieruchomości. w wyniku fizycznego wydzielenia części nieruchomości powstały dwie nieruchomości, które nadal są w świetle prawa współwłasnością. Każdemu ze współwłaścicieli przysługuje udział w każdej z wydzielonych części nieruchomości. Ponieważ zasiedzieć można wyłącznie cudzą nieruchomość współwłaściciel może nabyć przez zasiedzenie tylko udział drugiego współwłaściciela w fizycznie wydzielonej części nieruchomości. w takiej sytuacji nie może podlegać opodatkowaniu ta część wydzielonej nieruchomości, która od początku przysługiwała współwłaścicielowi nabywającemu własność przez zasiedzenie. Właśnie ta część nieruchomości należąca do współwłaściciela korzysta ze zwolnienia określonego w art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z tym, że przedmiotem zasiedzenia w opisanym przypadku jest nieruchomość, którą Wnioskodawczyni nabyła tytułem darowizny w 1978 r. i od której zapłacono podatek, nie ma podstaw do powtórnego opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jej nabycia w drodze zasiedzenia.

Wskazać należy, iż zwolnienie zawarte w art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn znajdzie zastosowanie tylko w przypadku, gdy Zainteresowana na mocy postanowienia sądu o zasiedzeniu nabyłaby przedmiotową nieruchomość w udziale większym aniżeli nabyła w drodze darowizny.

Informuje się, że ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. u. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) nie zawiera przepisu określonego jako art. 4.1. ppkt 8. Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawczyni określając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego miała na uwadze przepis art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponadto informuje się, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną ocenia stanowisko Wnioskodawczyni jedynie w kontekście zadanego we wniosku pytania i tylko i wyłącznie w oparciu o stan faktyczny w nim przedstawiony. Tak więc dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika