Czy przedmiotowa umowa nieodpłatnego użytkowania pieniędzy podlega opodatkowaniu ze strony Wnioskodawcy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nieodpłatnej umowy użytkowania pieniędzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2004 r. Wnioskodawca podpisał umowę użytkowania pieniędzy pomiędzy Nim a osobą z najbliżej rodziny (stopień pokrewieństwa w linii prostej). Użytkowanie, którego dotyczy umowa jest nieodpłatne i ta informacja jest zawarta w umowie. Przedmiotem umowy jest określona kwota pieniędzy w wysokości 10.000,00 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych). Umowa dotyczy przekazania użytkownikowi (osobie najbliższej) do użytkowania przedmiotu umowy na okres 20 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa umowa nieodpłatnego użytkowania pieniędzy podlega opodatkowaniu ze strony Wnioskodawcy i użytkownika przedmiotowej umowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa nieodpłatnego użytkowania pieniędzy nie podlega opodatkowaniu i nie obciąża podatkiem Jego jak i użytkownika zawartego w przedmiotowej umowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. i) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2004 r. podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegało ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4, a także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Ponadto, szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Jak wynika z ww. art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. i) zakresem przedmiotowym analizowanej ustawy objęto wyłącznie ustanowienie odpłatnego użytkowania. Z kolei we wniosku wskazano, iż w 2004 r. Wnioskodawca zawarł z osobą z najbliższej rodziny umowę nieodpłatnego użytkowania środków pieniężnych w kwocie 10.000,00 zł na okres 20 lat.

Zatem mając na uwadze ww. okoliczności sprawy oraz fakt, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne szczegółowo wymienione w art. 1 tej ustawy, a wśród nich ustanowienie odpłatnego użytkowania stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.