Czy wycofanie nieruchomości z majątku Spółki Jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, (...)

Czy wycofanie nieruchomości z majątku Spółki Jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania wspólnikowi spółki składnika majątku tej spółki ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania wspólnikowi spółki składnika majątku tej spółki, a także podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce jawnej posiadającej siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka Jawna lub Spółka). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostarczania, montażu oraz serwisowania urządzeń dźwigowych. Spółka Jawna powstała w 2003 r. z przekształcenia spółki cywilnej.

Drugim wspólnikiem w Spółce Jawnej jest osoba fizyczna. Wnioskodawcy oraz drugiemu wspólnikowi przysługuje po 50% udziałów w zyskach i stratach Spółki Jawnej. Takie same udziały przysługują im w majątku likwidacyjnym Spółki Jawnej.

Spółka Jawna jest właścicielem dwóch nieruchomości: nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem (nieruchomość nabyta w 2003 r. przez wspólników spółki cywilnej do wspólności łącznej, która w związku z przekształceniem spółki cywilnej w spółkę jawną stanowi majątek Spółki) oraz sąsiadującej z nią niezabudowanej nieruchomości gruntowej (nabyta przez Spółkę w 2012 r. ze środków Spółki) − dalej łącznie zwane Nieruchomościami.

Nieruchomości stanowią środki trwałe Spółki. Na mocy uchwały, wspólnicy zamierzają wycofać Nieruchomości ze Spółki Jawnej i przenieść ich własność na swoją rzecz, do majątków prywatnych (w efekcie czego staną się ich współwłaścicielami). Wycofanie Nieruchomości odbędzie się na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku Spółki Jawnej do majątku wspólników. W ten sposób wspólnicy nabędą udziały we współwłasności wycofywanych Nieruchomości. Wysokość udziałów we współwłasności Nieruchomości przypadających poszczególnym wspólnikom odpowiadać będzie udziałom, w jakich wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach Spółki Jawnej.

Podstawą przeniesienia własności Nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu Nieruchomości na potrzeby własne Wnioskodawcy i drugiego wspólnika Spółki. Wspólnicy podejmą następującą uchwałę:

  1. Wspólnicy postanawiają przenieść nieodpłatnie, na swoje własne potrzeby, prawo własności Nieruchomości. Proporcja udziałów w Nieruchomościach odpowiadać będzie przysługującym poszczególnym wspólnikom udziałom w zyskach i stratach w Spółce.
  2. Wspólnicy oświadczają, że w celu wykonania niniejszej uchwały zawarta zostanie umowa nienazwana inna niż umowa darowizny (na skutek jej zawarcia żaden ze wspólników nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników, a wszyscy wspólnicy utrzymają swój stan posiadania).

W celu wykonania powyższej uchwały zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości spółki na rzecz wspólników spółki o następującej treści:

  1. W celu wykonania podjętej przez wspólników Spółki Jawnej Uchwały Przekazujący oświadcza, że przenosi nieodpłatnie na Nabywców (tj. aktualnych wspólników Spółki Jawnej) prawo własności Nieruchomości, a Nabywcy oświadczają, że niniejsze Nieruchomości przyjmują.
  2. Strony oświadczają, że przeniesienie prawa własności Nieruchomości następuje przy zachowaniu proporcji udziałów w Nieruchomościach, odpowiadających udziałom przysługującym poszczególnym wspólnikom Spółki Jawnej w zyskach i stratach w Spółce Jawnej w taki sposób, że Przekazujący przenosi własność Nieruchomości:
    • w udziale wynoszącym 50% Wnioskodawcy;
    • w udziale wynoszącym 50% drugiemu wspólnikowi.
  3. Strony oświadczają, że:
    • przeniesienie na Nabywców prawa własności Nieruchomości następuje na potrzeby własne (prywatne) Nabywców;
    • Przekazujący nie uzyskuje żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia Nieruchomości;
    • dokonanie niniejszej czynności nie powoduje powstania u wspólników Spółki Jawnej (Nabywców) przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn.
  4. Ponadto Strony oświadczają, że zawierając niniejszą umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w niniejszej Umowie. Na skutek zawarcia niniejszej Umowy żaden ze wspólników Spółki Jawnej nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników Spółki Jawnej, a wszyscy wspólnicy Spółki Jawnej utrzymają swój stan posiadania.

Wycofanie Nieruchomości nie spowoduje obniżenia wkładów wspólników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku od spadków i darowizn.

Czy wycofanie nieruchomości z majątku Spółki Jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki Jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności Nieruchomości odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. Nr 93, poz. 768 ze zm. ? dalej: u.p.s.d.), opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Przedstawiony powyżej katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków darowizn ma charakter zamknięty. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko i wyłącznie nabycie rzeczy lub praw majątkowych, które w sposób wyraźny zostało wskazane w art. 1 ust. 1 u.p.s.d.

Z przedstawionego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega m.in. otrzymanie darowizny oraz zniesienie współwłasności.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki Jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności Nieruchomości odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach Spółki nie stanowi darowizny.

