Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X S.A. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej Y (dalej: Grupa). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, wideo na żądanie, stacjonarnego mobilnego dostępu do Internetu oraz telefonii stacjonarnej. Wnioskodawca będzie wspólnikiem (komplementariuszem) spółki osobowej działającej w formie spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA). Z S.A. (inny podmiot z Grupy, dalej: Z) będzie jedynym akcjonariuszem SKA oraz będzie posiadać prawo do udziału w zyskach uzyskiwanych przez SKA.

Z jest właścicielem praw ochronnych do znaku towarowego (?) (dalej: Prawa) w rozumieniu artykułu 121 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, (t.j. Dz.U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm., dalej: Prawo własności przemysłowej, PWP). W ramach restrukturyzacji, która ma mieć miejsce w 2014 r., Z planuje wnieść w ramach wkładu niepieniężnego (aportu) Prawa do SKA. Przeniesienie Praw do SKA będzie stanowić jeden z etapów restrukturyzacji, której celem jest ich finalne przeniesienie do podmiotu, który będzie zajmował się zarządzaniem Prawami poprzez oddawanie ich do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji. Z w zamian za wniesiony wkład niepieniężny obejmie akcje SKA powyżej ich wartości nominalnej. Różnica pomiędzy wartością nominalną akcji SKA a wartością wkładu wniesionego przez Z na ich objęcie zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA.

Wnioskodawca jako jeden z podmiotów planujących założenie SKA, zwraca się na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych, jakie powstaną dla SKA w związku z wniesieniem do niej wkładu niepieniężnego (aportu) Praw przez Z. Wnioskodawca informuje, że analogiczny wniosek został złożony przez Z S.A. - drugi podmiot planujący wraz z Wnioskodawcą założenie SKA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość, o którą, w związku z wniesieniem przez Z wkładu niepieniężnego, zostanie podwyższony kapitał zakładowy SKA, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy SKA nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem? Wnioskodawca zadaje powyższe pytanie na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej jako jeden z podmiotów planujących utworzenie SKA.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podstawę opodatkowania podatkiem od czynność cywilnoprawnych będzie stanowić wartość, o którą, w związku z wniesieniem przez Z wkładu niepieniężnego, zostanie podwyższony kapitał zakładowy SKA, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy SKA nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Uzasadnienie.

Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.; dalej: ustawa o PCC) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynność cywilnoprawnych. Art. 1 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 1 lit. k) ustawy o PCC wskazuje, że opodatkowaniu podlegają zmiany umowy spółki, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z kolei za zmianę umowy spółki osobowej uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy PCC). W związku z powołanymi przepisami wniesienie przez Z w ramach aportu Praw do SKA będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu na gruncie ustawy o PCC jako zmiana umowy spółki. Zgodnie z treścią art. 4 pkt 9 ustawy o PCC obowiązek podatkowy w przypadku zmiany umowy SKA ciąży na spółce, której umowa podlega zmianie. W przypadku zmiany umowy spółki, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy PCC, podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Regulację prawną dotyczącą spółki komandytowo-akcyjnej zawiera Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH). Zgodnie z art. 125 KSH, spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Na podstawie art. 126 § 1 KSH w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

• w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy − odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej,
• w pozostałych sprawach − odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.
  
  

Z kolei stosownie do treści art. 126 § 2 KSH, kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej powinien wynosić co najmniej 50 000 złotych. Natomiast w myśl zaś art. 130 pkt 4 i 5 KSH statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien zawierać:

• oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość,
• wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela.
  
  

Biorąc pod uwagę powołane powyżej regulacje KSH, należy zauważyć, że spółka komandytowo-akcyjna jest jedyną spółką osobową, dla uregulowania której działalności ustawodawca posłużył się pojęciem ?kapitał zakładowy?. W konsekwencji w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego w SKA podstawą opodatkowania jest właśnie wartość, o którą podwyższony zostaje jej kapitał zakładowy. Tym samym należy uznać, że regulacje dotyczące kapitału zakładowego przewidziane w ustawie o PCC znajdują zastosowanie także do kapitału spółki komandytowo-akcyjnej. W przeciwnym wypadku odwołanie się do kapitału zakładowego przez ustawodawcę w przepisie art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy PCC, w którym zdefiniowana została zmiana umowy spółki osobowej, do podwyższenia kapitału zakładowego byłoby bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 396 § 2 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH do kapitału zapasowego należy przelewać nadwyżki osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej, a pozostałe − po pokryciu kosztów emisji akcji. Dlatego też, w przypadku dokonania podwyższenia kapitału zakładowego SKA w drodze emisji nowych akcji (podwyższenia wartości istniejących akcji), które zostaną objęte powyżej ich wartości nominalnej, różnica pomiędzy wartością nominalną akcji a wartością wkładów wniesionych na ich objęcie powinna zostać przekazana na kapitał zapasowy SKA. W takim przypadku, w ocenie Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość wkładów, o którą podwyższono kapitał zakładowy SKA (zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o PCC). Wartość wkładów, która zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA (zgodnie z art. 396 § 2 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH) nie będzie stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ze względu na brak odmiennej definicji kapitału zakładowego na gruncie przepisów podatkowych, należy przyjąć, że pojęcie to ma takie samo znaczenie jak to, które zostało mu nadane w KSH. W związku z powyższym, nawet w sytuacji gdy część wkładów wnoszonych w zamian za obejmowane akcje jest przeznaczona na kapitał zapasowy SKA, podstawą opodatkowania będzie wyłącznie wartość o jaką został podwyższony kapitał zakładowy SKA.

Powyższe stanowisko jest zgodne z licznymi rozstrzygnięciami Ministra Finansów w analogicznych sprawach, przykładowo w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 lipca 2012 r. (IPPB2/436 -234/12-2/MZ),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 lipca 2012 r. (ILPB2/436-75/12 -2/MK),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 kwietnia 2012 r. (IPTPB2/436 -14/12-3/AK).
  
  

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość, o którą, w związku z wniesieniem przez Z wkładu niepieniężnego, zostanie podwyższony kapitał zakładowy SKA, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy SKA nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi podlegają umowy spółki. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zakresem przedmiotowym ustawy objęte są również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Z kolei według art. 1a pkt 1 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na spółce.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy podstawę opodatkowania przy zawarciu umowy spółki stanowi wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego. Natomiast, przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitała zakładowy  art. 6 pkt 8 lit b) analizowanej ustawy.

Instytucję spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.). Zgodnie z art. 125 Kodeksu, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Na podstawie art. 126 § 1 Kodeksu, w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowo -akcyjnej stosuje się:

1. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy − odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej,
2. w pozostałych sprawach − odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.
   
   

W myśl art. 130 pkt 4 i 5 Kodeksu statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien zawierać:

• oznaczenie wkładów wnoszonych  przez każdego komplementariusza oraz ich wartość,
  
• wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela.
  
  

Z kolei art. 132 § 1 Kodeksu stanowi, że komplementariusz może wnieść wkład do spółki komandytowo-akcyjnej na kapitał zakładowy lub inne fundusze.

Z powyższego wynika zatem, że majątek spółki komandytowo-akcyjnej stanowią dwa rodzaje wkładów:

• wkłady wnoszone przez komplementariuszy, do których na podstawie  art. 126 § 1 pkt 1 Kodeksu należy odpowiednio stosować przepisy dotyczące spółki jawnej oraz
• wkłady wnoszone przez akcjonariuszy, które tworzą kapitał zakładowy spółki, a do których na podstawie art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu należy odpowiednio stosować przepisy dotyczące spółki akcyjnej.
  
  

Okoliczność, że zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych spółka komandytowo -akcyjna, będąca spółką osobową w swojej konstrukcji zawiera wiele elementów spółki kapitałowej (w tym istnienie kapitału zakładowego) nie oznacza, że na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy ją traktować inaczej niż pozostałe spółki osobowe.

Określając zatem podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej, tzn. wniesienia wkładu bądź wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych należy wziąć pod uwagę wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej, tj. przyrost wartości wszystkich istniejących w spółce kapitałów. Z treści art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie wynika bowiem, że przy zmianie umowy spółki ? w przypadku spółki osobowej podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów powiększających majątek tej spółki (dalsza część przepisu zarezerwowana jest wyłącznie do spółek kapitałowych).

Powyższa konstatacja wynika z analizy całokształtu regulacji prawnej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych odnoszącej się do opodatkowania umowy spółki jak i jej zmiany, w szczególności z wyżej cyt. art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) w zw. z pkt 2, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz ich zmiany jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Treść przywołanych przepisów znajduje odzwierciedlenie w art. 1 ust. 3 pkt 1 oraz art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i b) określających definicję zmiany umowy spółki osobowej oraz podstawę opodatkowania przy zawarciu umowy spółki jak i przy zmianie takiej umowy. Na podstawie pierwszego z przywołanych przepisów w przypadku umowy spółki osobowej za zmianę umowy uważa się: wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania. Z kolei podstawę opodatkowania, według art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a i b) stanowi:

• przy zawarciu umowy - wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego,
• przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego - wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.
  
  

Z zestawienia przywołanych przepisów wynika, że na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych odnośnie umowy spółki osobowej bądź jej zmiany ustawodawca posługuje się pojęciem ?majątku spółki osobowej?, tzn. pojęciem szerszym niż kapitał zakładowy.

Do takich samych wniosków doszedł Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. II FSK 840/11 (dotyczącym prawidłowego określenia podstawy opodatkowania w związku z zawiązaniem spółki komandytowo-akcyjnej) stwierdził , że ?(?) sąd pierwszej instancji w tym wypadku błędnie ograniczył się do wyników wykładni językowej art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) oraz art. 1a pkt 1 u.p.c.c. i wyników tej wykładni nie zweryfikował stosując inne rodzaje wykładni.? Dalej Sąd wskazał, że ?skoro zatem opodatkowaniu podlega zarówno umowa spółki jak i jej zmiana, to nie ma podstaw do tego aby przy zawarciu umowy spółki podstawę opodatkowania w spółce komandytowo-akcyjnej (spółka osobowa) stanowiły wyłącznie wnoszone do niej wkłady z pominięciem wkładu na kapitał, a w przypadku podwyższenia wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej obejmowało zarówno podwyższenie wkładów jak i kapitału.? Ostatecznie w przywołanym wyroku skład orzekający wskazał, że ?(?) przy zawarciu umowy spółki komandytowo-akcyjnej (art. 125 k.s.h.) podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.c.c. stanowi łącznie wartość wniesionych do niej wkładów przez komplementariuszy oraz wartość kapitału zakładowego wniesionego przez akcjonariuszy.?

Powyższe uwagi odnośnie rodzajów stosowania wykładni prawa podatkowego przy interpretacji art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych odnoszą się wprost do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) tej ustawy.

Zatem, skoro wniesienie wkładu do spółki komandytowo-akcyjnej (bez względu na jego charakter oraz status wspólnika) rodzi obowiązek podatkowy, to zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 w powiązaniu z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość wkładów do spółki osobowej, a w przypadku zmiany umowy spółki wartość wkładów powiększających majątek spółki komandytowo-akcyjnej, a więc wartość wnoszonych wkładów komplementariuszy jak wartość wkładów wniesionych przez akcjonariuszy na kapitał zakładowy, jak i wartość przekazana, np. na kapitał zapasowy spółki.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, według którego w opisanym przypadku podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość, o którą, w związku z wniesieniem przez akcjonariusza wkładu niepieniężnego, zostanie podwyższony kapitał zakładowy SKA, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy SKA nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, należy wskazać, że prawidłowość przyjętego w niniejszej interpretacji stanowiska potwierdza najnowsze orzecznictwo ? wyroki:

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 17 kwietnia 2013 r. sygn. akt III SA/Po 349/13 oraz z 15 października 2013 r. sygn. akt II SA/Po 671/13;
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 21 listopada 2013 r. sygn. akt: I SA/Wr 1483/13 oraz I SA/Wr 1484/13.
  
  

Ponadto, odnośnie powołanych przez spółkę interpretacji indywidualnych w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że dwa pierwsze rozstrzygnięcia dotyczą stosowania ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w stosunku do spółek kapitałowych. Natomiast w odniesieniu do ostatniej z przywołanych interpretacji należy wskazać, że zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wykonaniu powyższego przepisu Minister Finansów może dokonać zmiany każdej interpretacji ogólnej bądź indywidualnej. W odniesieniu do tej interpretacji indywidualnej mamy do czynienia z takim właśnie przypadkiem. Innymi słowy, jak wskazuje się w orzecznictwie, (wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Warszawie oraz w Gliwicach odpowiednio: z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1115/10 oraz z 11 lipca 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 167/12) organ podatkowy nie ma obowiązku powielać interpretacji wcześniej wydanej, jeżeli uznał, że była ona nieprawidłowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.