Przepisy u.p.s.d. nie definiują pojęcia darowizna, w związku z tym należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z brzmieniem art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. − Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz 93 z późn. zm. − dalej KC) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Podkreślić należy, że do zawarcia umowy darowizny niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne wspólników, nie może być utożsamiana z zawarciem umowy darowizny. W przedmiotowej sprawie wolą wspólników Spółki, jako jedynych wspólników a także, jako osób prywatnych nie jest zawarcie umowy darowizny. Planowane jest podjęcie uchwały w przedmiocie nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na potrzeby własne wspólników. W celu wykonania uchwały wspólników sporządzona zostanie w formie aktu notarialnego Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia Nieruchomości na rzecz wspólników Spółki. Powyższe czynności nie będą wyczerpywały znamion umowy darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki Jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności Nieruchomości odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach Spółki nie stanowi również nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ Nieruchomości nie stanowią współwłasności wspólników, tylko są majątkiem Spółki Jawnej.

W związku z powyższym − zdaniem Wnioskodawcy − wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż nie przyjmie ona formy żadnego z tytułów wskazanych w ustawie w art. 1 ust. 1.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne, przykładowo:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 marca 2014 r., sygn. ILPB2/436-339/13-2/MK;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 listopada 2013 r., sygn. IPPB2/436-474/13-4/MZ;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 lipca 2013 r. sygn. IPTPB2/436-37/13-4/KK;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 kwietnia 2013 r., sygn. IBPBII/1/436-4/13/AA;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 czerwca 2012 r.. sygn. IBPBII/1/436-112/12/ASz;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 czerwca 2010 r., sygn. ILPB2/436-57/10-5/AJ;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 maja 2010 r., sygn. IBPBII/1/436-47/10/MZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Należy mieć na uwadze, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Art. 5 ww. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Jak wynika z wyżyj cytowanego art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in.: darowizny.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji umowy darowizny, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (t.j. Dz.U.z 2014 r. poz. 121) regulującymi sprawy zobowiązań.

W myśl art. 888 § 1. Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jednocześnie, jak stanowi art. 889 Kodeksu nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

  1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
  2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny ? jako czynności nieodpłatnej ? jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W wyniku zawarcia umowy darowizny może dochodzić do określonych zmian w położeniu prawno-majątkowym darczyńcy i obdarowanego. Przedmiotem darowizny mogą bowiem strony uczynić wszelkie postacie zwolnienia obdarowanego od określonych zobowiązań. Może to nastąpić w drodze zrzeczenia się przez darczyńcę wierzytelności, jaka służyła mu w stosunku do obdarowanego lub poprzez przejęcie długu obdarowanego względem osoby trzeciej, będącej jego wierzycielem. Darczyńca może wreszcie wypełnić zobowiązanie ciążące na obdarowanym względem osoby trzeciej.

Nie jest przy tym konieczne, aby dokonanie darowizny łączyło się z bezpośrednim transferem darowanego przedmiotu z masy majątkowej darczyńcy do majątku obdarowanego. Transfer ten może mieć miejsce między masą majątkową osoby trzeciej a obdarowanym. Wystarczy, że świadczenie spełnione faktycznie przez inna osobę zostanie następnie skompensowane wartościami pochodzącymi z majątku darczyńcy.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zgodnie natomiast z art. 893 Kodeksu cywilnego darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie). Treść zacytowanego przepisu wskazuje jednoznacznie, że w przypadku darowizny z poleceniem mamy do czynienia z dwoma podmiotami: obdarowanym, zobowiązanym do określonego w poleceniu zachowania i beneficjariuszem, czyli uprawnionym z tytułu polecenia.

W orzecznictwie przyjmuje się, że świadczenie darczyńcy musi być subiektywnie i obiektywnie bezpłatne, tj. niezależne od uzyskania korzyści lub ekwiwalentu od obdarowanego. Czyniąc darowiznę, darczyńca realizuje zamiar przysporzenia obdarowanemu korzyści kosztem własnego majątku ? wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2006 r. sygn. IV CSK 172/06.

Jak wspomniano na wstępie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega również nabycie własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Należy mieć na uwadze, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

W dalszej kolejności należy się również zastanowić, czy w rozpatrywanym przypadku w ogóle mamy do czynienie ze współwłasnością.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca (wspólnik spółki jawnej) otrzyma na podstawie umowy nienazwanej − Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości spółki na rzecz wspólników spółki ? zawartej w formie aktu notarialnego udział w Nieruchomościach wynoszący 50%. Drugim beneficjentem ww. umowy będzie drugi wspólnik spółki.

Natomiast, w myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Co oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługują wszystkie atrybuty prawa własności (tzn. wszystkie uprawnienia składające się na własność). Z kolei niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

W myśl art. 210 zd. 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego.

W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić na podstawie umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na mocy orzeczenia sądu.

Tymczasem nie można tracić z pola widzenia, że w analizowanej sytuacji wspólnicy spółki jawnej zamierzają podjąć uchwałę na podstawie której zostanie im przyznane prawo własności nieruchomości stanowiącej składnik majątku spółki jawnej. W tym miejscu należy wskazać, że spółka jawna w przeciwieństwie do spółki cywilnej jest tzw. ułomną osobą prawną, co w praktyce oznacza, że stanowi odrębny od osób wspólników byt prawny. Co prawda nie jest to spółka wyposażona przez ustawodawcę w osobność prawną, ale charakteryzuje się zdolnością prawną i zdolnością do czynności prawnych, wreszcie posiada również swój własny odrębny od majątków wspólników majątek. Stanowi o tym przede wszystkim art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.), według którego spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Jak również art. 28 Kodeksu, zgodnie z którym majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Zatem, na tle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego w ogóle nie można mówić o zniesieniu współwłasności.

Mając powyższe okoliczności faktyczne i prawne stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że wniosek Zainteresowanego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika